Bijlage: acta-1981.pdf - Kerkrecht

WOENSDAG 22 APRIL
Artikel 1
Opening
PRO-ACTA
Namens de raad van de Gereformeerde Kerk te Arnhem, die door de generale synode van Groningen-Zuid 1978
was aangewezen als samenroepende kerk voor de eerstvolgende generale synode, opent ds. T. J. Keegstra de
vergadering van de afgevaardigden van de particuliere synoden.
Hij verzoekt te zingen Psalm 68 : 8 en 11, leest 2 Tim. 2 : 1-13 en gaat voor in gebed. 1 Daarna spreekt hij het
volgende openingswoord:
Hooggeachte broeders,
Namens de kerkeraad van de Gereformeerde Kerk te Arnhem mag ik u hartelijk welkom heten in onze
uitzonderlijke Koepelkerk.
De kerkeraad heeft u hier samengeroepen volgens de aanwijzing van de generale synode te Groningen-Zuid
1978. Plaats en tijd kloppen heel precies met hetgeen door die synode werd vastgesteld.
Toch kan ik haar vanmorgen niet meer de „laatstgehouden" synode noemen.
U weet zelf, hoe het gegaan is. Door het oordeel van meerdere particuliere synoden heeft de kerkeraad twee
maal mogen voldoen aan een verzoek van de deputaten-curatoren van de Theologische Hogeschool om een
generale synode bijeen te roepen. Dus zal uw vergadering niet de eerste, maar de derde generale synode zijn,
die sinds de Vrijmaking van de kerken hier in Arnhem samenkomt.
Ik kan het echter ook anders zeggen. Het is immers de gewoonte onze generale synoden te tellen vanaf het
moment, waarop de verenigde christelijke gereformeerde en dolerende kerken in 1892 voor het eerst
samenkwamen in de generale synode van De Gereformeerde Kerken in Nederland. Gaan we nu naar dat moment
terug, dan blijkt, dat de Gereformeerde kerk te Arnhem ook in de jaren 1902 en 1930 een generale synode bijeen
heeft mogen roepen. Zo gezien zult u dus de vijfde generaal-synodale vergadering zijn, aan wie sinds 1892 de
naam „Arnhem" verbonden is. En ga ik nog even verder, dan blijkt bovendien deze bijzonderheid dat telkens een
synode te Groningen de kerk te Arnhem als roepende kerk heeft aangewezen.
Nu is u zonder meer duidelijk, dat deze kerk dit niet aan haar eigen voortreffelijkheid te danken heeft. Niets is er,
waarin ze uitmunt boven de andere kerken.
Het enige, dat misschien als extra gezegd kan worden - maar dat is niet haar verdienste - is de prachtige natuur
en de heerlijke omgeving, die aan onze stad bijzondere luister geeft. In het verleden heeft men wel eens
geprobeerd daaruit voordeel te trekken. In zijn openingswoord voor de synode van 1902 heeft de toenmalige
predikant ds. H. Hoekstra zijn hoorders iets daarvan verteld. Toen, zo lezen we, in 1624
„de beslist Gereformeerde magistraat alhier bij de kerkeraad aandrong op het beroepen van de gewezen praeses
der Dordtsche Synode, Bogenman te Leeuwarden, maar de kerkeraad wegens zijn zwakke gezondheid aarzelde,
werd het bezwaar aldus opgelost, dat Bogenman, opdat men zien kon hoe het gaan zou, verzocht werd „sich
eenigen tyt alhier wat comen te vermaecken". Op aandrang van de magistraat werd hij echter van te voren
beroepen, en ontving hij de maanden van zijn verblijf alhier als tijd van beraad. Toen hij echter na een verblijf
van vier maanden in deze stad, toch om zijne gezondheid bedankte, kreeg hij van de magistraat, die op zijne
overkomst aangedrongen had, voor reiskosten drie dubbele rijders".
U ziet, hoe je van een mooie omgeving gebruik kunt maken. Het zou dan ook echt de moeite waard zijn u van die
aan natuurschoon zo rijke omgeving iets te vertellen. Ik doe het niet. Ik zou u eens in de verleiding kunnen
brengen om daarvan te gaan genieten en zo te vergeten, dat u hier bent om u in de kortst mogelijke tijd door de
enorme hoeveelheid stukken, die op uw tafel liggen, heen te werken. Toch, broeders, zullen wij hier in Arnhem
het u niet euvel duiden, als u - en nu citeer ik ds. Hoekstra weer
„de ingespannen arbeid, (...) eens afwisselt door te doen naar het bekende „utile dulci" of zoals (een vroegere
Arnhemse predikant/dichter en levensgenieter) 'd Outrein het weergeeft: „Die dichter alleszins voldoet, die 't nut
doormengelt met het soet." "
Intussen heeft dit voorwoord van ds. Hoekstra mij ook aan het denken gebracht. Na de heerlijke omgeving
brengt hij nl. de gelderse volksaard ter sprake. En dan lezen we dit:
1 De gezongen liederen en de gelezen Schriftgedeelten aan het begin en aan het einde van de
vergaderdagen worden vermeld in het „Overzicht van opening en sluiting van de vergaderingen" (pag. 344).