Met stijgende verbazing - Hans Vervoort

More documents

Recommendations

Info

stijl heeft, sober en exact, melancholiek en laconiek. — Aad Nuis in Haagse Post * <strong>Vervoort</strong> schrijft realistisch proza, overigens van een heel verfijnde en zuinige soort, met veel speelsheid en lichte ironie. — Kees Fens in de Volkskrant
1 `Hoe zit je met geld?' vroeg Bert. Op de vloer van de Mercedes lagen een paar sigarenpeuken. Op de achterbank stapels oude vaktijdschriften, ooit een keer meegenomen om thuis te lezen en nooit gelezen. Bert had het daar altijd te druk voor. Maar hij reed beter dan ik me herinnerde, minder behoefte om bij elk stoplicht het eerst weg te zijn. Ik draaide het zijraam open voor wat frisse lucht. Ò, ik heb nog wel wat,' zei ik, ìk gaf niet veel uit.' Een paar kratjes bier per maand, de dagelijkse hap bij snackbar Sonja, dat was het wel zo'n beetje. Een paar pakjes shag. Soms een krant. Maar het geld was nu toch bijna op. Hij keek me van opzij aan. `Bruin ben je er niet van geworden.' Ìk krijg hoofdpijn van bruin worden.' Waarom zo prikkelbaar, hij bedoelde het goed. Ìk heb vooral in het bos gewandeld,' zei ik, `dan word je niet bruin.' Hij knikte. `Bos. Bladeren. Bomen,' zei hij. `Bedrijvige beesten. Barre branden. Beteuterde boeren. Bosbessen. Buikpijn.' Plotseling sloeg hij rechtsaf, een bromfietser kon nog net remmen, maar Bert gonsde voort. `Bierbuik. Baggelen. Bronken. Belachelijk. Blabla.' Zo, dat hadden we weer gehad, déze tic was hij nog niet kwijt. `Waar gaan we naartoe?' vroeg ik. Èventjes naar kantoor terug, als je het niet erg vindt. Ik moet nog wat spullen ophalen, kun je meteen de sfeer opsnuiven. Sfeer meneer. Heen en weer. Ongeveer. Min of meer.' Ik stak mijn hand op en hij zweeg. Hij deed dit alleen in de auto, verbaal vingertrommelen. `Sorry,' zei hij, en ook dat hoorde erbij. Ik keek naar zijn dikke handen op het stuur en wierp een blik op zijn vlezige hoofd met donkere bril dat vol aandacht uitkeek naar de volgende honderd meter. Wáár hij ook tegenaan zou botsen, het zou met overgave gebeuren. `Hoe gaat het nu met de firma?' vroeg ik. Ò, prima. We zijn allemaal overwerkt. Véél winst en geen tijd om het op te maken. Ideaal dus.' Ik knikte, ook die tekst kende ik. Ìk zal je zo even voorstellen aan de nieuwe partner,' zei hij. `Theo Bruins. Hij is wel aardig hoor, maar een beetje officieel.' Onverhoeds boog hij een straat in, we waren in de buitenwijken
Page 2 and 3: Hans Vervoort Met stijgende verbazi
Page 6 and 7: van Amsterdam die ik niet uit elkaa
Page 8 and 9: soldiers never die, nietwaar. We zi
Page 10 and 11: Hij stak zijn hand uit in de richti
Page 12 and 13: `Wat worden we toch snel oud,' zei
Page 14 and 15: schatten, touwtjes en papiertjes, e
Page 16 and 17: Het fotootje van mijn vader gaf ik
Page 18 and 19: Ze keek me niet aan. `Poetsen, Bert
Page 20 and 21: Toen de adoptie beklonken was zei B
Page 22 and 23: als ik erg mijn best had gedaan. He
Page 24 and 25: Tahiti-meisje in burger, dat met za
Page 26 and 27: 3 Om halfnegen reden we naar kantoo
Page 28 and 29: `Niet meer dan prijs en datum en ee
Page 30 and 31: `Dat zou ik niet weten,' zei hij ve
Page 32 and 33: Toen alle huisvrouwen zich voorgest
Page 34 and 35: `Zou je dat nou wel doen?' vroeg ik
Page 36 and 37: Na een tijdje beklom ik de trap naa
Page 38 and 39: Ik trok haar pyjamahemd over haar h
Page 40 and 41: `Nou, misgegaan.' `Kom even binnen,
Page 42 and 43: iets aan de hand zijn. Àls hij van
Page 44 and 45: `Bert is heel punctueel, dat weet j
Page 46 and 47: voor nodig, nee hij belt naar het s
Page 48 and 49: zijn positie worden óók. De zwakk
Page 50 and 51: 6 De volgende twee weken gingen sne
Page 52 and 53: ami en een schaal roerloze saté-st
Page 54 and 55:
7 De veertiende dag zorgde ik ervoo
Page 56 and 57:
zei hij. Ik voelde de harde punt va
Page 58 and 59:
maar er was wel een heer B. Maas in
Page 60 and 61:
schrijven. Hé Bert, zou je niet to
Page 62 and 63:
in de buurt enze-enze. Is de bezett
Page 64 and 65:
`Celebes,' zei ik. `Celebes?' herha
Page 66 and 67:
af te helpen.' Ik zweeg, ik wist ni
Page 68 and 69:
9 Hij stond in de telefoongids, sla
Page 70 and 71:
zei ik. We namen het lijstje nog ee
Page 72 and 73:
verwelkomde me als een langverwacht
Page 74 and 75:
op de vloer bij de deur. Op de een
Page 76 and 77:
vragen, en weer kregelig worden ove
Page 78 and 79:
hij is tenslotte je broer. Maar ech
Page 80 and 81:
niet beter wordt dan moeten we hem
Page 82 and 83:
vastmaken,' zei hij, `laat staan de
Page 84 and 85:
op en ik kijk uit het zolderraam. H
Page 86 and 87:
te woelen. `Bert, alles wordt betaa
Page 88 and 89:
`Karnemelk,' herhaalde hij, `met wa
Page 90 and 91:
de trap op. Het was twaalf uur, een
Page 92 and 93:
geweest, maar we hebben hem niet bi
Page 94 and 95:
`Wat een eer, zo'n onverwacht bezoe
Page 96 and 97:
een gebeuren. `Het ga je goed jonge
Page 98 and 99:
13 Theo stond keurig te wachten bij
Page 100 and 101:
ik een maandje rust neem, af en toe
Page 102 and 103:
van de wil, een keihard zakelijk ge
Page 104 and 105:
en ja, meneer Maas werd betrapt en
Page 106 and 107:
Ik begon er zelf droge lippen van t
Page 108 and 109:
vroeg ik en keek bezorgd naar de fl
Page 110 and 111:
en we voegden ons bij de drie ander
show all

Met stijgende verbazing - Hans Vervoort

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?