Tjaart Jurgens Maré Doctor Legum Universiteit van die Vrystaat
Tjaart Jurgens Maré Doctor Legum Universiteit van die Vrystaat Tjaart Jurgens Maré Doctor Legum Universiteit van die Vrystaat
96 1849(55) 373. bronnemodel moet voldoen aan “consistency and coherence”. Klaarblyklik was daar nie ʼn dringendheid om so ʼn model te vestig nie. Van der Merwe sê dat ʼn mens se indruk onwillekeurig is dat regters (en ander regsgeleerdes) deur die jare die gemenereg as ʼn soort reuse-supermark benader het. In die supermark is daar ʼn voorraad reëls, beginsels en leerstukke afkomstig van vele vervaardigers. Dit word op die rakke van die eeue aangebied en is beskikbaar op aanvraag vir die regte verbruiker volgens sy/haar voorkeur. In die huidige Suid-Afrikaanse regsisteem vind ons dat nie net die wetgewer nie, maar ook die Hoë Hof inderdaad hul bevoegdheid uitoefen om te verklaar dat Romeins-Hollandse Reg die gemenereg is met betrekking tot sekere gebiede van die reg. Deur dit sodanig te doen word ʼn aparte stel juridiese norme geskep, waaruit bindende reëls dan na vore tree. Terwyl die Romeins-Hollandse Reg male sonder tal uitdruklik die gemenereg gemaak is in besondere gevalle, het die howe ook verskeie kere uitdruklik bepaal dat Engelse Reg die alternatiewe gemenereg is. Dit is duidelik dat die idee wat ontstaan het dat die enigste rol van Engelse Reg is om ʼn verwysingsraamwerk daar te stel, verkeerd is. Die persepsie van Engelse Reg is ʼn proses wat steeds voortgaan - ʼn proses wat gevolg het dat die rolle wat deur beide die Engelse Reg en die Romeins-Hollandse Reg in verhouding met die Suid-Afrikaanse Reg vertolk word, identies van aard is. ʼn Klassieke voorbeeld word gevind in die hofsaak van Letterstedt v Morgan96 Die eerste hoofregter wat aangestel was tot die nuutgestigte Hoë Hof van die Kaapkolonie ingevolge die "First Charter of Justice", Sir John Wylde, het die volgende te sê gehad in antwoord op die Prokureur-Generaal se aanhaling vanuit die Romeins-Hollandse gesag, ter ondersteuning van die standpunt dat regters hulself moet rekuseer : “Quote what Dutch or Roman books you please - musty or otherwise - and they must be musty if they lay down such doctrines. I belong to a higher court than they refer to - a court not paralysed by either authority, much less by the maxims of philosophers dozing over the midnight lamp in their solitary chambers. My Queen has sent me here to administer justice under the Royal Charter and the practices of the courts of Flanders, Batavia or Trinidad are no authority to me.” Nadat hy toegegee het dat daar wel sommige invloedryke beginsels in die Romeins- Hollandse Reg te bespeur was, en dat die beginsels hulle eie lig uitstraal, gaan hy voort: 47
97 1964(3) SA 402 (A) 410-411. “But when you speak of the Institutions of Holland and of binding myself down by the practice of Dutch Courts - I absolve myself from that bondage, I look to my Charter, to my duty ... I therefore say that they are no authority for us, and although my pen laboured to follow the scrutiny of my learned friend, as I put them down in my book, I have them like visions, like mere spectral shadows in my mind.” In die bekende Trust Bank van Afrika Beperk v Eksteen-saak stel Hoofregter Steyn dit soos volg : “Die beskouing dat ons eie outoriteite deur hierdie en dergelike uitsprake regtens of vir alle praktiese doeleindes vervang is deur Engelse gewysdes, met die meegaande implikasie dat ons howe, en ook hierdie hof aan Engelse gewysdes gebonde is, sou ek as klaarblyklik en geheel en al ongegrond moet verwerp. Geen Hof, ook nie hierdie hof nie, besit die bevoegdheid om ons gemenereg met die reg van enige ander land te vervang nie. Dit kan alleen die wetgewer doen.” 97 Hierdie stelling is vatbaar vir kritiek. Daar