02.05.2013 Views

Met stijgende verbazing - Hans Vervoort

Met stijgende verbazing - Hans Vervoort

Met stijgende verbazing - Hans Vervoort

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

en die niet kieskeurig was qua werk.<br />

Tot ons aller <strong>verbazing</strong> werkte het. Als bureauchef was<br />

ik niets waard, de boekhouding liet ik versloffen, maar ik<br />

bleek een onverwacht talent te hebben voor het opstellen<br />

van vragenlijsten en het schrijven van onderzoeksrapporten.<br />

Dat kon ik bijna zo goed als Bert zélf.<br />

Voor het eerst had ik plezier in mijn werk, het bureautje<br />

groeide, Bert kocht een huis en de aanvraag voor<br />

woonvergunning was reden genoeg om de knoop door te<br />

hakken en te trouwen. Na de receptie en het etentje<br />

bracht ik Maartjes getuige naar huis. Hanneke Florijn,<br />

een lang Indisch meisje. Ze liep op hoge witte pumps en<br />

droeg een lange groene mantel. We hadden weinig tegen<br />

elkaar te zeggen. Halverwege zwikte ze even, ik pakte<br />

haar bij de arm, maar liet toch weer snel los.<br />

Ik was nu vierentwintig en had geen enkele ervaring.<br />

Welk meisje zou zich willen vertonen met zo'n vreemd<br />

getekende, schichtige jongeman? Angst voor mislukking<br />

voorkwam dat ik het ooit probeerde, met in mijn geheugen<br />

de jaren die ik als assistent-accountant doorbracht<br />

op vele kantoren, het hoofd afgewend, op zoek naar de te<br />

controleren stukken. V & D Den Helder, een klein kantoortje<br />

vol Mulo-meisjes die de kassarollen boekten. Ik<br />

zat in een hoekje bij de potkachel, door de hitte lichtte<br />

de wijnvlek roodgloeiend op. Als ik aan het eind van de<br />

dag naar huis ging en de deur achter me sloot hoorde ik<br />

vaak een vrolijk gelach opstijgen. Nee, ik kon me er maar<br />

beter bij neerleggen dat ik een celibatair leven zou leiden,<br />

je moet de dingen realistisch bekijken. Is er iets meelijwekkenders<br />

dan een lelijk mens op vrijerspad, Quasimodo<br />

op de versiertoer?<br />

Maar toen we al wandelend in de buurt van mijn kamer<br />

kwamen vroeg ik in een opwelling of Hanneke even<br />

koffie wilde drinken en ze weigerde niet. De pianist was<br />

een dag weg voor een schnabbel en we konden de voorkamer<br />

gebruiken. Ze zat op het bed en ik op de enige<br />

stoel, terwijl we onze koffie dronken en omhoog keken<br />

naar de passerende benen. Ze praatte aarzelend over een<br />

experiment waarmee zij bezig was in haar stage als andragogiestudente<br />

en terwijl ik haar voedde met geïnteresseerde<br />

vragen keek ik naar haar, zoals ik al vaker naar<br />

haar gekeken had als zij een feestje van Bert en Maartje<br />

bezocht en altijd een beetje terzijde stond. Groot voor<br />

een Indisch meisje, halflang zwart haar, een ovaal gezicht<br />

afgesloten met een onverwacht brede kin, een wat scheve<br />

mond met regelmatige witte tanden, grote glanzende<br />

ogen waarmee zij soms heel even scheel keek. Een mooi

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!