download publicatie - Volkssterrenwacht Beisbroek

Helden in de sterrenkunde
Marcel Minnaert
Een pionier van het zonnespectroscopisch onderzoek en
begaafd didacticus
12 februari 1893 (Brugge) – 26 oktober 1970 (Utrecht)
Zijn leven
De ouders van Marcel Minnaert stonden
beiden in het onderwijs. Zijn vader Jozef was
leraar aan de normaalschool in Gent en zijn
moeder, Jozefina van Overberghe, was
regentes aan de rijksnormaalschool in
Brugge. In een nationale schoolwedstrijd
werd hij in 1909 als de beste leerling van
Vlaanderen uitgeroepen. Het was dan ook
normaal dat hij aan de (toen Franstalige)
Universiteit van Gent ging studeren, waar hij
in 1914 als bioloog promoveerde met een
onderzoek van het effect van zonnelicht op
planten (fotosynthese).
Gedurende de Eerste Wereldoorlog werkte
hij, als radicale flamingant, mee aan het
vernederlandsen van de universiteit. Daarom
vluchtte hij na de oorlog naar Nederland,
waar hij in Leiden fysica ging studeren.
Vanaf 1919 was hij werkzaam in het Heliocentrisch Instituut in Utrecht. In die functie nam hij deel
aan astronomische activiteiten zoals een eclipsexpeditie naar Sumatra. In 1937 werd hij benoemd tot
gewoon hoogleraar aan de Universiteit van Utrecht en tot directeur van de sterrenwacht
Sonnenborgh. Van mei 1942 tot april 1944 werd Minnaert door de Duitse bezetter geïnterneerd in
een gijzelaarskamp omdat hij verdacht werd van marxistische sympathieën. In dat kamp onderwees
hij zijn medegijzelaars natuur- en sterrenkunde.
Na de oorlog werd hij opnieuw professor en directeur en bouwde hij een internationale
wetenschappelijke carrière uit. Hij ontving drie eredoctoraten: van Heidelberg, Moskou en Nice.
Bovendien aanvaardde hij het lidmaatschap van tal van buitenlandse verenigingen en academies en
was hij president van commissies van de Internationale Astronomische Unie.
In 1997 werd te zijner ere op de universiteitscampus Uithof een Minnaertgebouw ingehuldigd waar
enkele wetenschappelijke afdelingen van de Universiteit van Utrecht gevestigd zijn.
30