Met stijgende verbazing - Hans Vervoort

oeddha voor zich uit te kijken.
`Nou, zeg maar waarheen.'
`Ja, dat weet ik niet, dat wéét ik niet meer verdomme.'
Hij schroefde de fles open, sneed zich in de palm, zoog
er even op en nam snel een slok.
`Het had iets met Welter te maken.'
`0 natuurlijk. Ja, we moeten naar de jeugdherberg. Rij
maar, ik zeg het wel.'
Het was vlakbij, na tien minuten stonden we op de
parkeerplaats van de jeugdherberg. Er brandde volop
licht in het oude herenhuis, een beetje overdreven want
het was pas negen uur en nog lang niet donker op deze
heldere zomeravond.
`Nu nog een stukje wandelen,' zei Bert.
We liepen het bos in en volgden het brede pad. Na een
paar minuten kwamen we langs een plek die herinneringen
in me opstak, een heidelandschap met grillig gevormde
bomen en hoge strakgelijnde jeneverbessen, het
landschap van de berg Golgotha, sinister in de avondschemer.
Er heerste doodse stilte, het jeugdherbergvolk
deed niet aan avondwandelingen.
Een paar honderd meter verder stond een oude houten
brandtoren.
`Hier is het,' zei Bert.
Ik herinnerde het me.
We liepen om het roerloze bouwsel en gingen op de
trap zitten.
`Ik loop er al maanden over te piekeren,' zei hij, `ik
kwam toevallig een oude klassefoto tegen en toen herinnerde
ik me ineens iets. Maar ik kan het niet scherp
krijgen. Vooral als ik moe ben of dronken, dan komt het
steeds naar boven. Ik heb hier iets gedaan... Kun jij je
Welter nog herinneren?'
`De beul van de vijfde klas.'
`Ja, precies. Weet je nog dat we hier een werkweek
hadden?'
`Jawel. Hij zat in ons vertaalgroepje.' Ik zag Bert weer
gedienstig meelachen als Welter me zat te pesten.
`Vertaalgroepje. Ja, dat is waar ook. Ik had het je al
veel eerder moeten vragen, het is zo wazig voor me. Je
herinnert je Welter nog?'
`Als de dag van gisteren,' zei ik.
`Ja, we hadden vertaalgroepjes van drie personen. De
hele dag had hij zich al zitten vervelen omdat hij te stom
was er iets van te snappen. Wij deden het werk en hij
vond het allang best. God wat een pestkop was die jongen.
Ik dik en jij, nou ja.'