Tjaart Jurgens Maré Doctor Legum Universiteit van die Vrystaat
Tjaart Jurgens Maré Doctor Legum Universiteit van die Vrystaat Tjaart Jurgens Maré Doctor Legum Universiteit van die Vrystaat
295 bepaling duidelik dat daar wel ʼn element van terugwerkendheid aanwesig is. Artikel 7 moet egter ook saam met Artikel 3 gelees word. 637 Daar kan geredeneer word dat, alhoewel die Wet ʼn element van terugwerkendheid openbaar, ʼn persoon nie aanspreeklik gehou kan word op grond van die rekords wat aangevra word nie. Die feit dat ʼn rekord aangevra word en op ʼn gebeurtenis in die verlede betrekking het, maak die Wet egter nie terugwerkend van krag nie. Daar is wel ʼn “element” van terugwerkendheid te bespeur. Die rede word gevind in Artikel 3, wat bepaal dat die Wet van toepassing is op ʼn rekord, ongeag wanneer dit ontstaan het. Dit is verder duidelik dat die invoeging van die woord “ongeag” dui op ʼn rekord, selfs voor die inwerkingtreding van die Wet. Alhoewel ʼn persoon nie aanspreeklik gehou kan word op grond van ʼn rekord wat in die verlede ontstaan het nie, tensy ʼn hof van mening is dat dit in belang van geregtigheid sal wees dat ʼn persoon wel aanspreeklik is, verhinder dit nogtans nie ʼn persoon om aanspraak te maak op sodanige rekord nie. Die implikasie hiervan is dat die rekord wat aangevra word, ʼn party nadelig kan raak. Daar word geargumenteer dat alhoewel dié Wet nie heeltemal terugwerkend is nie, daar wel ʼn mate van terugwerkendheid voorkom. Daar kan vele probleme ontstaan indien ʼn persoon kan aanspraak maak op vroeëre rekords, omrede dit inligting kan openbaar wat ʼn persoon in ʼn ongewenste situasie kan plaas. Die regstaat plaas ʼn verbod op terugwerkendheid. Die strekking van hierdie bepaling is wyd genoeg om ook verbied en as ongrondwetlik aangemerk te word. So beskou, druis Artikel 3 van die Wet op Bevordering van Toegang tot Inligting teen regstaatlikheid in. 3.2.2 INLIGTING VANAF ʼn PRIVAATLIGGAAM BEKOM Ingevolge die woordomskrywing van die Wet op Bevordering van Toegang tot Inligting is dit nie net natuurlike persone wat toegang tot die rekords van ʼn privaatliggaam kan verkry nie, maar ook regspersone, openbare liggame en privaatliggame. 637 Artikel 7 van die Wet op Bevordering van Toegang tot Inligting bepaal : “(1) Hierdie wet is nie van toepassing nie op 'n rekord van 'n openbare liggaam of privaatliggaam indien - (a) daardie rekord vir doeleindes van straf- of siviele verrigtinge aangevra word; (b) dit aldus versoek word na die aanvang van daardie straf- of siviele verrigtinge, na gelang van die geval; en (c) Die voorlegging van of toegang tot daardie rekord vir die doeleinde bedoel in paragraaf (a) in enige ander reg gereël word. (2) 'n rekord verkry op 'n wyse wat in stryd is met sub-artikel (1), is nie as getuienis toelaatbaar in die straf- of siviele verrigtinge in daardie subartikel bedoel nie tensy die uitsluiting van daardie rekord deur die betrokke hof na sy mening nadelig vir die belange van geregtigheid sal wees.”
