Untitled - Tento.be

Er zijn echter verschillen aanwijsbaar tussen
Van Dycks vroege tekeningen en deze van Rubens.
Deze verschillen uiten zich zowel in techniek als in
fw1.ctie. Van Dycks compositietekeningen zijn uitgevoerd
in pen en inkt. De hierbij gebruikte inkt is zeer donker en
gemaakt van galnoot. Rubens gaf daarentegen de
voorkeur aan het lichtere en meer traditionele bister
(gemaakt uit roet). Van Dycks tekeningen lijken haastig
uitgevoerd, met weinig aandacht voor de juiste
verhoudingen van de gedetailleerde weergave van
handen en voeten. Rubens tekende minder gehaast en met
meer aandacht voor het detail. Van Dyck geniet van het
decoratieve effect van de lijnen op het papier. Terwijl
Rubens zijn vormen door curven en buigingen van de
lijnen driedimensionaliteit geeft, bereikt Van Dyck dit
door de techniek van het wassen. Hij tekent liever in twee
dimensies en voegt de derde, diepte, toe door schaduwen
te creëren met donkere wassingen. Van Dyck maakt bij het
modelleren veelvuldig gebruik van kleine stippellijntjes,
een techniek die door Rubens nauwelijks wordt toegepast.
Werk
Van Dycks figuren zijn meestal mager, verlengd en
enigszins gemaniëreerd; Rubens' vormentaal is voller,
robuuster en naturalistischer.
Deze verschillen zijn duidelijk te zien in de
figuurstudies Îll zwart krijt. Bij Van Dyck is de lijn langer
en vlakker dan bij Rubens, die rijkere en zachtere curven
gebruikte. Beide kunstenaars werkten in pen en krijt,
maar terwijl Rubens zowel krijt als pen gebruikte voor
verschillende soorten tekell.Îll.gen, maakte Van Dyck zijn
compositiestudies in pen en zijn studies voor
afzonderlijke figuren en portretten in zwart krijt.
Uit Van Dycks eerste Engelse periode (1620 -1621) zijn
geen tekell.Îl1.gen bekend.
Bacchanaal
Co. 1622·25, schets naar Titioon,
pen en bruine inkt
Italiaans schetsboek, fol. 1 04 v
Londen, British Museum