Tjaart Jurgens Maré Doctor Legum Universiteit van die Vrystaat

517
(a) Skrywers huldig ook dieselfde mening, wanneer met bogemelde probleem by ander
wetgewing, soos Artikel 32 van die Grondwet en die Wet op die Bevordering van
Toegang tot Inligting, te doen gekry word.
(b) Nog ʼn rede vir die onafhanklike voortbestaan van die wetgewing en hul skeiding met
die regte wat in die Grondwet vervat is, blyk te wees by die toepassing van die twee
stelle wetgewing, naamlik, die Wet op die Bevordering van Administratiewe
Geregtigheid en die Wet op die Bevordering van Toegang tot Inligting. Dit blyk dat
die wetgewer self ʼn skeiding bewerkstellig het aangesien elke Wet oor sy eie
hersieningsgronde beskik en onafhanklik van mekaar toegepas moet word. Die
wetgewer het die Wet op Bevordering van Toegang tot Inligting waarskynlik
uitgesluit, omdat geoordeel is dat die prosedures waarvoor dit voorsiening maak,
billik genoeg is. 1025
(c) Kragtens Artikel 8(1) van die Finale-Grondwet is die Handves van Regte bindend op
die wetgewende, uitvoerende en regsprekende gesag en alle staatsorgane. Artikel
33 is ʼn belangrike instrument om die optrede van die uitvoerende gesag te
kontroleer. Dit sal derhalwe ʼn moontlike ondermyning van die gesag van die
Grondwet tot gevolg hê, indien optrede van die uitvoerende gesag uitgesluit word
van die werking van Artikel 33. Die howe sal dus genoodsaak wees om ʼn eie
inhoud van Artikel 33 buite die Wet op die Bevordering van Administratiewe
Geregtigheid te verskaf; ten einde optrede van die uitvoerende gesag ingevolge die
Wet op Bevordering van Toegang tot Inligting te kontroleer.
(d) Nog ʼn rede wat aangevoer kan word dat daar onafhanklik gesteun kan word op die
regte verleen in Artikel 33 van die Grondwet, kan gevind word in die rechtstaatbegrip.
Die Grondwet het ook ten doel dat owerheidsoptrede met die bepalings van
die Grondwet moet ooreenstem. Seker die belangrikste aspek van die Grondwet is
dat ʼn Handves van Regte daarin vervat is. Hierin word die regte van alle individue
uiteengesit, waarvan die meeste van hierdie regte teen die staat afdwingbaar is.
Met die veranderinge wat binne die Suid-Afrikaanse Regstelsel teweeggebring is,
word as uitgangspunt aanvaar dat Suid-Afrika as ʼn regstaat in die ware sin van die
woord ontwikkel het.
Dit is dus duidelik dat wetgewing wat in stryd is met Artikels 32 en 33 van die Grondwet,
ongeldig is.
In hierdie proefskrif is gepoog om aan die hand van die rechtstaat-begrip aan te toon
waarom ʼn individu direk kan steun op Artikels 32 en 33 van die Finale-Grondwet en dat die
Wet op die Bevordering van Administratiewe Geregtigheid en die Wet op die Bevordering
1025 Artikel 1(b)(hh) van die Wet op die Bevordering van Administratiewe Geregtigheid bepaal juis dat enige besluit geneem, of die nalate om 'n besluit te
neem ingevolge 'n bepaling van die Wet op Bevordering van Toegang tot Inligting 2 van 2000 van die definisie van administratiewe geregtigheid uitgesluit is.