is gedeeltes van ons reg wat deur wetgewing gebaseer op die Engelse Reg beheer word. Wanneer hierdie wette toegepas word, steun die hof natuurlik inderdaad op Engelse uitsprake. Die verwysing na die Engelse beslissing word menigmaal geregverdig op die basis van presies dieselfde bewoording in die wetgewing, maar ook die feit dat Engelse gewysdes aangehaal word, asof hulle Suid-Afrikaanse beslissings is. Daar moet veral nie uit die oog verloor word nie, dat toe die Grondwet opgestel is, daar in die besonder gelet is op die konstitusies van ander lande. Artikel 8 van die Finale-Grondwet verwys nogmaals na die ontwikkeling van die gemenereg . Artikel 8(3) bepaal : "By die toepassing van ʼn bepaling van die Handves van Menseregte op ʼn natuurlike of regspersoon ingevolge subartikel (2)- (a) moet ʼn hof, ten einde gevolg te gee aan ʼn reg in die Handves die gemenereg toepas, of indien nodig ontwikkel, in die mate waarin wetgewing nie aan daardie reg gevolg gee nie; en (b) kan ʼn hof reëls van die gemenereg ontwikkel om die reg te beperk, mits die beperking in ooreenstemming met Artikel 36 (1) is." Dit wil dus voorkom of die wetgewer bewus was van die probleem watter regstelsel weldra as gemenereg beskou moet word, en dat daar voorsiening gemaak is vir ʼn wyer vertolking en ontwikkeling van die gemenereg. Die wetgewer het hiervoor 48
- Page 7 and 8: 2.1 KONTRAKTEERVRYHEID EN OPENBARE
- Page 9 and 10: 1. ARTIKEL 4 - ADMINISTRATIEWE OPTR
- Page 11 and 12: 1. REGULASIES WAT HANDEL OOR DIE DA
- Page 13 and 14: publieke administrasie. In die huid
- Page 15 and 16: eskermde reg die omskrywing, bestek
- Page 17 and 18: Afdeling B GRONDWETLIKE GRONDWAARDE
- Page 19 and 20: 12 Van Zyl, 1995:3. character and i
- Page 21 and 22: Aristoteles se werkswyse bestaan ui
- Page 23 and 24: "Disposition which urges that each
- Page 25 and 26: In die na-klassieke Romeinse Reg he
- Page 27 and 28: geregtigheid as voortspruitend uit
- Page 29 and 30: woordeboekdefinisies dat “billikh
- Page 31 and 32: daarnaas ʼn reeks reëls (“maxims
- Page 33 and 34: Die beïnvloeding van die aequitas-
- Page 35 and 36: Afdeling C Hoofstuk 1 GEMEENREGTELI
- Page 37 and 38: Een van die voordele van die tweele
- Page 39 and 40: Baxter maak in sy werk "Administrat
- Page 41 and 42: ʼn Reeks probleme kom na vore met h
- Page 43 and 44: teweeggebring en veral die aandag o
- Page 45 and 46: So ʼn toedrag van sake kan nie byge
- Page 47 and 48: (4) ʼn Klerk behoort tot tribunale
- Page 49 and 50: Die belangrikste aanbevelings van d
- Page 51 and 52: die kantoor (pos) vrye besit was of
- Page 53 and 54: gegee het dat die regter in Chester
- Page 55 and 56: 90 1898(2) QB 91. 91 Rubenfield, 19
- Page 57: 2. DIE ONTWIKKELING VAN DIE BEGRIP
- Page 61 and 62: Die algemene probleem van geregtigh
- Page 63 and 64: 103 Robson, 1951:391. oogmerke en u
- Page 65 and 66: 107 Matzukis, 1986:53. 108 1953(3)
- Page 67 and 68: 117 Baxter, 1984:312. sal toegelig
- Page 69 and 70: 119 Wiechers, 1967:313. 120 Mitchel
- Page 71 and 72: 60 vertakkinge van die regering, en
- Page 73 and 74: egstaatbeginsels betref, verklaar D
- Page 75 and 76: “Lord Reid cleared away the ticke
- Page 77 and 78: verband met die prosedureel regverd
- Page 79 and 80: Binne Suid-Afrikaanse konteks stel
- Page 81 and 82: 154 Carpenter, 1990:59. 155 Grogan,
- Page 83 and 84: 158 Raath, 1993:99. 159 Grogan, 199
- Page 85 and 86: English Dictionary lists seven majo
- Page 87 and 88: onredelik genoeg was om op gronde v
- Page 89 and 90: esondere verdeeldheid tot gevolg ge
- Page 91 and 92: gestel kan word. 180 Alhoewel ons r
- Page 93 and 94: 190 Soos aangehaal deur Barrie, 198
- Page 95 and 96: 194 Wiechers, 1967:325. 195 Chaskal
- Page 97 and 98: 197 Sien Wiechers, 1984:330. onder
