Numeri - Welkom bij Succat Yeshua

Numeri 23
geweest. Zo is het bijvoorbeeld ook gegaan met het verslag van de
schepping in Genesis 1 en 2.
Het volk weet niets van alles wat Bileam aan schitterende dingen over
hen vermeldt. Misschien zit het op dit zelfde moment wel te mopperen
in hun tenten. De praktijk van dit volk staat in elk geval in schril contrast
met wat we achtereenvolgens in de vier profetieën zien: voor God is
Israël een afgezonderd volk (Nm 23:9), een gerechtvaardigd volk (Nm
23:21), vol schoonheid en frisheid (Nm 24:5-7), aan wie de komst van
Christus in Zijn heerlijkheid in het vooruitzicht wordt gesteld (Nm 24:17).
Het gaat in deze zegenspreuken in de eerste plaats om Gods aardse
volk, Israël. Maar ze zijn ook heel leerzaam voor de gemeente van God.
Net als Israël stelt de Schrift ons de gemeente van God op twee
manieren voor. Enerzijds zien we de gemeente in haar ‘woestijnleven’
en anderzijds als het voorwerp van de raadsbesluiten van God. We zien
in de gemeente gemopper en ongeloof, afwijking en falen. Maar als we
de gemeente van bovenaf zien, vanuit Gods gezichtshoek, zien we de
kostbaarheid ervan voor Hem. Daarom stond Bileam steeds op een
hoge plaats (Nm 23:9,14,28).
In de eerste spreuk komt tot uiting wat Bileam opmerkt als hij vanaf de
top van de rotsen naar dat volk kijkt. Als hij tussen de tenten door was
gelopen, zou hij heel wat anders gezien en gehoord hebben. Hij begint
ermee te vermelden waar hij vandaan komt, wie hem heeft laten komen
en wat zijn opdracht was. Hem is verteld dat hij moest komen om Jakob
te vervloeken en Israël te verwensen. En hij is gekomen.
Onder de macht van God komt er echter geen vloek uit zijn mond, maar
zegen. Eerst verantwoordt hij zich dat hij niet kan vervloeken wie God
niet vervloekt en niet kan verwensen wie de HEERE niet verwenst.
Daardoor verbindt hij de naam van ‘‘God’’ aan Jakob en de naam
‘‘HEERE’’ aan Israël. De almachtige God staat aan de kant van de
zwakke, struikelende, eigenwillige Jakob. God noemt Zichzelf de God
van Jakob. Nooit zal Hij Zich van Jakob losmaken. HEERE is de naam
die herinnert aan het verbond tussen Hem en Zijn volk. Nooit zal Hij
de beloften opgeven die in het verbond besloten liggen en waarvan
Israël, het volk van Gods raad, het middelpunt is.
Het eerste kenmerk van het volk is dat het een volk is dat afgezonderd
tussen alle volken woont. Dat geldt ook voor de christenen. Zij zijn wel
232