Met stijgende verbazing - Hans Vervoort

leek voor hem net zo nieuw als voor mij. Halverwege begon
hij in zijn portefeuille te bladeren op zoek naar bezoeknotities,
maar hij interrumpeerde niet.
`En vorige week heb ik zelf nog Frans Ekhart van CXS
honderd gulden terugbetaald die je van hem had geleend.
Niet dat hij erom vroeg, maar hij vertelde dat je aan het
eind van een middag was komen aanzetten met een vaag
verhaal over een nieuw soort onderzoek. Je nodigde hem
uit om te gaan eten, maar hij had geen tijd. En toen ging
je in je portemonnee zoeken naar een leuk eetadresje, en
merkte dat je geen geld bij je had. Hij heeft het je toen
geleend. Hij vertelde het met plezier hoor, zag best dat
je wat aangeschoten was, maar dat kun je toch niet te
vaak doen, Bert.'
Bert hield een papiertje omhoog. `Ekhart, honderd
gulden. Komt in januari weer met onderzoek.'
Hij scheurde moeizaam de honderd gulden eraf en
stak januari-weer-met-onderzoek terug in de portefeuille.
`In Harderwijk kende ik niemand,' zei hij, `dat is waar
ook. Dáárom moest ik die nacht in de politiecel. Ik had
geen geld voor een hotel.'
`Had die ouwe mevrouw je geflest?' vroeg ik.
`Welke ouwe mevrouw?'
`0, laat maar zitten.' Hij besteedde er geen aandacht
aan.
`Toch ontmoet je goede mensen,' zei hij, `vandaag was
ik door mijn sigaren heen en ik reed door een dorp. Daar
zag ik zo'n uithangbord van Hofnar. Ik stop en stap uit
en ga die winkel binnen. Het is een snoepwinkel, met sigaren
en sigaretten en alles wat daar verder bij hoort.
Papier, veel papier, ansichtkaarten. Mólentjes zelfs en
aangeklede poppen. Toeristendorp. Er staat een meisje
achter de toonbank. Enfin, ik kies een doos behoorlijke
sigaren en bij het afrekenen merk ik dat ik nog maar een
gulden bij me heb. Logisch, ik had niks meer, alles verzopen
in Harderwijk, anders had ik ook niet in dat politiebureau
hoeven overnachten. Dus ik zeg "Mevrouw, het
spijt me, maar ik blijk maar een gulden bij me te hebben.
Wat kan ik daarvoor krijgen?"
Zit daar een uitgedroogd oud mannetje in de hoek, ik
had hem niet eens gezien, hij zat daar een krantje te lezen.
Hij zegt "Geef die meneer die doos sigaren, het
geld komt wel." Kun je nagaan. Ik zag er niet uit, trillende
handen, ongeschoren. Maar hij zag het hè, dat ik
dat nodig had en dat ik een heer was. Hij was de eigenaar
dus, dat meisje was zijn dochter. Ik heb het adres nog ergens,
dat moet betaald.' Hij begon weer in zijn portefeuille