Tjaart Jurgens Maré Doctor Legum Universiteit van die Vrystaat

101 Graig, 1989:12.
102 Van der Walt, 1988:9.
substantive policies which they applied. The paramount function of a court was
essentially negative, to ensure that the agency does not make mistakes by
exceeding the powers granted to it.” 101
Om administratiewe geregtigheid te bevorder, lê die oplossing egter nie in hierdie
sogenaamde “traditional portion of accountability” nie.
Die taak van ʼn moderne sisteem van administratiefreg is nie om ʼn gewilde vorm van
toerekenbaarheid uit te roei nie, maar om dit te versterk, en om sodoende te
verseker dat daar groter publieke deelname en kontrole oor die uitoefening van
publieke mag is.
In ʼn insiggewende artikel met die op skrif “Ons Regswetenskaplike Verbondenheid
Met Europa” skryf J.C. van der Walt die volgende oor die geskiedenis van ons
regstelsel :
“Die geskiedenis en die aard van ons regstelsel bepaal dat ons ʼn
onlosmaaklike band met die Europese regswetenskap en regskultuur het. Dit
is ʼn verbondenheid wat ons ten alle koste moet handhaaf en uitbou. Die
enigste moontlike basis vir so ʼn handhawing en uitbouing is die kwaliteit, die
wetenskaplike uitnemendheid van ons wetenskaplike bydrae tot die voorfronte
van regswetenskaplike ontwikkeling. Die unieke aard van ons regstelsel, ons
wye wetenskaplike horisonne, bied ons die geleentheid om nie slegs op die eie
stelsel te fokus nie, maar om deur ʼn intensiewe beoefening van
regsvergelyking en regsteoretisering ʼn bydrae tot die internasionale
regswetenskaplike debat te lewer.” 102
Behalwe ʼn algemene strewe om by regsvorming geregtigheid te bereik, kan in
die proses van regsvorming riglyne en begrippe in die materiële regsnorme self
ingebou word, wat by die toepassing daarvan die geregtigheid bevorder. Ons
oorgelewerde gemenereg getuig van die belangrikheid van hierdie metodiek.
Ons materiële reg wemel van algemene begrippe soos die boni mores,
regsgevoel van die gemeenskap, openbare belang, openbare beleid, natuurlike
geregtigheid, goeie trou, redelikheid en billikheid, wat almal in die toepassing
van norme die potensiaal bied om individuele geregtigheid te laat geskied. Dit
was juis die voorkoms en benutting van hierdie begrippe wat die afgelope
twee, drie dekades ʼn groot bydrae gemaak het tot ʼn kragtige ontwikkeling van
ons regstelsel in ʼn soepele instrument om reg en geregtigheid te laat geskied.
Ongelukkig kan ons nie ons statutêre regsvorming sonder meer sulke lof toeswaai
nie. Die voorkoms van talle wetlike voorskrifte met klaarblyklik diskriminerende
51