Tjaart Jurgens Maré Doctor Legum Universiteit van die Vrystaat

Tjaart Jurgens Maré Doctor Legum Universiteit van die Vrystaat Tjaart Jurgens Maré Doctor Legum Universiteit van die Vrystaat

etd.uovs.ac.za
from etd.uovs.ac.za More from this publisher
02.05.2013 Views

297 hoogste reg van die Republiek te erken nie. So is die Wet in stryd met die regstaatbeginsel. Dit sal derhalwe ook vir die individu, waar sy regte deur owerheidsoptrede benadeel word, en waar die funksionaris nie korrek opgetree het nie, beter wees om slegs op Artikel 32 van die Grondwet te steun, as om enigsins gebruik te probeer maak van enige bepalings van die Wet op die Bevordering van Toegang tot Inligting. 3.2.3 HOEKOM IS DIE WET NIE VAN TOEPASSING OP SEKERE STAATSORGANE NIE? Artikel 12 van die Wet op Bevordering van Toegang tot Inligting is kommerwekkend en kontroversieel. Artikel 12 bepaal soos volg : “Hierdie Wet is nie van toepassing op ʼn rekord van - (a) die Kabinet en sy komitees; (b) die regterlike funksies van - (i) ʼn hof in Artikel 166 van die Grondwet bedoel; (ii) ʼn Spesiale Tribunaal ingestel ingevolge Artikel 2 van die Wet op Spesiale Ondersoekeenhede en Spesiale (iii) Tribunale, 1996 (Wet No 74 van 1996); of ʼn regterlike amptenaar van sodanige Hof of spesiale Tribunaal; of (c) ʼn individuele lid van die Parlement of van ʼn Provinsiale wetgewer in daardie hoedanigheid.” Dit is onverklaarbaar waarom die wetgewer hierdie organe van die staat uitgesluit het, sodat die Wet nie op hulle van toepassing is nie. ʼn Moontlike rede is dat die regering nie die onderliggende waardes van ʼn oop demokrasie wil aanvaar nie. Hulle wil ʼn agterdeur ooplaat om op arbitrêre wyse te kan optree. 640 Die stelling “They’ve got a hidden Agenda” is dalk toepaslik! 641 Daar word akkoord gegaan met White se standpunt dat die Kabinet van die Wet gebruik maak om voort te gaan om inligting in die geheim te hou, sodat die individue wat ʼn reg het op sodanige inligting nie toegang daartoe kan 640 White, 1998:73 stel dit soos volg: “Constitutionally, of course, Cabinet cannot isolate itself like this, and a denial of access by Cabinet could well give rise to a court ruling of invalidity unless Cabinet could justify the withholding of access to the information sought in terms of the limitation clause (section 36). The failure to include Cabinet within the ambit of the Cabinet-approved Draft could be interpreted as government’s unwillingness to embrace the underlying principles of open democracy and its desire to carve out secret areas of unaccountability within which to operate away from the public gaze …” Let daarop dat die skrywer se opinie betrekking het op die Draft Open Democracy Bill, wat verskyn het as GK 1514 van 1997 gepubliseer in Staatskoerant No 1838, gedateer 18 Oktober 1997. 641 De Waal et al, 1999:539, Voetnoot 28, maak die volgende stelling: “The most likely justification for the Cabinet exemption is to ensure that the long standing tradition of Cabinet secrecy in government is maintained.”

298 verkry nie. Dit bring mee dat die uitvoerende gesag van skuiwergate in die Wet gebruik kan maak om hul gesag op ʼn onregmatige manier uit te oefen. Sodanige gesagsuitoefening kan op arbitrêre gesagsuitoefening uitloop wat die regstaatlikheid van Suid-Afrika moontlik kan aantas. 4. DIE VERHOUDING TUSSEN DIE GEMENEREG, ARTIKEL 33 VAN DIE GRONDWET EN DIE WET OP DIE BEVORDERING VAN ADMINISTRATIEWE GEREGTIGHEID Die Pharmaceutical Manufacturers-saak (hierbo vermeld) het vir die administratiefreg verrykende implikasies ingehou. Volgens die uitspraak is die gemeenregtelike beginsels van die administratiefreg om kontrole uit te oefen oor publieke optrede nou grondwetlik vervat. Die hof verklaar : “the common law principles that previously provided the grounds for judicial review of public power have been subsumed under the Constitution, and in so far as they might continue to be relevant to judicial review, they gain their force from the Constitution.” 642 Judisiële hersiening is nou afgelei van die Grondwet om administratiewe optrede te kontroleer en nie meer afkomstig van die gemenereg nie. ʼn Aanval op die regsgeldigheid van administratiewe optrede is nou gebaseer op ʼn bewering dat een of meer van die grondwetlike regte tot regmatige, redelike en prosedureel billike administratiewe optrede, geskend is. Die Pharmaceutical Manufacturers-saak het dit ook duidelik gemaak dat, waar die uitoefening van publieke bevoegdheid nie binne die definisie van administratiewe optrede (administrative action) val nie, die optrede van die funksionaris nog steeds ingevolge die bepalings van die Grondwet (andersins as ingevolge die administratiewe geregtigheidsklousule), of as ʼn oortreding van die grondwetlike beginsel van legaliteit, aangeval kan word. 643 Die eerste vraag wat gevra moet word, is of ons met owerheidsoptrede (public power) te doen het. Die uitoefening van ʼn private bevoegdheid/mag (private power) is nie 642 Pharmaceutical Manufacturers Association of SA . In Re : Ex Parte President of the Republic of South Africa 2000(2) SA 674 (CC) paragraaf 46, 50. “The exercise of all public power must comply with the Constitution which is the supreme law, and the doctrine of legality which is part of that law. The question whether the President acted intra vires or ultra vires in bringing the Act into force when he did, is accordingly a constitutional matter. The finding that he acted ultra vires is a finding that he acted in a manner that was inconsistent with the Constitution. The common law is not a body of law separate and distinct from the Constitution. There are not two systems of law, each dwelling with the same subject matter, each having similar requirements, each operating in its own field with its own highest court. There is only one system of law. It is shaped by the Constitution which is the supreme law, and all law, including the common law, derives its force from the Constitution and is subject to constitutional control. What would have been ultra vires under the common law by reason of a functionary excelling a statutory power, is invalid under the Constitution according to the doctrine of legality. In this respect, at last, constitutional law and common law are intertwined and there can be no difference between them.” 643 Ingevolge 'n sisteem van grondwetlike oppergesag en die feit dat geregtelike hersiening van administratiewe optrede nou afgelei word van die Grondwet en nie meer die gemenereg nie, beteken dit dat wetgewing nie meer voorsiening kan maak vir vertrekweë buite die fundamentele beginsels van legaliteit, billikheid en redelikheid nie.

