Met stijgende verbazing - Hans Vervoort
Met stijgende verbazing - Hans Vervoort Met stijgende verbazing - Hans Vervoort
ami en een schaal roerloze saté-stokjes, begraven onder een dikke laag pindasaus. Voor de zoveelste keer in mijn leven had ik niet de moed om een hand bami naar het buffet te gooien en met saté te slingeren. Maar Jenny at het met smaak, Hollands meisje. We gingen naar de dichtstbijzijnde bioscoop, een zware Italiaanse film, vol eindeloos gekwek en diepe beelden. Af en toe keek ik opzij, ze zat vastberaden naar het doek te kijken. Dommelend haalde ik het einde. `Zullen we nog een afzakkertje nemen?' vroeg ik toen we om kwart over twaalf buiten stonden. Om ons heen schoten de andere bioscoopgangers weg, de stad was uitgestorven, Amsterdam wereldstad, jaja. `Nou, eigenlijk ga ik liever slapen,' zei ze, `ik ben doodop.' Ik bracht haar naar huis, we liepen langs de grachten. De laatste keer dat ik dat deed was toch alweer drie jaar geleden toen Hanneke nog leefde. Voor het eerst hadden we geen babysit genomen, maar een babyfoon naar de buren doorgetrokken. Ik had zo'n hekel aan een babysit omdat je die van tevoren moest bespreken en uitgaan dat moest spontaan zijn, vond ik. Na de film wandelden we in drie kwartier naar huis, het was lekker weer. Al bij de buitendeur konden we het geroep horen, Jimmy dwaalde in paniek door het huis op zoek naar ons. De buurvrouw was door alles heengeslapen, ja ze had wel gedroomd van een huilend kind. `Wil je nog iets drinken?' vroeg Jenny, toen we voor het huis van haar hospita stonden. Nou, ik kan maar beter ook naar huis gaan, niet?' zei ik, `het is al zo laat voor je.' `Zoals je wilt,' zei ze, stak de sleutel in het slot en stapte naar binnen. `Tot morgen dan,' zei ik, `slaap maar lekker uit. Je hoeft niet op tijd te zijn.' `Dank u wel baas,' zei ze, zwaaide met een hand en sloot de deur. Ik keek nog even naar het hout, maar dicht was dicht. Hoofdschuddend ging ik op weg naar de dichtstbijzijnde taxistandplaats. Ik had iets verkeerds gedaan, maar wat? Toen ik thuis de sleutel in het slot stak hoorde ik Karel al miauwen aan de andere kant. Ze liep me voor de voeten op weg naar de ijskast, waar haar zoveelste portie vlees uit blik stond te wachten. Er kwam een penetrante corned-beef geur vanaf die haar in het geheel niet hinderde.
`Stom beest,' zei ik medelijdend. Ze stopte even met eten om me aan te kijken, en toen ik niet verder ging boog ze haar hoofd weer over de ijskoude prak.
- Page 2 and 3: Hans Vervoort Met stijgende verbazi
- Page 4 and 5: stijl heeft, sober en exact, melanc
- Page 6 and 7: van Amsterdam die ik niet uit elkaa
- Page 8 and 9: soldiers never die, nietwaar. We zi
- Page 10 and 11: Hij stak zijn hand uit in de richti
- Page 12 and 13: `Wat worden we toch snel oud,' zei
- Page 14 and 15: schatten, touwtjes en papiertjes, e
- Page 16 and 17: Het fotootje van mijn vader gaf ik
- Page 18 and 19: Ze keek me niet aan. `Poetsen, Bert
- Page 20 and 21: Toen de adoptie beklonken was zei B
- Page 22 and 23: als ik erg mijn best had gedaan. He
- Page 24 and 25: Tahiti-meisje in burger, dat met za
- Page 26 and 27: 3 Om halfnegen reden we naar kantoo
- Page 28 and 29: `Niet meer dan prijs en datum en ee
- Page 30 and 31: `Dat zou ik niet weten,' zei hij ve
- Page 32 and 33: Toen alle huisvrouwen zich voorgest
- Page 34 and 35: `Zou je dat nou wel doen?' vroeg ik
- Page 36 and 37: Na een tijdje beklom ik de trap naa
- Page 38 and 39: Ik trok haar pyjamahemd over haar h
- Page 40 and 41: `Nou, misgegaan.' `Kom even binnen,
- Page 42 and 43: iets aan de hand zijn. `Als hij van
- Page 44 and 45: `Bert is heel punctueel, dat weet j
- Page 46 and 47: voor nodig, nee hij belt naar het s
- Page 48 and 49: zijn positie worden óók. De zwakk
- Page 50 and 51: 6 De volgende twee weken gingen sne
- Page 54 and 55: 7 De veertiende dag zorgde ik ervoo
- Page 56 and 57: zei hij. Ik voelde de harde punt va
- Page 58 and 59: maar er was wel een heer B. Maas in
- Page 60 and 61: schrijven. Hé Bert, zou je niet to
- Page 62 and 63: in de buurt enze-enze. Is de bezett
- Page 64 and 65: `Celebes,' zei ik. `Celebes?' herha
- Page 66 and 67: af te helpen.' Ik zweeg, ik wist ni
- Page 68 and 69: 9 Hij stond in de telefoongids, sla
- Page 70 and 71: zei ik. We namen het lijstje nog ee
- Page 72 and 73: verwelkomde me als een langverwacht
- Page 74 and 75: op de vloer bij de deur. Op de een
- Page 76 and 77: vragen, en weer kregelig worden ove
- Page 78 and 79: hij is tenslotte je broer. Maar ech
- Page 80 and 81: niet beter wordt dan moeten we hem
- Page 82 and 83: vastmaken,' zei hij, `laat staan de
- Page 84 and 85: op en ik kijk uit het zolderraam. H
- Page 86 and 87: te woelen. `Bert, alles wordt betaa
- Page 88 and 89: `Karnemelk,' herhaalde hij, `met wa
- Page 90 and 91: de trap op. Het was twaalf uur, een
- Page 92 and 93: geweest, maar we hebben hem niet bi
- Page 94 and 95: `Wat een eer, zo'n onverwacht bezoe
- Page 96 and 97: een gebeuren. `Het ga je goed jonge
- Page 98 and 99: 13 Theo stond keurig te wachten bij
- Page 100 and 101: ik een maandje rust neem, af en toe
`Stom beest,' zei ik medelijdend. Ze stopte even met<br />
eten om me aan te kijken, en toen ik niet verder ging<br />
boog ze haar hoofd weer over de ijskoude prak.