Bijlage: acta-1981.pdf - Kerkrecht

1 Uit het bijgevoegde overzicht van de geschiedenis van de contacten tussen u en ons *) kunt u zien hoe
telkens weer twee zaken aan de orde zijn gekomen:
a van uw kant werd steeds weer de voorwaarde gesteld dat er eerst eenheid van gevoelen behoorde
te zijn in de opvattingen omtrent de toeëigening des heils en de hantering van het belijden omtrent
de kerk;
b van onze kant is steeds weer bezwaar gemaakt tegen uw lidmaatschap van de Gereformeerde
Oecumenische Synode.
2 Telkens weer hebben onze deputaten, en in een later stadium onze synoden, erop gewezen dat het van
uw kant stellen van deze voorwaarden uitging boven de gemeenschappelijke belijdenis van Gods Woord.
Ondanks herhaald aandringen van onze kant hebben uw synodes constant geweigerd aan te geven in
welk opzicht de Gereformeerde Kerken inzake de toeëigening des heils en de hantering van het belijden
omtrent de kerk zouden ingaan tegen de belijdenis.
Deze zaken zijn u sinds onze synode van Amersfoort-West 1967 door onze synoden steeds dringender
voorgesteld, zonder dat u ook maar enigszins daarop bent ingegaan. U geeft niet aan waar u en wij
zouden uiteengaan. U kiest niet voor een heldere standpuntbepaling.
3 Daarnaast is ook, keer op keer, u aangewezen hoe uw lidmaatschap van de G. 0. S. inhoudt het oefenen
van gemeenschap met kerken die niet alleen lid zijn van de Wereldraad van Kerken, maar ook de valse
profetie in haar midden toelaten haar ontbindende werk te doen. Het is nog maar één jaar geleden dat wij
dat uitvoerig documenteerden in de ook u toegezonden brochure: Om de ware oecumene.
U kiest niet tegen een organisatie van welke andere kerken in het buitenland door woord en daad hebben
uitgesproken dat gemeenschap met haar niet langer overeenkomt met de gehoorzaamheid aan de Schrift.
U kiest niet tegen de dwaling.
4 In de samensprekingen tussen uw en onze deputaten, voor 1967, is van uw kant gevraagd over het boek
van ds. B. Telder (Sterven en dan?):
`Hoe is het mogelijk, dat dit boek verschenen is? Is hier niet het ingaan tegen de belijdenis op een
bepaald punt? Is het wel juist, dat de kerkelijke vergaderingen hem niet tot de orde hebben geroepen?'
(Acta van uw synode 1962 blz. 248).
Maar nu schrijft u dat naar uw diepste overtuiging uw contacten met de Nederlandse Gereformeerde
Kerken voor u geen verhindering vormen om de Gereformeerde Kerken in oprechtheid te zoeken. Toch
zijn die dwalingen, hierboven genoemd als door u aan de orde gesteld, niet weggenomen. Integendeel.
Opnieuw moeten wij zeggen: u kiest niet tegen de dwaling.
5 Er is nog meer.
Reeds in 1926 hebben De Gereformeerde Kerken op haar synode te Assen de Schriftkritiek afgewezen en
de betrouwbaarheid van de Heilige Schrift beleden als volgt:
`dat de boom der kennis des goeds en des kwaads, de 'slang en haar spreken, en de boom des
levens naar de klaarblijkelijke bedoeling van het Schriftverhaal van Genesis 2 en 3 in eigenlijken of
letterlijken zin zijn op te vatten, en dus zintuigelijk waarneembare werkelijkheden waren;'.
Onze kerken nemen nog steeds deze beslissing ter bewaring van de belijdenis van het Goddelijk gezag en
de betrouwbaarheid van de Heilige Schrift tegenover de Schriftkritiek van toen én nu voor haar rekening.
Maar wij moeten noteren dat prof. dr. B.J. Oosterhoff, hoogleraar Oude Testament aan uw Theologische
Hogeschool, heeft geschreven:
a met betrekking tot de boom der kennis des goeds en des kwaads:
`Dit is voor de mens een verboden boom, dat hij zelf gaat bepalen wat goed is en wat kwaad'.
(Hoe lezen we Genesis 2 en 3? pagina 154).
`Het zelf uitmaken wat goed en wat kwaad is, is God naar de kroon steken, doen wat alleen Hem
toekomt, zich aan Gods gezag onttrekken, en dat is voor de mens de verboden boom'.
(pagina 198).
b met betrekking tot de slang en haar spreken:
`Het is echter de vraag of dat de bedoeling is en of we in Genesis 2 en 3 te doen hebben met een
historisch nauwkeurige weergave van wat eenmaal is geschied. In het voorafgaande vonden we
reeds verscheiden symbolische trekken en daarom moeten we eerder denken aan een symbolische
weergave'.
(pagina 174).
c met betrekking tot de boom des levens:
`Ik zie geen andere oplossing dan niet alleen de levensboom, maar ook heel de wijze van spreken
daarover, symbolisch te verstaan'.
(pagina 135).
De synodaal `Gereformeerde Kerken' stelden `1926' terzijde. En dat vond instemming bij een andere
hoogleraar aan uw Theologische Hogeschool, prof. dr. J.P. Versteeg:
`Het is verheugend dat onze synoden zo'n uitspraak nooit hebben gedaan en voorzover ik het zien
kan ook nooit zullen doen'.