Met stijgende verbazing - Hans Vervoort

More documents

Recommendations

Info

Ik begon er zelf droge lippen van te krijgen. Òf een glas cognac, de prikkel op je tong voelen, het straaltje door de slokdarm laten glijden, de maag in. Warme maag, lekkere soezeling, rustig worden. Of ergens gaan eten met veel knoflook, een litertje wijn erbij, en dan een siësta. In de zomer een pan vol sangria maken en met volle teugen naar binnen werken. Ik ben gek op alcohol, <strong>Hans</strong>. Het kan kort of lang duren, maar ik ga door de knieën en dan drink ik me wezenloos. Dwaas toch, want ik weet dat het zelfmoord is. Maar ik kan aan niets anders denken. Dat is verschrikkelijk.' `Ja, ja.' Voor het eerst was hij er eerlijk over, en nu had ik geen antwoord. `Maar als ik zo'n foto van Maartje zie, dan krijg ik wat steun. Verdomme, ik moet toch kans zien om me te herstellen. Ik ga nog wat meer aan mijn conditie doen en over een paar maanden haal ik haar terug. Ik ga daar gewoon naar toe en verover haar opnieuw. Ze kan niet zover weggegroeid zijn dat het niet te herstellen is, denk je ook niet?' 'Natuurlijk niet, Bert.' Hij zuchtte en ging weg om de foto's te glanzen. Ik zocht mijn kamer op, keek naar de foto's van Hanneke en Jimmy, maar dacht aan Jenny. Ik was twee keer een nacht bij haar gebleven en het waren vreemde nachten geworden, vol vaag aftastend gepraat en een korte heftige bedgang. Eigenlijk was ik te oud en te gesloten geworden om nog iemand toe te laten in mijn privézaken en dat hinderde haar. Ik wilde wel van haar houden, maar miste de nieuwsgierigheid om haar helemaal te willen kennen, en ook dat hinderde haar. Toen dat probleem na veel stiltes eenmaal op tafel kwam bleek de oplossing verder dan ooit: mijn vragen werden te opzettelijk en mijn zorgvuldig geselecteerde onthullingen over mezelf ook. We klikten aan, we klikten uit en 's ochtends gingen we uit elkaar als vreemden. Ik keek naar de foto van Hanneke en Jimmy en dacht aan de vele kleine herinneringen die van mij waren, en altijd van mij alleen zouden blijven. Ik tastte in de lade van het nachtkastje, maar het heupflesje cognac dat ik daar zorgvuldig had neergelegd was weg. Bert.
16 Zeer tegen mijn zin kreeg hij vrij op de avond van de viering van het vijftienjarig bestaan van Marcom. Ìk moet er toch een kéér mee beginnen,' zei hij, ìk beloof je dat ik na een uurtje naar huis ga.' Hij draaide al een paar weken halve dagen mee, ging 's middags terug naar de kliniek. Het was steeds goed gegaan, hij was zelfs een paar keer met klanten het café in geweest, zonder iets anders dan fris te drinken. Maar een hele feestavond? `Joh, ik slik toch elke dag die refusal?' zei hij, ìk kan niet eens drinken, nou ja, een glaasje of twee hooguit, want anders krijg je een aanval van ziekte, dat is verschrikkelijk.' Ik twijfelde, hij had me te vaak verteld over de trucs die er waren om de pil niet te slikken. Maar het viel niet tegen te houden, ook de directrice van de kliniek vond dat Bert de vuurproef nu maar eens moest doorstaan. Alle paperassen waren weggeborgen en onder leiding van Ruud was de kantoortuin omgetoverd tot lampionnentuin. In allerlei hoekjes was gehuurd tuinmeubilair neergezet. Hapjes werden voortdurend rondgebracht en de belichting varieerde. In het midden troffen we Ruud en Theo. `Hoe gaat het?' vroegen ze tweestemmig en wij antwoordden tweestemmig `Goed, en met jullie?' Ik stapte door en liet Bert aan hen over. Te midden van het geboomte vond ik een bierbar, en onder een palm zag ik Jenny op een tweepersoonsschommelbank zitten met de besnorde jonge projectleider Govers. Ze had een dunne groene jurk aan, zonder bh en met smalle