Bijlage: acta-1981.pdf - Kerkrecht

a ten aanzien van patiënten in psychiatrische ziekenhuizen, dat niet eerder dan na een jaar na
opname een attestatie afgegeven dient te worden aan de kerk waaronder het ziekenhuis
ressorteert, zulks echter alleen als dit, gehoord de familie en de behandelende artsen, in het
belang van de patiënt is;
b ten aanzien van patiënten in algemene ziekenhuizen, dat zij bij de „thuiskerk" blijven
behoren;
c ten aanzien van gehandicapten die geen ouderlijk huis meer hebben, dat zij onder de zorg
van de kerk waaronder de verpleeginrichting of het verzorgingstehuis ressorteren, komen.
B Brieven van de kerken te Assen-Zuid, Heemse en Zuidlaren en van de particuliere synode van
Gelderland, waarin geheel of gedeeltelijk adhesie wordt betuigd aan het verzoek van de kerk te
Ermelo.
2 De kerk te Ermelo verzoekt uit te spreken „dat art. 64 K.O. in het verband van het besluit over attesten
van gehandicapten en patiënten zo dient verstaan te worden, dat ten aanzien van de verstandelijk
gehandicapten en psychiatrische patiënten het behoorlijk is, dat de „thuiskerk" er zorg voor draagt, dat de
ontvangende kerk van zulke leden een vaste vrijwillige bijdrage ontvangt, overeenkomend met het ter
plaatse geldende percentage van het inkomen, berekend naar het minimuminkomen".
3 De kerk te Ermelo verzoekt uit te spreken, „dat een ontvangende kerk, die als gevolg van dit besluit de
ambtelijke arbeid zodanig ziet uitgebreid worden, dat hiervoor hulp moet worden aangetrokken en de
financiële draagkracht hiervoor niet toereikend is, in dit geval niet aangewezen is op de weg van art. 11
K.O., maar een bijdrage per ziel van alle kerken mag vragen".
Besluit.
1 het besluit van de generale synode van Groningen-Zuid 1978 inzoverre aan te vullen, dat de regel van art.
63 K.O. (oud art. 82) voldoende is zowel voor verhuizende (verstandelijke) gehandicapte kerkleden als ook
voor patiënten wier burgerlijk domicilie is in de plaats waaronder het (psychiatrisch) ziekenhuis waarin zij
zijn opgenomen, ressorteert, tenzij er gegronde redenen zijn om hen lid te doen blijven van de kerk in de
plaats van herkomst.
2 aan de verzoeken onder materiaal 2 en 3 genoemd, niet te voldoen.
Gronden:
1 Het onderscheid tussen (verstandelijk) gehandicapten en patiënten die in een (psychiatrisch) ziekenhuis
zijn opgenomen blijkt niet duidelijk te zijn, hetgeen oorzaak is van ongewenste situaties in de kerken die
bij de verhuizing of verpleging van zulke broeders en/of zusters betrokken zijn.
2 Ten aanzien van het verzoek onder „Materiaal 2" genoemd: de diakonale zorg, bedoeld in art. 64 K.O.,
biedt voldoende mogelijkheden.
3 Ten aanzien van het verzoek onder „Materiaal 3" genoemd: artikel 11 K.O. wijst de goede weg.
Een tegenvoorstel van oud. G. de Jonge om aan het verzoek niet te voldoen wordt verworpen.
Het besluit wordt genomen met 32 stemmen voor, 3 tegen en 1 onthouding.
Artikel 82.1 05.05.81
Onderwerp . agenda II f 1-5
Liturgie in de „leessamenkomsten"
Voorstel : commissie II
Rapporteur : F. Mul
In bespreking komt een voorstel van commissie II inzake brieven van de kerkeraden te Velp en te
Bodegraven-Woerden, die beide aandringen op meer eenheid in de kerkelijke praktijk van de zogenaamde„
leesdiensten". Voorgesteld wordt aan de verzoeken niet te voldoen, omdat de taak van de predikant en die van
de ouderling duidelijk onderscheiden zijn en ook in de leesdiensten gehonoreerd moeten worden. Bovendien is er
geen noodzaak het in de kerken bestaand gebruik dat de ouderling niet de vredegroet en de zegen „oplegt",
maar het woordje „u" in de zegenformule verandert in „ons", door synodale regeling te sanctioneren, nog minder
te doorbreken.
Prof. dr. C. Trimp, die als adviseur aanwezig is, verklaart zich tegen dit voorstel. De gestalte van de ontmoeting
tussen God en zijn volk, zo betoogt hij, moet duidelijk zijn, ook in een begroeting van woord en antwoord. Wij
hebben niet het recht Schriftwoorden zoals vredegroet en zegen te veranderen. Het onderscheid tussen de
ambten blijkt in de bediening van het Woord. De sleutelmacht ligt in het Woord zelf en niet in de man die het