Met stijgende verbazing - Hans Vervoort

ondkeek verhief ik mijn stem, tegelijk met een grote
mevrouw in een panterjas. `Ach slager,' zei ze, `geef
mij...'
`Eén ons gekookte worst graag,' riep ik en draaide mijn
hoofd helemaal om naar de mevrouw, wijnvlek en al,
`sorry, maar ik was eerder geloof ik.'
Mijn hart klopte hevig, maar daar was ik aan toe. Ze
keek terug met verbaasd opgetrokken dun geschilderde
wenkbrauwen. De gebruikelijke twijfel ontstond, maar
ook als altijd de redding van een andere mevrouw die
zei `ja, déze meneer stond al een hele tijd te wachten.'
Welter wachtte met zijn worst totdat de snijmachine
vrij was. `Extra dun graag,' riep ik hem na. Hij keek
even achterom. `Zeker meneer.' Het duurde lang.
`Eén ons gekookte worst, extra dun,' zei hij tenslotte,
`anders nog iets, meneer?'
Ik liet hem de vlek zien en bestelde een biefstuk van
honderdvijfentwintig gram. Hij verdween naar de snijtafel
en kwam terug. `Mag het iets meer zijn?'
`Nee, dan liever iets minder,' zei ik. Hij keek me even
aan, maar er viel aan zijn gezicht niets af te lezen. Hij
sneed een stukje van de biefstuk af en woog nog eens.
`Honderdtwintig gram,' zei hij, `nog iets anders gewenst?'
`Vierhonderdvijftig gram schenkel met been,' zei ik.
Hij keek nog eens naar me en ik liet hem volop zicht
op de vlek.
Hij pakte een stuk schenkel met been uit de vitrine,
woog het, en zei `iets minder dan viereneenhalf ons.'
`Nee, dan liever iets meer,' zei ik. Het volgende stuk
was vierhonderdtachtig gram.
`Dan graag een stuk leverworst van tweeëneenhalf
ons. Aan één stuk.'
`Liever iets meer of iets minder?' vroeg hij.
We waren nu duidelijk in een strijd gewikkeld.
Ik deed twijfel. `Het is voor een recept, slager,' zei ik,
`en ik heb geen weegschaal. Dus graag zo precies mogelijk.'
`Ik zal mijn best doen.' Hij kwam uit op tweehonderdnegentig
gram, en ik bracht hem zover dat hij het stuk
precies afsneed tot tweehonderdvijftig gram.
Daarna had ik nog een ons soepvlees nodig en tot slot
bedacht ik een pond lamsbout.
`Het spijt me erg, een pond kan niet,' zei hij, `een
lamsbout is groter dan een pond, meestal een kilo.'
`Nou, geef dan maar een kilo,' zei ik, `dan vermenigvuldig
ik alles met twee.'
Hij knikte kort en zocht een kilostuk van de stapel.
`Ja, dan moet ik het voorgaande nog een keer hebben,'