Artikel 2(3) van die Wet bepaal soos volg : “Vir doeleindes van hierdie Wet is die Suid-Afrikaanse Inkomstediens wat by Artikel 2 van die Wet op die Suid-Afrikaanse Inkomstediens, 1997 (Wet No 34 van 1997), ingestel is en in Artikel 35(1) bedoel, ʼn openbare liggaam.” 296 Dit is derhalwe duidelik dat enige departement of orgaan van die staat toegang tot die rekords van ander privaatliggame kan verkry638 , solank hulle kan bewys dat daar in die openbare belang opgetree word. 639 Daar is reeds daarop gewys dat Artikel 3 van die Wet direkte horisontale werking aan Artikel 32 van die Grondwet verleen. Hierdie bepaling, alhoewel vanweë Artikel 8 nie strydig met die Grondwet nie, het sekere gevolge wat in ag geneem behoort te word. ʼn Orgaan van die staat is nou ook in staat om ingevolge die Wet vanaf ʼn privaatliggaam toegang tot inligting te verkry. Die implikasie van hierdie bepaling is dat ʼn departement of orgaan van die staat nou ook ʼn “fundamentele reg” het om inligting vanaf ʼn privaatliggaam te verkry. So gesien, word die tradisionele opvatting van die doel van ʼn Handves van Menseregte verydel. Die tradisionele opvatting kom daarop neer dat die Handves van Menseregte ten doel het om die individu teen die staat te beskerm, welke staat met gesag beklee is. Ingevolge hierdie Wet is dit nou ook vir die staat moontlik om aanspraak te maak op Artikel 32 van die Grondwet, indien die staat inligting van ʼn privaatliggaam wil bekom. So gesien dra hierdie Wet by tot die ongelyke vertikale verhouding tussen die staat as gesagdraer en die individu. Indien hierdie artikel deur die Konstitusionele Hof onder oë geneem word, sal dit hoogs waarskynlik as ongrondwetlik verklaar word. Ter stawing van hierdie stelling is dit duidelik dat ʼn gewone parlementêre Wet nie die staat met grondwetlike regte kan beklee wat individue toekom nie. Die doel van die Grondwet, en meer spesifiek die Handves van Menseregte, is om individue teen die staat wat met owerheidsgesag beklee is, te beskerm. Hierteenoor is die doel van die Wet op die Bevordering van Toegang tot Inligting om inhoud aan Artikel 32 van die Grondwet te gee, en nie om die toepassing van die Grondwet te wysig nie. Deur so ʼn reg aan die staat te verleen, beteken dat die wetgewer die Grondwet ondermyn deur dit nie as 638 Gaum, 2001:154. 639 Sien artikel 50(2) van die Wet op Bevordering van Toegang tot Inligting.
- Page 255 and 256: 244 Artikel 239 van die Grondwet va
- Page 257 and 258: 246 die onderskeid tussen publiek e
- Page 259 and 260: 3.2.5 DIE VERSKIL TUSSEN STAATSKONT
- Page 261 and 262: 538 Ayr Harbour Trustees v Oswald 1
- Page 263 and 264: 252 Ons howe bevestig hierdie stand
- Page 265 and 266: Hoofstuk 7 DIE IMPAK VAN DIE GRONDW
- Page 267 and 268: 256 Appèlregter Olivier meld dat d
- Page 269 and 270: 258 Feenstra verwys byvoorbeeld na
- Page 271 and 272: “Stop, vrind, wag, stop!” seg t
- Page 273 and 274: can have legal validity - which has
- Page 275 and 276: 264 Laasgenoemde benadering is soor
- Page 277 and 278: 266 ʼn Goeie waarneming van bogemel
- Page 279 and 280: when they were acting in the course
- Page 281 and 282: 270 Daar moet egter ʼn balans gehan
- Page 283 and 284: 272 In Faircape Property Developers
- Page 285 and 286: 274 vrug toegepas kan word, aangesi
- Page 287 and 288: Afdeling E DIE WET OP DIE BEVORDERI
- Page 289 and 290: Hoofstuk 1 DIE VERHOUDING TUSSEN DI
- Page 291 and 292: 280 onderdaan verkeerdelik uitgeoef
- Page 293 and 294: intervene only when and to the exte
- Page 295 and 296: 284 kader van Artikel 38 val nie. D
- Page 297 and 298: 286 die Wet op Bevordering van Toeg
- Page 299 and 300: 288 Hieruit is dit dus duidelik dat
- Page 301 and 302: 290 Die benadeelde onderdaan sal ge
- Page 303 and 304: 292 Word die meeste hofuitsprake be
- Page 305: 3.2 DIE WET OP DIE BEVORDERING VAN
- Page 309 and 310: 298 verkry nie. Dit bring mee dat d
- Page 311 and 312: Hoofstuk 2 ADMINISTRATIEWE GEREGTIG
- Page 313 and 314: 302 Du Plessis en Corder646 huldig
- Page 315 and 316: 304 teweeggebring. Die reg op admin
- Page 317 and 318: Die hof beslis verder : “What mat
- Page 319 and 320: 308 maatskappy op te skort om sy ba
- Page 321 and 322: 310 Groot kommer heers dat selfs di
- Page 323 and 324: 312 liggaam wat die optrede uitvoer
- Page 325 and 326: 314 Uit die definisie van administr
- Page 327 and 328: 316 verhoudings heg. Algemene verho
- Page 329 and 330: 318 bepaal of administratiewe optre
- Page 331 and 332: 320 van ʼn besluit om dagvaardings
- Page 333 and 334: 4.3 DIT MOET GEMAAK WORD INGEVOLGE
