Bijlage: acta-1981.pdf - Kerkrecht

hedendaagse: Daarom moeten de christenen zich daarvan niet langer bedienen. In L: usum inter
Christianos aboleri debere.
Art. 26: Omdat in artikel 4 de brief aan de Hebreeën niet langer aan Paulus wordt toegeschreven, moest
in dit artikel de uitdrukking de apostel zegt vervangen worden door de Schrift of Hetzelfde Schriftgedeelte
zegt.
Art. 28: Uit taalkundige overweging hebben wij van welke rang of stand ook in de plaats van van welke
stand of hoedanigheid ook gesteld. Het woord hoedanigheid wordt niet meer in de betekenis gebruikt die
het hier had. Tegelijk hebben wij deze woorden in de eerste zin van artikel 28 naar voren gehaald.
Daardoor komt de bedoeling van die eerste zinsnede beter uit. Bovendien hebben wij in de plaats van
deze heilige vergadering de vergadering is enz. genomen: de verzameling is enz. Op die manier komt toch
het verschil tussen coetus en congregatio beter uit. Ook N had dese heylige vergaderinge is een
versamenlinghe der genen, die salich werden. De vele participia in het vervolg van artikel 28: in N
onderwerpende, buygende, dienende zijn vervangen door korte actieve zinnen. De omslachtige zin:
overeenkomstig de gaven, die God aan ieder verleend heeft, allen samen als leden van eenzelfde lichaam
is bondiger samengetrokken in: overeenkomstig de gaven die God aan allen verleend heeft als leden van
eenzelfde lichaam. Art. 29: In het slot van dit artikel hebben wij het berispen in P in navolging van D
vervangen door het oorspronkelijke bestraffen. In F is dit la reprennent. Berispen was ons toch net iets te
zwak. Art. 30: Het om met de herders een raad der kerk te vormen uit P werd nu om met de herders een
kerkeraad te vormen. Het woord kerkeraad wordt toch het meest in hedendaags Nederlands gebruikt.
Art. 33: De uitdrukkingen in de inzet van dit artikel die in het oorspronkelijk van N luidden op onse
grovicheyt ende swachheyt, door R overgezet in op onze grovigheid en zwakheid, hadden wij in P
vervangen door met ons onverstand en onze zwakheid. D had: met onze onbevattelijkheid en zwakheid.
Hoewel verschillende kerkeraden pleitten voor handhaving van grovigheid, eventueel grofheid, bleven wij
bij onverstand omdat grofheid in het hedendaags Nederlands toch een andere betekenis heeft, die hier
niet past. Het zwakheid hebben wij nu nader omschreven door er aan toe te voegen: van ons geloof.
Dat sluit misverstand uit.
Art. 35: De wat moeilijke uitdrukking in de eerste alinea van dit artikel over het brood dat daarvoor
bestemd en allen gemeen is, hebben wij samengetrokken in: dat allen ontvangen. Art. 36: De
uitdrukking aan het slot van dit artikel overheden en magistraten, een typisch voorbeeld van het vaak
in tweevoud uitdrukken van een bepaalde zaak door de geloofsbelijdenis, hebben wij vervangen door
overheid en gezag. Het woord magistraten zag oudtijds vooral op de stedelijke overheden en wordt in
het hedendaags Nederlands weinig meer gebruikt.
Verschillende kerkeraden gingen uitvoerig in op de kwestie van de zogenaamde „2I woorden" die door de
synode van Utrecht (1905) uit de belijdenis verwijderd zijn. De synode van (iromngenZuid droeg ons
deputaatschap op zich nader te beraden of ze uit de tekst geheel moesten worden dus ook niet tussen
haken opgenomen of eventueel in een noot vermeld.
Wij hebben ze uit de tekst weggelaten. Na de verwijdering door de generale synode van Utrecht (1905)
zijn wij aan dit besluit gebonden tenzij het door een andere generale synode gewijzigd zou zijn. En dat is
niet het geval.
Daarom hebben wij ze ook niet overgezet in hedendaags Nederlands en ze evenmin tussen haken in de
tekst opgenomen.
Binnen het deputaatschap werd wel de vraag gesteld of het niet wenselijk zou zijn in een noot te
vermelden dat ze uit de tekst zijn weggenomen. Een van de kerkeraden acht dit om historische en
catechetische redenen wel wenselijk. Wat dit laatste punt betreft, deze kerkeraad schreef: „Het kan daarbij
dienen als een voorbeeld van het feit dat bezwaren tegen een zinsnede in de belijdenis op grond van Gods
Woord bij de kerken gehoor vinden."
Ons deputaatschap wil deze kwestie overlaten aan de generale synode. Het zag zich niet geroepen zich uit
te spreken over de juistheid van de verwijdering en over de vraag of wat in de 21 woorden staat
Schriftuurlijker is te formuleren.
Art. 37: De woorden dat zijn de gewetens uit de zin Dan zullen de boeken, dat zijn de gewetens,
geopend enz. waarover ons deputaatschap zich diende uit te spreken, hebben wij in deze tekst niet
opgenomen. P had ze nog wel maar exegetisch is niet te handhaven dat met de boeken die geopend
worden volgens Openb. 20 : 12 de gewetens der mensen zijn bedoeld. Greijdanus zegt wel: „dit zullen de
conscientiën zijn" (Kommentaar) maar Openbaring sluit zich hier - ook volgens Greijdanus - nauw aan bij
Daniël 7 : 10. Daar gaat het niet over de gewetens maar over de aktestukken in het gericht Gods. Aalders
spreekt in zijn Kommentaar over „notities omtrent de daden der mensen op grond waarvan het oordeel
wordt geveld." Ook de Kanttekeningen verwijzen naar Daniël 7 : 10 en geven als eerste betekenis: „een
gelijkenis, genomen van het gericht der mensen, en handelingen onder grote prinsen, waar notitie of