Met stijgende verbazing - Hans Vervoort
Met stijgende verbazing - Hans Vervoort
Met stijgende verbazing - Hans Vervoort
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
5<br />
De volgende dag was Bert er weer. Hij kwam om elf uur<br />
op kantoor, knikte in het voorbijgaan naar me. Hij droeg<br />
zijn tas, was kennelijk toch eerst langs huis geweest.<br />
Iedereen deed alsof er niets aan de hand was, maar een<br />
uur later kwam Ruud Gerrits binnen en dat viel op,<br />
want hij was zelden twee achtereenvolgende dagen op<br />
kantoor.<br />
`Directieberaad,' zei ik tegen Jenny, maar het kon haar<br />
niet interesseren.<br />
Ondanks de geluidsisolatie kon de hele kantoortuin<br />
horen dat het gesprek hoog liep. Na een uur moest ik<br />
komen. Er hing nu een sfeer van verbroedering, de fles<br />
sherry stond op het tafeltje.<br />
`Ga zitten, <strong>Hans</strong>,' zei Theo. Hij stond zelfs even op om<br />
een stoel te halen. `Een glas sherry?'<br />
`Nou, dat zal smaken.'<br />
`Een glas. Een glas.' Peinzend keek hij in het rond maar<br />
er vond geen glas plaats. Een telefoontje naar het secretariaat.<br />
`Zeg Henny, kun je even een sherryglas brengen.<br />
Wat? Nee, geen wijnglas. Spoel er dan maar een<br />
om.' Boos legde hij de hoorn neer.<br />
Bert zag er wat moe en pafferig uit, maar verder rustig,<br />
een beetje dommelend.<br />
`Hoe gaat het eigenlijk met je druif?' vroeg ik aan<br />
Ruud.<br />
`0 voortreffelijk,' zei hij, `tien trossen. <strong>Met</strong> wat goeie<br />
wil kan ik er een paar liter azijn van maken.'<br />
`Druiven?' vroeg Theo, maar Henny kwam binnen,<br />
zette een sherryglas iets te hard op tafel en vertrok weer,<br />
boos nagestaard door Theo.<br />
`Een volgende keer haal ik het liever zelf, als je het<br />
niet erg vindt,' zei ik tegen hem.<br />
`Hoezo?'<br />
`Nou, het is toch een kleine moeite. Je haalt dat meisje<br />
uit haar werk, ze is aan het tikken of zo, en dan moet ze<br />
ineens een glas afwassen en brengen. En daar zitten wij<br />
dan met z'n vieren op te wachten. Alleen al kostentechnisch<br />
is het onzin. Waarom moet status altijd met verspilling<br />
gepaard gaan? Ik heb er altijd voor gepleit dat iedereen<br />
gewoon zelf die kleine dingetjes doet, tenzij het<br />
gaat om bulkwerk. Voor vijfentwintig glazen mag je<br />
haar van haar werk halen. Neem nou het telefoneren.'<br />
`<strong>Hans</strong>,' zei Ruud, maar ik zat op mijn stokpaard.<br />
`Iemand moet bellen met klant X. In plaats dat hij zelf<br />
het nummer draait, je hebt er goddomme maar één vinger