Mijn - Hearst Magazines

fotografie Chanel, Corbis, Getty Images, Hollandse Hoogte
De Chanel Ford-jurk uit 1926
Als eerbetoon aan het klassieke zwarte
tweedjasje komt modehuis Chanel dit
najaar met een nieuw koffietafelboek:
The Little Black Jacket: Chanel’s Classic
Revisited. Kaiser Karl maakte de foto’s
voor de vuistendikke pil zelf en
voormalige Franse Vogue-hoofdredacteur
Carine Roitfeld werd ingeschakeld
als topstilist. Lagerfeld wilde er
geen geschiedkundige modeles van
maken maar juist de tijdloze veelzijdigheid
van het beroemde kledingstuk
tonen. Hij vroeg aan meer dan
honderd modieuze beroemdheden om
hun eigen interpretatie van het jasje te
geven. Zo combineerde Nederlands
model Saskia de Brauw haar zwarte
Chanel-jasje met een Zeeuws kanten
kapje, maakte Sarah Jessica Parker er
een soort koninklijk hoofddeksel van
en kroop Roitfeld zelf voor de
gelegenheid in de huid van Coco
Chanel – compleet met strohoed,
parelkettingen en dampende sigaret.
Volgens Lagerfeld is het kledingstuk
‘een van de symbolen die de stijl van
Chanel definieert.’ Sinds zijn aanstelling
in 1983 komt hij steevast elk
seizoen met een nieuwe versie van het
iconische jasje, vaak in de kleur die
inmiddels zo kenmerkend is voor het
Franse modehuis: zwart.
Het was een van de lievelingskleuren
van Gabrielle ‘Coco’ Chanel (1883-
1971), die tijdens het interbellum een
ware stijlrevolutie ontketende met haar
moderne, jeugdige ontwerpen. Het
was Gabrielles streven om van zwart,
tot dan toe vooral de kleur van de
rouw, een heuse modekleur en een
symbool voor onafhankelijkheid en
vrijheid te maken. Het liefst werkte ze
met een voor die tijd ongebruikelijk
sober kleurenpalet van zwart, wit en
beige. Vooral de combinatie van de
ELLElife
twee extremen van het kleurenspectrum,
zwart en wit, was favoriet bij
Chanel. ‘Vrouwen denken aan alle
kleuren behalve de afwezigheid van
kleur,’ aldus de ontwerper. ‘Zwart
heeft het allemaal. Wit ook. Hun
schoonheid is absoluut. Het is de
perfecte harmonie.’
ZWART VERSUS BELLE
ÉPOQUE
Gabrielle werd in 1883 geboren in het
hospitaal van Saumur (een klein stadje
in de Loire-streek) als buitenechtelijke
dochter van een rondreizende markt-
koopman. Haar moeder overleed toen
Gabrielle twaalf was en haar onbetrouwbare
vader verdween snel
daarna uit beeld. Coco werd met haar
twee zussen naar een door nonnen
gerund weeshuis gestuurd. Haar leven
lang zou de ontwerpster geïnspireerd
blijven door de eenvoudige zwarte
habijten met de contrasterende witte
kappen van de nonnen die haar de
beginselen van het naaien hadden
bijgebracht. De jonge Chanel bleek
erg handig met naald en draad en op
achttienjarige leeftijd kreeg ze haar
eerste baantje als naaister in een
naburig stadje. In een café waar ze
soms met haar nicht soldatenliederen
zong (hier komt naar verluid haar
bijnaam Coco vandaan, naar Ko Ko Ri
Ko, een van de liedjes uit haar
repertoire) leerde ze de rijke officier
Étienne Balsan kennen. Coco werd
zijn maîtresse en al snel nam ze haar
intrek op zijn enorme landgoed
Royallieu.
Model Saskia de Brauw in
haar zwarte Chanel-jasje en met
Zeeuws kanten kapje
J
123 ELLE SEPTEMBER 2012
Marie-Hélène Arnoud in
Chanel, circa 1959
Met actrice Ina Claire
Coco Chanel, Parijs 1936