Tjaart Jurgens Maré Doctor Legum Universiteit van die Vrystaat
Tjaart Jurgens Maré Doctor Legum Universiteit van die Vrystaat Tjaart Jurgens Maré Doctor Legum Universiteit van die Vrystaat
297 hoogste reg van die Republiek te erken nie. So is die Wet in stryd met die regstaatbeginsel. Dit sal derhalwe ook vir die individu, waar sy regte deur owerheidsoptrede benadeel word, en waar die funksionaris nie korrek opgetree het nie, beter wees om slegs op Artikel 32 van die Grondwet te steun, as om enigsins gebruik te probeer maak van enige bepalings van die Wet op die Bevordering van Toegang tot Inligting. 3.2.3 HOEKOM IS DIE WET NIE VAN TOEPASSING OP SEKERE STAATSORGANE NIE? Artikel 12 van die Wet op Bevordering van Toegang tot Inligting is kommerwekkend en kontroversieel. Artikel 12 bepaal soos volg : “Hierdie Wet is nie van toepassing op ʼn rekord van - (a) die Kabinet en sy komitees; (b) die regterlike funksies van - (i) ʼn hof in Artikel 166 van die Grondwet bedoel; (ii) ʼn Spesiale Tribunaal ingestel ingevolge Artikel 2 van die Wet op Spesiale Ondersoekeenhede en Spesiale (iii) Tribunale, 1996 (Wet No 74 van 1996); of ʼn regterlike amptenaar van sodanige Hof of spesiale Tribunaal; of (c) ʼn individuele lid van die Parlement of van ʼn Provinsiale wetgewer in daardie hoedanigheid.” Dit is onverklaarbaar waarom die wetgewer hierdie organe van die staat uitgesluit het, sodat die Wet nie op hulle van toepassing is nie. ʼn Moontlike rede is dat die regering nie die onderliggende waardes van ʼn oop demokrasie wil aanvaar nie. Hulle wil ʼn agterdeur ooplaat om op arbitrêre wyse te kan optree. 640 Die stelling “They’ve got a hidden Agenda” is dalk toepaslik! 641 Daar word akkoord gegaan met White se standpunt dat die Kabinet van die Wet gebruik maak om voort te gaan om inligting in die geheim te hou, sodat die individue wat ʼn reg het op sodanige inligting nie toegang daartoe kan 640 White, 1998:73 stel dit soos volg: “Constitutionally, of course, Cabinet cannot isolate itself like this, and a denial of access by Cabinet could well give rise to a court ruling of invalidity unless Cabinet could justify the withholding of access to the information sought in terms of the limitation clause (section 36). The failure to include Cabinet within the ambit of the Cabinet-approved Draft could be interpreted as government’s unwillingness to embrace the underlying principles of open democracy and its desire to carve out secret areas of unaccountability within which to operate away from the public gaze …” Let daarop dat die skrywer se opinie betrekking het op die Draft Open Democracy Bill, wat verskyn het as GK 1514 van 1997 gepubliseer in Staatskoerant No 1838, gedateer 18 Oktober 1997. 641 De Waal et al, 1999:539, Voetnoot 28, maak die volgende stelling: “The most likely justification for the Cabinet exemption is to ensure that the long standing tradition of Cabinet secrecy in government is maintained.”
298 verkry nie. Dit bring mee dat die uitvoerende gesag van skuiwergate in die Wet gebruik kan maak om hul gesag op ʼn onregmatige manier uit te oefen. Sodanige gesagsuitoefening kan op arbitrêre gesagsuitoefening uitloop wat die regstaatlikheid van Suid-Afrika moontlik kan aantas. 4. DIE VERHOUDING TUSSEN DIE GEMENEREG, ARTIKEL 33 VAN DIE GRONDWET EN DIE WET OP DIE BEVORDERING VAN ADMINISTRATIEWE GEREGTIGHEID Die Pharmaceutical Manufacturers-saak (hierbo vermeld) het vir die administratiefreg verrykende implikasies ingehou. Volgens die uitspraak is die gemeenregtelike beginsels van die administratiefreg om kontrole uit te oefen oor publieke optrede nou grondwetlik vervat. Die hof verklaar : “the common law principles that previously provided the grounds for judicial review of public power have been subsumed under the Constitution, and in so far as they might continue to be relevant to judicial review, they gain their force from the Constitution.” 