Numeri - Welkom bij Succat Yeshua

Numeri 32
land waarvan Hij zegt: ‘‘Het land behoort Mij toe‘‘ (Lv 25:23), het is Zijn
land.
Het Overjordaanse als bezit | verzen 1-5
1 Nu hadden de nakomelingen van Ruben veel vee; en de nakomelingen
van Gad hadden geweldig veel [vee]. Zij bekeken het land
Jaëzer en het land Gilead, en zie, die plaats was een [geschikte] plaats
voor vee. 2 Daarom kwamen de nakomelingen van Gad en de nakomelingen
van Ruben, en zeiden tegen Mozes en tegen de priester
Eleazar en tegen de leiders van de gemeenschap°, 3 Ataroth, Dibon,
Jaëzer, Nimra, Hesbon, Eleale, Sebam, Nebo, en Behon: 4 Het land
dat de HEERE voor de gemeenschap° van Israël verslagen heeft, is
een [geschikt] land voor vee; en uw dienaren hebben vee. 5 Verder
zeiden zij: Indien wij genade in uw ogen gevonden hebben, laat dit
land uw dienaren tot bezit gegeven worden; laat ons niet de Jordaan
oversteken.
Ruben en Gad zijn onder hetzelfde vaandel gelegerd. Ze zullen met
elkaar de situatie in ogenschouw hebben genomen en tot de conclusie
zijn gekomen dat het veel voordeel oplevert als zij kunnen blijven waar
ze zich nu bevinden: het veld van Moab.
Ze hebben namelijk een rijke veestapel. En
het gebied waarin ze zich op dit moment
bevinden, voorziet naar hun waarneming
in wat hun vee nodig heeft. Ze laten zich
leiden door hun ogen: het land is een lust
voor hun ogen en goed voor hun vee (vgl.
Gn 13:10-11).
En Lot sloeg de ogen op en zag dat
heel de Jordaanvlakte rijk aan water
was; voordat de HEERE Sodom en
Gomorra te gronde gericht had, was
zij in de richting van Zoar als de hof
van de HEERE, als het land Egypte.
Daarom koos Lot voor zichzelf heel
de Jordaanvlakte en Lot trok naar het
oosten; en zij werden van elkaar gescheiden.
(Gn 13:10-11)
Daarom vragen ze aan Mozes, Eleazar en de hoofden om hun dit
Overjordaanse land als hun bezitting te geven. Daarbij vragen ze om
ervan verschoond te blijven over de Jordaan te moeten meetrekken. Ze
vragen als het ware als een gunst om niet het land in te hoeven trekken.
Dat moet Mozes pijn gedaan hebben, die er zo naar verlangde het land
te mogen ingaan, maar het niet mocht. En wat zal dit het hart van de
HEERE pijn gedaan hebben. Dit land heeft Hij voor Zijn volk uitgezocht
en deze stammen zeggen dat ze er niet in willen.
302