Tjaart Jurgens Maré Doctor Legum Universiteit van die Vrystaat

545
van wetgewing soos die “ouster clauses” en die nadeel wat dit vir die individu ingehou het, behoort gelukkig nou
tot die verlede.
Die fokus van hierdie proefskrif is ook gerig op die sleutelelemente van die geregtigheidsbegrip, te wete
regmatigheid, redelikheid en prosedurele billikheid.
ʼn Groot bron van kommer is egter die staatsinstansies en verskillende organe wat in die definisie van ʼn
administratiewe handeling in die Wet op die Bevordering van Administratiewe Geregtigheid uitgesluit word. Dit
bevat die potensiaal om in die toekoms ʼn groot struikelblok te wees in die ontwikkeling van administratiewe
geregtigheid. Dit is duidelik dat alle administratiewe optrede eerstens aan die definisie getoets word, alvorens
daar op die verskillende hersieningsgronde gekonsentreer kan word. Die definisie van ʼn administratiewe
handeling is saamgestel uit drie verskillende definisies, en is aldus vir die gewone staatsamptenaar in sy/haar
dag tot dag werksoptrede moeilik te interpreteer.
ʼn Verdere ontwikkeling van bogemelde Wet en die verskaf van ʼn riglyn, soos die Kode van Goeie Gedrag
(Code of Good Conduct) en die implementering van administratiefregtelike howe sal verwelkom word om
enigsins die administratiefregtelike geregtigheidsbegrip verder te vestig en te ontwikkel.
In wese poog hierdie proefskrif om ʼn kritiese analise van die administratiefregtelike geregtigheidsbegrip in
Artikel 33 van die Grondwet met besondere verwysing na die konkretisering daarvan in die Wet op die
Bevordering van Administratiewe Geregtigheid daar te stel.