642 Judisiële hersiening is nou afgelei van die Grondwet om administratiewe optrede te kontroleer en nie meer afkomstig van die gemenereg nie. ʼn Aanval op die regsgeldigheid van administratiewe optrede is nou gebaseer op ʼn bewering dat een of meer van die grondwetlike regte tot regmatige, redelike en prosedureel billike administratiewe optrede, geskend is. Die Pharmaceutical Manufacturers-saak het dit ook duidelik gemaak dat, waar die uitoefening van publieke bevoegdheid nie binne die definisie van administratiewe optrede (administrative action) val nie, die optrede van die funksionaris nog steeds ingevolge die bepalings van die Grondwet (andersins as ingevolge die administratiewe geregtigheidsklousule), of as ʼn oortreding van die grondwetlike beginsel van legaliteit, aangeval kan word. 643 Die eerste vraag wat gevra moet word, is of ons met owerheidsoptrede (public power) te doen het. Die uitoefening van ʼn private bevoegdheid/mag (private power) is nie 642 Pharmaceutical Manufacturers Association of SA . In Re : Ex Parte President of the Republic of South Africa 2000(2) SA 674 (CC) paragraaf 46, 50. “The exercise of all public power must comply with the Constitution which is the supreme law, and the doctrine of legality which is part of that law. The question whether the President acted intra vires or ultra vires in bringing the Act into force when he did, is accordingly a constitutional matter. The finding that he acted ultra vires is a finding that he acted in a manner that was inconsistent with the Constitution. The common law is not a body of law separate and distinct from the Constitution. There are not two systems of law, each dwelling with the same subject matter, each having similar requirements, each operating in its own field with its own highest court. There is only one system of law. It is shaped by the Constitution which is the supreme law, and all law, including the common law, derives its force from the Constitution and is subject to constitutional control. What would have been ultra vires under the common law by reason of a functionary excelling a statutory power, is invalid under the Constitution according to the doctrine of legality. In this respect, at last, constitutional law and common law are intertwined and there can be no difference between them.” 643 Ingevolge 'n sisteem van grondwetlike oppergesag en die feit dat geregtelike hersiening van administratiewe optrede nou afgelei word van die Grondwet en nie meer die gemenereg nie, beteken dit dat wetgewing nie meer voorsiening kan maak vir vertrekweë buite die fundamentele beginsels van legaliteit, billikheid en redelikheid nie.
- Page 257 and 258: 246 die onderskeid tussen publiek e
- Page 259 and 260: 3.2.5 DIE VERSKIL TUSSEN STAATSKONT
- Page 261 and 262: 538 Ayr Harbour Trustees v Oswald 1
- Page 263 and 264: 252 Ons howe bevestig hierdie stand
- Page 265 and 266: Hoofstuk 7 DIE IMPAK VAN DIE GRONDW
- Page 267 and 268: 256 Appèlregter Olivier meld dat d
- Page 269 and 270: 258 Feenstra verwys byvoorbeeld na
- Page 271 and 272: “Stop, vrind, wag, stop!” seg t
- Page 273 and 274: can have legal validity - which has
- Page 275 and 276: 264 Laasgenoemde benadering is soor
- Page 277 and 278: 266 ʼn Goeie waarneming van bogemel
- Page 279 and 280: when they were acting in the course
- Page 281 and 282: 270 Daar moet egter ʼn balans gehan
- Page 283 and 284: 272 In Faircape Property Developers
- Page 285 and 286: 274 vrug toegepas kan word, aangesi
- Page 287 and 288: Afdeling E DIE WET OP DIE BEVORDERI
- Page 289 and 290: Hoofstuk 1 DIE VERHOUDING TUSSEN DI
- Page 291 and 292: 280 onderdaan verkeerdelik uitgeoef
- Page 293 and 294: intervene only when and to the exte
- Page 295 and 296: 284 kader van Artikel 38 val nie. D
- Page 297 and 298: 286 die Wet op Bevordering van Toeg
- Page 299 and 300: 288 Hieruit is dit dus duidelik dat
- Page 301 and 302: 290 Die benadeelde onderdaan sal ge
- Page 303 and 304: 292 Word die meeste hofuitsprake be
- Page 305 and 306: 3.2 DIE WET OP DIE BEVORDERING VAN
- Page 307: Artikel 2(3) van die Wet bepaal soo
- Page 311 and 312: Hoofstuk 2 ADMINISTRATIEWE GEREGTIG
- Page 313 and 314: 302 Du Plessis en Corder646 huldig
- Page 315 and 316: 304 teweeggebring. Die reg op admin
- Page 317 and 318: Die hof beslis verder : “What mat
- Page 319 and 320: 308 maatskappy op te skort om sy ba
- Page 321 and 322: 310 Groot kommer heers dat selfs di
- Page 323 and 324: 312 liggaam wat die optrede uitvoer
- Page 325 and 326: 314 Uit die definisie van administr
- Page 327 and 328: 316 verhoudings heg. Algemene verho
- Page 329 and 330: 318 bepaal of administratiewe optre
- Page 331 and 332: 320 van ʼn besluit om dagvaardings
- Page 333 and 334: 4.3 DIT MOET GEMAAK WORD INGEVOLGE
- Page 335 and 336: 324 (ii) wat ingevolge wetgewing ʼn
- Page 337 and 338: 326 alle gevalle van toepassing wee
