Tjaart Jurgens Maré Doctor Legum Universiteit van die Vrystaat

537 New South Wales v Bardolph 1934(52) CLR 455, 509.
249
privaat instansie aangestel word om funksies van die staat te verrig, moet die
staat toesien dat die funksies beter geskied as wat dit sou plaasvind indien hy
dit self sou verrig.
Indien daar enige waarde in Seddon se bogemelde argument steek dat
staatskontrakte beter beheer en reguleer moet word as ander kommersiële
kontrakte, moet ons van die standpunt uitgaan dat die beginsels van
publiekreg tesame met die beginsels van die kontraktereg, sal voldoen aan
die taak om algemene staatskontrakte en uitgekontrakteerde kontrakte in die
besonder te reguleer. Indien kontrakte geklassifiseer kan word as ʼn
administratiewe handeling, sal dit onderhewig wees aan regterlike hersiening.
3.2.5.1 STATUTÊRE MAGTIGING
Die algemene reël bestaan dat alle administratiewe magtiging en
bevoegdheid uitgeoefen en uitgevoer moet word binne die grense
van die relevante statutêre wetgewing, met ander woorde die
magtigende wet of statuut. Hiervolgens word die kwalifikasies
neergelê van die party wat mag optree en die omvang van die
statutêre magtiging. Tree staatsinstansies buite hierdie kader op, is
die handeling(e) ultra vires en vatbaar vir hersiening.
In die praktyk is dit soms moeilik om te bepaal welke Wet die
magtigende een is. ʼn Vraag wat beantwoord moet word, is of
administratiewe gebruik, met ander woorde, die praktyk om
kontrakte met diensverskaffers te sluit, die bron van administratiewe
bevoegdheid geword het. In Australië vind ons drie bronne wat
staatsbevoegdheid om te kontrakteer daarstel, te wete gemenereg,
statute en die uitvoerende gesag. Aanvanklik is die houding
ingeslaan dat die regering nie kontrakte kan sluit nie, behalwe
wanneer die bevoegdheid eksplisiet deur statutêre wetgewing
verleen is. Australiese akademici het hierdie siening egter verwerp,
aangesien hulle die uitvoerende gesag beskou het as die bron wat
bevoegdheid verleen het om kontrakte te kan sluit. Tans word die
uitvoerende gesag ingevolge Artikel 6(1) van die Grondwet aanvaar
as die bron wat bevoegdheid verleen om kontrakte te sluit, indien dit
nie in wetgewing vervat is nie. 537