Bijlage: acta-1981.pdf - Kerkrecht

gesprek met een aantal leden. Het viel op dat hier vrij veel jonge mensen aanwezig waren, o.m. een
'reformed baptist' uit Engeland, die als gastlid was toegelaten. De predikant van Perth rev. Paterson, bleek
een enthousiast man met wie op vlotte wijze een gesprek kon worden onderhouden. Na de bijeenkomst
spraken we ook mr. en mrs. Sutherland. In hun huis brachten we de avond en de nacht door. Met hen de
Grahams en rev. Paterson tot diep in de nacht gepraat. Mr. Sutherland, die een functie heeft bij de
Schotse schoolinspectie, is een belangrijk man in de FCS. Hij is zoiets als 'general treasurer'van deze kerk.
Bij hem komt vrijwel alles binnen wat in de plaatselijke kerken wordt opgebracht. Uit die opbrengst keert
hij o.m. de predikantstractementen uit. Er is in deze kerken een algemeen geldend basis-tractement, dat
uit de algemene kas wordt betaald. De plaatselijke kerken mogen daar boven uit nog toeslagen geven aan
hun predikanten, als dat nodig wordt geoordeeld.
Hier hadden we een vrij diepgaand gesprek over onze correspondentieregels, waarbij vooral prof. Graham
als zijn mening gaf dat die in hun omstandigheden toch eigenlijk te nauw bonden. De eigen opvatting ten
aanzien van de RES werd verdedigd met: jullie moeten onze positie begrijpen. Wij hebben veel aan de RES
gehad en zitten er in. Dan stapje er niet zomaar uit, al zien we heus wel de grote bezwaren. Ook gepraat
over- het aandeel van de FCS in de British Evangelical Council. Dat is eigenlijk geen vaste organisatie maar
een groep van Evangelische Kerken, die vaak geen kerkverband hebben en ook ten aanzien van de
kinderdoop heel ongelijk denken, maar die elkaar zoeken omdat ze eenzaam zijn en klein en verstrooid.
De FCS bezoekt de samenkomsten om invloed in gereformeerde zin uit te oefenen. "Als jullie hun situatie
zouden kennen zouden jullie medelijden met hen hebben", aldus prof. Graham.
27 september.
Nadat we in de vroege morgenuren nog een beetje 'sightseeing' hadden gedaan in Perth en omgeving,
zulks onder leiding van rev. Paterson, vertrokken we per trein naar Inverness, een reis van een paar uur.
Daar werden we afgehaald door rev. Ferrier, een van de twee predikanten die in Inverness dienen. Hij was
'moderator', dat is praeses van de in 1978 gehouden general assembly. Na het middagmaal, genoten in
zijn royale pastorie, bracht hij ons naar Loch Ness en de plaats vanwaar het 'monster' eventueel het best
te zien zou zijn, nl. de ruïne van het kasteel Urquhart. Verder bezichtigden we de kerk van zijn gemeente,
een indrukwekkend gebouw met een capaciteit voor 1200 kerkgangers, maar hij moest erbij vertellen dat
er geregeld een gehoor is te vinden van niet meer dan 500, omdat de gemeente na de afscheiding van
1900 niet zo groot meer is. Na het avondeten gingen we met rev. Ferrier naar de Grey Friars Church, waar
rev. M.A. Mac Leod, de andere predikant van Inverness, een prayermeeting leidde. Ook hier kregen we
weer ruimschoots de gelegenheid onze speeches af te steken.
Terug in de pastorie van rev. Ferrier hadden we een gesprek met mr. Angus Mac Kay, hoofd van een
school in Inverness. Hij vertelde ons hoe de kerkelijke scholen in de vorige eeuw waren overgedragen aan
de staat en welke treurige gevolgen dat heeft gehad. Van de belofte dat aan de scholen onderwezen zou
worden in de geest van de gereformeerde confessie is niets terecht gekomen. Er was een vergadering
geweest van onderwijzers, die behoorden tot de FCS om te overleggen wat gedaan kon worden om het
getij te keren. Men zag niet veel mogelijkheden. Mevrouw Ferrier was onderwijzeres aan de school van mr.
Mac Kay. Hier konden we eindeloos vertellen van onze gereformeerde scholen. Na het vertrek van mr. Mac
Kay stelde rev. Ferrier ons nog veel vragen over de bearbeiding van de gemeente in onze kerken, over de
manier waarop meer dan een predikant een deel van een gemeente bewerkt, onze catechisaties enz.
28 september.
In de loop van de morgen vertrokken we per vliegtuig van Inverness naar Stornoway, de hoofdplaats van
het eiland Lewis, welk eiland ons was beschreven als een 'stronghold' van de FCS. Op dit eiland met eraan
verbonden schiereiland Harris zijn namelijk de Church of Scotland en de Free Presbyterians wat ledental
betreft verdwijnend klein vergeleken bij de FCS. Daar rev. Mac Ritchie, de dominee van Stornoway, 'zich in
Edinburgh bevond voor vergaderingen van verschillende deputaatschappen werden we afgehaald door rev.
J.N. Mac Leod van Point. Hij heeft net als ds Mac Ritchie, als zoon van ouders die van Lewis naar Detroit
waren geëmigreerd, zijn opleiding gehad in de Verenigde Staten en daar en in Canada een poos gediend.
Hij was een bijzonder levendig en ook open man. We logeerden in de pastorie van ds Mac Ritchie, waar
we een bijzonder hartelijke ontvangst genoten van meur. Mac Ritchie, een Amerikaanse. Des middags
bezichtigden we een deel van het eiland onder leiding van ds Mac Leod. In elk dorp is hier een
kerkgebouw van de FCS, hoewel nogal dikwijls dorpen zijn samengevoegd voor de bearbeiding door één
predikant.
Des avonds werden we over het heuvelachtige eiland, dat grotendeels met veen is bedekt, gereden naar
Carloway. Daar werd een zogenoemde pre-communion service gehouden. Het Avondmaal wordt namelijk
maar tweemaal of soms maar eenmaal per jaar gevierd. In de week daaraan voorafgaande worden dan