297<br />

hoogste reg <strong>van</strong> <strong>die</strong> Republiek te erken nie. So is <strong>die</strong> Wet in stryd met <strong>die</strong><br />

regstaatbeginsel.<br />

Dit sal derhalwe ook vir <strong>die</strong> individu, waar sy regte deur owerheidsoptrede<br />

benadeel word, en waar <strong>die</strong> funksionaris nie korrek opgetree het nie, beter<br />

wees om slegs op Artikel 32 <strong>van</strong> <strong>die</strong> Grondwet te steun, as om enigsins<br />

gebruik te probeer maak <strong>van</strong> enige bepalings <strong>van</strong> <strong>die</strong> Wet op <strong>die</strong> Bevordering<br />

<strong>van</strong> Toegang tot Inligting.<br />

3.2.3 HOEKOM IS DIE WET NIE VAN TOEPASSING OP SEKERE<br />

STAATSORGANE NIE?<br />

Artikel 12 <strong>van</strong> <strong>die</strong> Wet op Bevordering <strong>van</strong> Toegang tot Inligting is<br />

kommerwekkend en kontroversieel.<br />

Artikel 12 bepaal soos volg :<br />

“Hier<strong>die</strong> Wet is nie <strong>van</strong> toepassing op ʼn rekord <strong>van</strong> -<br />

(a) <strong>die</strong> Kabinet en sy komitees;<br />

(b) <strong>die</strong> regterlike funksies <strong>van</strong> -<br />

(i) ʼn hof in Artikel 166 <strong>van</strong> <strong>die</strong> Grondwet bedoel;<br />

(ii) ʼn Spesiale Tribunaal ingestel ingevolge Artikel 2 <strong>van</strong> <strong>die</strong><br />

Wet op Spesiale Ondersoekeenhede en Spesiale<br />

(iii)<br />

Tribunale, 1996 (Wet No 74 <strong>van</strong> 1996); of<br />

ʼn regterlike amptenaar <strong>van</strong> sodanige Hof of spesiale<br />

Tribunaal; of<br />

(c) ʼn individuele lid <strong>van</strong> <strong>die</strong> Parlement of <strong>van</strong> ʼn Provinsiale<br />

wetgewer in daar<strong>die</strong> hoedanigheid.”<br />

Dit is onverklaarbaar waarom <strong>die</strong> wetgewer hier<strong>die</strong> organe <strong>van</strong> <strong>die</strong> staat<br />

uitgesluit het, sodat <strong>die</strong> Wet nie op hulle <strong>van</strong> toepassing is nie. ʼn Moontlike<br />

rede is dat <strong>die</strong> regering nie <strong>die</strong> onderliggende waardes <strong>van</strong> ʼn oop demokrasie<br />

wil aanvaar nie. Hulle wil ʼn agterdeur ooplaat om op arbitrêre wyse te kan<br />

optree. 640 Die stelling “They’ve got a hidden Agenda” is dalk toepaslik! 641<br />

Daar word akkoord gegaan met White se standpunt dat <strong>die</strong> Kabinet <strong>van</strong> <strong>die</strong><br />

Wet gebruik maak om voort te gaan om inligting in <strong>die</strong> geheim te hou, sodat<br />

<strong>die</strong> individue wat ʼn reg het op sodanige inligting nie toegang daartoe kan<br />

640 White, 1998:73 stel dit soos volg: “Constitutionally, of course, Cabinet cannot isolate itself like this, and a denial of access by Cabinet could well give rise<br />

to a court ruling of invalidity unless Cabinet could justify the withholding of access to the information sought in terms of the limitation clause (section 36).<br />

The failure to include Cabinet within the ambit of the Cabinet-approved Draft could be interpreted as government’s unwillingness to embrace the underlying<br />

principles of open democracy and its desire to carve out secret areas of unaccountability within which to operate away from the public gaze …” Let daarop<br />

dat <strong>die</strong> skrywer se opinie betrekking het op <strong>die</strong> Draft Open Democracy Bill, wat verskyn het as GK 1514 <strong>van</strong> 1997 gepubliseer in Staatskoerant No 1838,<br />

gedateer 18 Oktober 1997.<br />

641 De Waal et al, 1999:539, Voetnoot 28, maak <strong>die</strong> volgende stelling: “The most likely justification for the Cabinet exemption is to ensure that the long<br />

standing tradition of Cabinet secrecy in government is maintained.”

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!