schouderbandjes en hij was middenin zijn avances. Ik bedwong de neiging erbij te gaan staan en zijn babbel te bederven. Ik stak een hand naar haar op en ging staan kijken bij het wild dansen op oorverdovende levende muziek. Nog steeds verbaasde ik me over de uitbreiding die het bedrijf had ondergaan in de afgelopen jaren. Ik had net een nieuw flesje tamelijk lauw bier gehaald toen Theo me op de schouder tikte. `Kom je even mee?' Ik liep achter hem aan naar de directiekamer, de enige ruimte die onaangetast was door de versieringsdrang. Binnen zaten Bert en Ruud en probeerden een fles rode wijn te openen met een briefopener. `Hier,' zei Theo en stak hun een kurketrekker toe die hij op zak had. `Zeg, jullie gaan nu toch geen vergadering houden?'
Page 2 and 3:
Hans Vervoort Met stijgende verbazi
Page 4 and 5:
stijl heeft, sober en exact, melanc
Page 6 and 7:
van Amsterdam die ik niet uit elkaa
Page 8 and 9:
soldiers never die, nietwaar. We zi
Page 10 and 11:
Hij stak zijn hand uit in de richti
Page 12 and 13:
`Wat worden we toch snel oud,' zei
Page 14 and 15:
schatten, touwtjes en papiertjes, e
Page 16 and 17:
Het fotootje van mijn vader gaf ik
Page 18 and 19:
Ze keek me niet aan. `Poetsen, Bert
Page 20 and 21:
Toen de adoptie beklonken was zei B
Page 22 and 23:
als ik erg mijn best had gedaan. He
Page 24 and 25:
Tahiti-meisje in burger, dat met za
Page 26 and 27:
3 Om halfnegen reden we naar kantoo
Page 28 and 29:
`Niet meer dan prijs en datum en ee
Page 30 and 31:
`Dat zou ik niet weten,' zei hij ve
Page 32 and 33:
Toen alle huisvrouwen zich voorgest
Page 34 and 35:
`Zou je dat nou wel doen?' vroeg ik
Page 36 and 37:
Na een tijdje beklom ik de trap naa
Page 38 and 39:
Ik trok haar pyjamahemd over haar h
Page 40 and 41:
`Nou, misgegaan.' `Kom even binnen,
Page 42 and 43:
iets aan de hand zijn. Àls hij van
Page 44 and 45:
`Bert is heel punctueel, dat weet j
Page 46 and 47:
voor nodig, nee hij belt naar het s
Page 48 and 49:
zijn positie worden óók. De zwakk
Page 50 and 51:
6 De volgende twee weken gingen sne
Page 52 and 53:
ami en een schaal roerloze saté-st
Page 54 and 55:
7 De veertiende dag zorgde ik ervoo
Page 56 and 57: zei hij. Ik voelde de harde punt va
Page 58 and 59: maar er was wel een heer B. Maas in
Page 60 and 61: schrijven. Hé Bert, zou je niet to
Page 62 and 63: in de buurt enze-enze. Is de bezett
Page 64 and 65: `Celebes,' zei ik. `Celebes?' herha
Page 66 and 67: af te helpen.' Ik zweeg, ik wist ni
Page 68 and 69: 9 Hij stond in de telefoongids, sla
Page 70 and 71: zei ik. We namen het lijstje nog ee
Page 72 and 73: verwelkomde me als een langverwacht
Page 74 and 75: op de vloer bij de deur. Op de een
Page 76 and 77: vragen, en weer kregelig worden ove
Page 78 and 79: hij is tenslotte je broer. Maar ech
Page 80 and 81: niet beter wordt dan moeten we hem
Page 82 and 83: vastmaken,' zei hij, `laat staan de
Page 84 and 85: op en ik kijk uit het zolderraam. H
Page 86 and 87: te woelen. `Bert, alles wordt betaa
Page 88 and 89: `Karnemelk,' herhaalde hij, `met wa
Page 90 and 91: de trap op. Het was twaalf uur, een
Page 92 and 93: geweest, maar we hebben hem niet bi
Page 94 and 95: `Wat een eer, zo'n onverwacht bezoe
Page 96 and 97: een gebeuren. `Het ga je goed jonge
Page 98 and 99: 13 Theo stond keurig te wachten bij
Page 100 and 101: ik een maandje rust neem, af en toe
Page 102 and 103: van de wil, een keihard zakelijk ge
Page 104 and 105: en ja, meneer Maas werd betrapt en
Page 108 and 109: vroeg ik en keek bezorgd naar de fl
Page 110 and 111: en we voegden ons bij de drie ander
show all

Met stijgende verbazing - Hans Vervoort

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?