- Page 339 and 340: 328 Artikel bepaal dat nasionale we
- Page 341 and 342: 330 Daar is dus geen twyfel nie dat
- Page 343 and 344: 726 Currie en Klaaren, 2001:82. 332
- Page 345 and 346: 334 (cc) Die uitvoerende bevoegdhed
- Page 347 and 348: 336 laasgenoemde geval sal hierdie
- Page 349 and 350: 338 Grondwet gedefinieer word nie,
- Page 351 and 352: 340 • Die Premier se funksies ten
- Page 353 and 354: 342 maak van by-wette ten opsigte v
- Page 355 and 356: 344 In die Volkswagen-saak het die
- Page 357 and 358: 346 en die blatante uitsluiting daa
297<br />
hoogste reg <strong>van</strong> <strong>die</strong> Republiek te erken nie. So is <strong>die</strong> Wet in stryd met <strong>die</strong><br />
regstaatbeginsel.<br />
Dit sal derhalwe ook vir <strong>die</strong> individu, waar sy regte deur owerheidsoptrede<br />
benadeel word, en waar <strong>die</strong> funksionaris nie korrek opgetree het nie, beter<br />
wees om slegs op Artikel 32 <strong>van</strong> <strong>die</strong> Grondwet te steun, as om enigsins<br />
gebruik te probeer maak <strong>van</strong> enige bepalings <strong>van</strong> <strong>die</strong> Wet op <strong>die</strong> Bevordering<br />
<strong>van</strong> Toegang tot Inligting.<br />
3.2.3 HOEKOM IS DIE WET NIE VAN TOEPASSING OP SEKERE<br />
STAATSORGANE NIE?<br />
Artikel 12 <strong>van</strong> <strong>die</strong> Wet op Bevordering <strong>van</strong> Toegang tot Inligting is<br />
kommerwekkend en kontroversieel.<br />
Artikel 12 bepaal soos volg :<br />
“Hier<strong>die</strong> Wet is nie <strong>van</strong> toepassing op ʼn rekord <strong>van</strong> -<br />
(a) <strong>die</strong> Kabinet en sy komitees;<br />
(b) <strong>die</strong> regterlike funksies <strong>van</strong> -<br />
(i) ʼn hof in Artikel 166 <strong>van</strong> <strong>die</strong> Grondwet bedoel;<br />
(ii) ʼn Spesiale Tribunaal ingestel ingevolge Artikel 2 <strong>van</strong> <strong>die</strong><br />
Wet op Spesiale Ondersoekeenhede en Spesiale<br />
(iii)<br />
Tribunale, 1996 (Wet No 74 <strong>van</strong> 1996); of<br />
ʼn regterlike amptenaar <strong>van</strong> sodanige Hof of spesiale<br />
Tribunaal; of<br />
(c) ʼn individuele lid <strong>van</strong> <strong>die</strong> Parlement of <strong>van</strong> ʼn Provinsiale<br />
wetgewer in daar<strong>die</strong> hoedanigheid.”<br />
Dit is onverklaarbaar waarom <strong>die</strong> wetgewer hier<strong>die</strong> organe <strong>van</strong> <strong>die</strong> staat<br />
uitgesluit het, sodat <strong>die</strong> Wet nie op hulle <strong>van</strong> toepassing is nie. ʼn Moontlike<br />
rede is dat <strong>die</strong> regering nie <strong>die</strong> onderliggende waardes <strong>van</strong> ʼn oop demokrasie<br />
wil aanvaar nie. Hulle wil ʼn agterdeur ooplaat om op arbitrêre wyse te kan<br />
optree. 640 Die stelling “They’ve got a hidden Agenda” is dalk toepaslik! 641<br />
Daar word akkoord gegaan met White se standpunt dat <strong>die</strong> Kabinet <strong>van</strong> <strong>die</strong><br />
Wet gebruik maak om voort te gaan om inligting in <strong>die</strong> geheim te hou, sodat<br />
<strong>die</strong> individue wat ʼn reg het op sodanige inligting nie toegang daartoe kan<br />
640 White, 1998:73 stel dit soos volg: “Constitutionally, of course, Cabinet cannot isolate itself like this, and a denial of access by Cabinet could well give rise<br />
to a court ruling of invalidity unless Cabinet could justify the withholding of access to the information sought in terms of the limitation clause (section 36).<br />
The failure to include Cabinet within the ambit of the Cabinet-approved Draft could be interpreted as government’s unwillingness to embrace the underlying<br />
principles of open democracy and its desire to carve out secret areas of unaccountability within which to operate away from the public gaze …” Let daarop<br />
dat <strong>die</strong> skrywer se opinie betrekking het op <strong>die</strong> Draft Open Democracy Bill, wat verskyn het as GK 1514 <strong>van</strong> 1997 gepubliseer in Staatskoerant No 1838,<br />
gedateer 18 Oktober 1997.<br />
641 De Waal et al, 1999:539, Voetnoot 28, maak <strong>die</strong> volgende stelling: “The most likely justification for the Cabinet exemption is to ensure that the long<br />
standing tradition of Cabinet secrecy in government is maintained.”