- Page 99 and 100: en The issue is whether we can reta
- Page 101 and 102: 206 Wiechers, 1993: 262. Daar kan m
- Page 103 and 104: Afdeling D Hoofstuk 1 ADMINISTRATIE
- Page 105 and 106: sedert die Tweede Wêreldoorlog wel
- Page 107 and 108: 212 Boulle et al, 1989:174. 213 196
97 1964(3) SA 402 (A) 410-411.<br />
“But when you speak of the Institutions of Holland and of binding myself down<br />
by the practice of Dutch Courts - I absolve myself from that bondage, I look to<br />
my Charter, to my duty ... I therefore say that they are no authority for us, and<br />
although my pen laboured to follow the scrutiny of my learned friend, as I put<br />
them down in my book, I have them like visions, like mere spectral shadows in<br />
my mind.”<br />
In <strong>die</strong> bekende Trust Bank <strong>van</strong> Afrika Beperk v Eksteen-saak stel Hoofregter Steyn<br />
dit soos volg :<br />
“Die beskouing dat ons eie outoriteite deur hier<strong>die</strong> en dergelike uitsprake<br />
regtens of vir alle praktiese doeleindes ver<strong>van</strong>g is deur Engelse gewysdes, met<br />
<strong>die</strong> meegaande implikasie dat ons howe, en ook hier<strong>die</strong> hof aan Engelse<br />
gewysdes gebonde is, sou ek as klaarblyklik en geheel en al ongegrond moet<br />
verwerp. Geen Hof, ook nie hier<strong>die</strong> hof nie, besit <strong>die</strong> bevoegdheid om ons<br />
gemenereg met <strong>die</strong> reg <strong>van</strong> enige ander land te ver<strong>van</strong>g nie. Dit kan alleen <strong>die</strong><br />
wetgewer doen.” 97<br />
Hier<strong>die</strong> stelling is vatbaar vir kritiek. Daar is gedeeltes <strong>van</strong> ons reg wat deur<br />
wetgewing gebaseer op <strong>die</strong> Engelse Reg beheer word. Wanneer hier<strong>die</strong> wette<br />
toegepas word, steun <strong>die</strong> hof natuurlik inderdaad op Engelse uitsprake. Die<br />
verwysing na <strong>die</strong> Engelse beslissing word menigmaal geregverdig op <strong>die</strong> basis <strong>van</strong><br />
presies <strong>die</strong>selfde bewoording in <strong>die</strong> wetgewing, maar ook <strong>die</strong> feit dat Engelse<br />
gewysdes aangehaal word, asof hulle Suid-Afrikaanse beslissings is.<br />
Daar moet veral nie uit <strong>die</strong> oog verloor word nie, dat toe <strong>die</strong> Grondwet opgestel is,<br />
daar in <strong>die</strong> besonder gelet is op <strong>die</strong> konstitusies <strong>van</strong> ander lande. Artikel 8 <strong>van</strong> <strong>die</strong><br />
Finale-Grondwet verwys nogmaals na <strong>die</strong> ontwikkeling <strong>van</strong> <strong>die</strong> gemenereg .<br />
Artikel 8(3) bepaal :<br />
"By <strong>die</strong> toepassing <strong>van</strong> ʼn bepaling <strong>van</strong> <strong>die</strong> Handves <strong>van</strong> Menseregte op ʼn<br />
natuurlike of regspersoon ingevolge subartikel (2)-<br />
(a) moet ʼn hof, ten einde gevolg te gee aan ʼn reg in <strong>die</strong> Handves <strong>die</strong><br />
gemenereg toepas, of in<strong>die</strong>n nodig ontwikkel, in <strong>die</strong> mate waarin<br />
wetgewing nie aan daar<strong>die</strong> reg gevolg gee nie; en<br />
(b) kan ʼn hof reëls <strong>van</strong> <strong>die</strong> gemenereg ontwikkel om <strong>die</strong> reg te beperk, mits<br />
<strong>die</strong> beperking in ooreenstemming met Artikel 36 (1) is."<br />
Dit wil dus voorkom of <strong>die</strong> wetgewer bewus was <strong>van</strong> <strong>die</strong> probleem watter regstelsel<br />
weldra as gemenereg beskou moet word, en dat daar voorsiening gemaak is vir ʼn<br />
wyer vertolking en ontwikkeling <strong>van</strong> <strong>die</strong> gemenereg. Die wetgewer het hiervoor<br />
48