Tjaart Jurgens Maré Doctor Legum Universiteit van die Vrystaat

342
maak van by-wette ten opsigte van kindersorg, fasiliteite, of die privatisering
van sleuteldienste, soos vullisverwydering, soos gelewer deur die
munisipaliteite.
Die grootste deel van munisipale werk word wel in PAJA se definisie van
administratiewe handeling ingesluit. Hierby word ingesluit die uitvoering van
nasionale, provinsiale en plaaslike wetgewing. Die besluite van munisipale
administrateurs ten opsigte van Deel B van plaaslike regeringsfunksies en die
implementering van wetgewing word in die definisie van administratiewe
handeling ingesluit.
4.8.4 DIE WETGEWENDE FUNKSIES VAN DIE PARLEMENT, ʼn PROVINSIALE
WETGEWER OF ʼn MUNISIPALE RAAD (MUNISIPALITEIT)
Die rede vir hierdie uitsluiting kan gevind word in die leerstuk van die skeiding
van magte. Die wetgewende funksies en administratiewe prosesse hieraan
verwant, kan die regering aanbetref, uitgesonder word, aangesien dit aan
verskeie ander kontrolemeganismes onderworpe is. Die administratiewe
geregtigheidsklousule se hoofoogmerk is om te dien as ʼn
kontrolemeganisme vir handelinge verrig deur amptenary, maar by
wetmakende handelinge is dit die definisie van administratiewe handeling
uitgesluit.
In die Fedsure-saak hierbo genoem, het die Konstitusionele Hof beslis dat
begrotingsbesluite geneem deur ʼn munisipale raad ʼn wetgewende handeling
daargestel het en nie ʼn administratiewe handeling soos deur Artikel 24 van
die Interim-Grondwet voorgeskryf nie. Die rede vir dié besluit word gevind in
die feit dat dit geneem is deur ʼn verkose wetgewende liggaam, wat self deur
die Grondwet in die lewe geroep is. Die administratiewe
geregtigheidsklousule was nie hier van toepassing nie, aangesien dit
oorspronklike en nie gedelegeerde wetgewing was wat ter sprake gekom het.
Die Fedsure-saak tref ʼn duidelike onderskeid tussen daardie besluite wat
wetgewend van aard is, en beraadslaging verg van die wetgewer soos deur
die Grondwet opgelê en die besluite wat nie hieronder tuisgebring word nie.
Dieselfde redenasie is in die Ed-U-College-saak gevolg, waar
begrotingswetgewing die lig gesien het, wat bepaal het hoe publieke fondse
toegeken en verdeel moes word. Die handeling is as wetgewend van aard
gesien en het derhalwe nie onder die definisie van administratiewe handeling
geval nie.