Bijlage: acta-1981.pdf - Kerkrecht

verdedigen. Na afloop van de bespreking op de synode volgde langdurig overleg tussen de
commissie-Zomer en deputaten over de tijdens de bespreking op de synode voorgestelde wijzigingen.
Tenslotte deelde de praeses aan de synode mee „dat het moderamen zich met deputaten en commissie IV
beraden heeft over de vraag, hoe het nu verder moet met het door de synode besproken voorstel van
deputaten inzake de herziening van de Nederlandse Geloofsbelijdenis". De praeses stelde „namens het
moderamen voor om de door deputaten aangeboden en door de synode besproken tekst van de
Nederlandse Geloofsbelijdenis ter toetsing aan de kerken aan te bieden als bijlage bij de Acta."
De synode aanvaardde dit voorstel. Daarna deelde ds. G. Zomer aan de synode „de wijzigingen mee, die
commissie IV in overleg met deputaten als vrucht van de bespreking ter synode aangebracht heeft in de
door deputaten voorgestelde tekst van de Nederlandse Geloofsbelijdenis." (Acta, art. 386).
Het is deze tekst die als bijlage in de Acta werd opgenomen op blz. 510-522, onder de titel „Proeve
'nieuwe tekst' van de Nederlandse Geloofsbelijdenis."
Synodale opdrachten
De synode liet het daarbij niet. De praeses noemde het bereikte resultaat „een interimresultaat" en deelde
mee dat de synode dit werk nu ter toetsing „mag aanbieden aan de kerken."
Vandaar dat in het eindbesluit (Acta, art. 425) de synode deputaten opdroeg (VII,f) „voor 1 januari 1979
overdrukken van de voorlopige, door deputaten gemoderniseerde, tekst van de Nederlandse
Geloofsbelijdenis aan de kerken toe te zenden" met het verzoek voor 1 januari 1980 eventuele
wijzigingsvoorstellen ten aanzien van de tekst in te dienen bij deputaten.
Daar kwam echter nog iets bij. In 11,2 van het eindbesluit constateerde de synode voorts „dat in deze
bespreking (bedoeld is de bespreking van het concept van deputaten ter synode) bovendien punten in de
tekst zijn aangewezen, die vernieuwd zouden kunnen en moeten worden, maar waarvan het de vraag is of
dit geschieden kan louter binnen het kader van taalkundige modernisering."
Met betrekking tot deze punten overwoog de synode voorts (IV,2) „dat ook de kerken zelf in de
gelegenheid gesteld dienen te worden, de punten, bedoeld in 11,2, te overwegen." Vandaar dat zij in het
„zij besluit voorts" (VII,f) de opdracht aan deputaten opnam de in 11,2 en IV,2 genoemde punten
nader toe te lichten.
Deputaten hebben aan deze synodale opdrachten voldaan. Zij zonden in hun missive van december 1978
aan de kerkeraden een overdruk van de synodale „Proeve 'nieuwe tekst' van de Nederlandse
Geloofsbelijdenis" en zetten in een begeleidende brief uiteen op welke punten de synode in haar
eindbesluit 1[1,2 doelde. Wij laten dit gedeelte uit de brief van deputaten hier in zijn geheel volgen.
„In de bespreking van de door deputaten taalkundig gemoderniseerde tekst ter synode is b.v.
gewezen op artikel 4 van de N.G.B. In dit artikel wordt als schrijver van de brief aan de Hebreeën de
apostel Paulus genoemd. Vrij algemeen wordt aanvaard dat de apostel Paulus deze brief niet heeft
geschreven. In hetzelfde artikel worden Jakobus en Judas te onrechte apostelen genoemd. Ten
aanzien van artikel 36 van de N.G.B. worden sinds de Generale Synode van Utrecht 1905 „de 21
woorden" tussen haken geplaatst. Ter synode is de vraag gesteld, of het vanwege dit synodebesluit
van Utrecht 1905 niet juister is deze „21 woorden" geheel uit de tekst van het artikel weg te laten, of
slechts op te nemen in een noot onder het artikel. In artikel 37 van de N.G.B. wordt een bepaalde
exegese gegeven van Openb. 20 : 12 („de boeken, dat zijn de gewetens"), een exegese waarvan de
juistheid wordt betwist."
Deputaten legden ook deze punten in genoemde missive aan de kerken voor ;,ter nadere overweging van
de vraag, of ook deze zaken in de tekst van de N.G.B. gewijzigd zouden mogen en moeten worden."
Reactie van de kerken
Verschillende kerkeraden hebben op de brief van december 1978 gereageerd. Sommige hadden de nieuwe
tekst uitbesteed" aan een commissie en zonden het rapport van zo'n commissie aan ons deputaatschap.
Bovendien hebben ook verenigingen en individuele personen meegedaan. De kerk van Neede zond ons
zelfs een omvangrijk boekwerk, vrucht van de arbeid van één broeder die enorm veel tijd en inspanning
aan dit werk had gegeven. De ene kerkeraad beperkte zich tot een enkele opmerking, een ander gaf soms
op elk artikel een breed kommentaar. Duidelijk werd in ieder geval dat dit werk bij de kerkeraden leefde.
Heel vaak concentreerden zich de kritische opmerkingen op dezelfde punten waarmee de deputaten in de
ronde van vergaderingen voor Groningen-Zuid al moeite hadden gehad. .
Deputaten hebben zich ingespannen alles wat de kerkeraden inzonden te rubriceren en overzichtelijk te
groeperen zodat het alles goed tot zijn recht kon komen. Ze zijn daarbij veel dank verschuldigd aan