Numeri - Welkom bij Succat Yeshua

Numeri 11
In dit hoofdstuk wordt onze aandacht gevestigd op het gedrag van de
Israëlieten in de woestijn. Helaas is het een geschiedenis van voortdurende
ontrouw en opstand. Maar het is ook een geschiedenis van de
lankmoedigheid en genade van God. Het is een uitermate verootmoedigend
beeld dat we te zien krijgen, maar ook heel leerzaam.
Het volk klaagt en wordt gestraft | verzen 1-3
1 En het gebeurde, toen het volk zich beklaagde, [dat] het kwaad was
in de oren van de HEERE, want de HEERE hoorde het, zodat Zijn
toorn ontbrandde. En het vuur van de HEERE brandde onder hen
en verteerde, aan de rand van het kamp. 2 Toen riep het volk tot
Mozes, en Mozes bad tot de HEERE, en het vuur doofde. 3 Daarom
gaf hij die plaats de naam Tabera, omdat [daar] het vuur van de
HEERE tegen hen gebrand had.
De eerst beschreven gebeurtenissen van de woestijnreis zijn niet die
van een volk dat dankbaar en blij op weg gaat naar het beloofde land.
Daarvoor had God hun wel alle reden gegeven. In de hoofdstukken 1-10
heeft Hij hun Zijn aanwijzingen en middelen gegeven als voorbereidin-
gen op de reis door de woestijn. God heeft
in alles voorzien, Hij leidt hen. De reis zou
niet lang duren, slechts elf dagen (Dt 1:2). Al
in hoofdstuk 13 komen ze aan bij de grens
van het land.
Vanaf de Horeb in de richting van
het Seïrgebergte, tot aan Kades-Barnea,
is het elf dagen [reizen].
(Dt 1:2)
Maar we vernemen niets over hun blijdschap. Nog maar drie dagen
zijn ze onderweg of ze beginnen al te klagen. Dat is het eerste wat we
lezen. Het volk is, zoals de noot in de Darby-vertaling aangeeft, ‘‘als
mensen die zich beklagen over het kwaad’’. Dat wil zeggen dat ze zich
gedragen als mensen die zuchten en kreunen over een ongeluk dat hen
is overkomen.
Er is een algemeen gevoel van ontevredenheid ontstaan. Ze klagen over
iets dat ze niet met name kunnen noemen, en dat na zoveel goedheid
van God. Ze zijn gewoon niet tevreden met wat God hun heeft gegeven.
Het kan niet anders of ze tonen hun misnoegen over de moeiten en
ontberingen die naar hun gevoelen de woestijnreis oplevert.
118