- Page 335 and 336: 324 (ii) wat ingevolge wetgewing ʼn
- Page 337 and 338: 326 alle gevalle van toepassing wee
- Page 339 and 340: 328 Artikel bepaal dat nasionale we
- Page 341 and 342: 330 Daar is dus geen twyfel nie dat
- Page 343 and 344: 726 Currie en Klaaren, 2001:82. 332
- Page 345 and 346: 334 (cc) Die uitvoerende bevoegdhed
- Page 347 and 348: 336 laasgenoemde geval sal hierdie
- Page 349 and 350: 338 Grondwet gedefinieer word nie,
- Page 351 and 352: 340 • Die Premier se funksies ten
- Page 353 and 354: 342 maak van by-wette ten opsigte v
- Page 355 and 356: 344 In die Volkswagen-saak het die
Artikel 2(3) <strong>van</strong> <strong>die</strong> Wet bepaal soos volg :<br />
“Vir doeleindes <strong>van</strong> hier<strong>die</strong> Wet is <strong>die</strong> Suid-Afrikaanse Inkomste<strong>die</strong>ns<br />
wat by Artikel 2 <strong>van</strong> <strong>die</strong> Wet op <strong>die</strong> Suid-Afrikaanse Inkomste<strong>die</strong>ns,<br />
1997 (Wet No 34 <strong>van</strong> 1997), ingestel is en in Artikel 35(1) bedoel, ʼn<br />
openbare liggaam.”<br />
296<br />
Dit is derhalwe duidelik dat enige departement of orgaan <strong>van</strong> <strong>die</strong> staat<br />
toegang tot <strong>die</strong> rekords <strong>van</strong> ander privaatliggame kan verkry638 , solank hulle<br />
kan bewys dat daar in <strong>die</strong> openbare belang opgetree word. 639<br />
Daar is reeds daarop gewys dat Artikel 3 <strong>van</strong> <strong>die</strong> Wet direkte horisontale<br />
werking aan Artikel 32 <strong>van</strong> <strong>die</strong> Grondwet verleen. Hier<strong>die</strong> bepaling, alhoewel<br />
<strong>van</strong>weë Artikel 8 nie strydig met <strong>die</strong> Grondwet nie, het sekere gevolge wat in<br />
ag geneem behoort te word.<br />
ʼn Orgaan <strong>van</strong> <strong>die</strong> staat is nou ook in staat om ingevolge <strong>die</strong> Wet <strong>van</strong>af ʼn<br />
privaatliggaam toegang tot inligting te verkry. Die implikasie <strong>van</strong> hier<strong>die</strong><br />
bepaling is dat ʼn departement of orgaan <strong>van</strong> <strong>die</strong> staat nou ook ʼn<br />
“fundamentele reg” het om inligting <strong>van</strong>af ʼn privaatliggaam te verkry. So<br />
gesien, word <strong>die</strong> tradisionele opvatting <strong>van</strong> <strong>die</strong> doel <strong>van</strong> ʼn Handves <strong>van</strong><br />
Menseregte verydel. Die tradisionele opvatting kom daarop neer dat <strong>die</strong><br />
Handves <strong>van</strong> Menseregte ten doel het om <strong>die</strong> individu teen <strong>die</strong> staat te<br />
beskerm, welke staat met gesag beklee is. Ingevolge hier<strong>die</strong> Wet is dit nou<br />
ook vir <strong>die</strong> staat moontlik om aanspraak te maak op Artikel 32 <strong>van</strong> <strong>die</strong><br />
Grondwet, in<strong>die</strong>n <strong>die</strong> staat inligting <strong>van</strong> ʼn privaatliggaam wil bekom. So<br />
gesien dra hier<strong>die</strong> Wet by tot <strong>die</strong> ongelyke vertikale verhouding tussen <strong>die</strong><br />
staat as gesagdraer en <strong>die</strong> individu.<br />
In<strong>die</strong>n hier<strong>die</strong> artikel deur <strong>die</strong> Konstitusionele Hof onder oë geneem word, sal<br />
dit hoogs waarskynlik as ongrondwetlik verklaar word.<br />
Ter stawing <strong>van</strong> hier<strong>die</strong> stelling is dit duidelik dat ʼn gewone parlementêre Wet<br />
nie <strong>die</strong> staat met grondwetlike regte kan beklee wat individue toekom nie. Die<br />
doel <strong>van</strong> <strong>die</strong> Grondwet, en meer spesifiek <strong>die</strong> Handves <strong>van</strong> Menseregte, is<br />
om individue teen <strong>die</strong> staat wat met owerheidsgesag beklee is, te beskerm.<br />
Hierteenoor is <strong>die</strong> doel <strong>van</strong> <strong>die</strong> Wet op <strong>die</strong> Bevordering <strong>van</strong> Toegang tot<br />
Inligting om inhoud aan Artikel 32 <strong>van</strong> <strong>die</strong> Grondwet te gee, en nie om <strong>die</strong><br />
toepassing <strong>van</strong> <strong>die</strong> Grondwet te wysig nie. Deur so ʼn reg aan <strong>die</strong> staat te<br />
verleen, beteken dat <strong>die</strong> wetgewer <strong>die</strong> Grondwet ondermyn deur dit nie as<br />
638 Gaum, 2001:154.<br />
639 Sien artikel 50(2) <strong>van</strong> <strong>die</strong> Wet op Bevordering <strong>van</strong> Toegang tot Inligting.