deurlopende formatiewe assessering in skriftelike stelwerk in graad 5

om hulself onnodig te ontstel. “This ‘stuttering in writing’ leads to tangled syntax and
destroys fluency. It is a dysfunctional strategy, one that impedes effective writing …” Ek het
leerders dus nie op dié stadium aangemoedig om my enige spelling van woorde te vra nie.
Die gebruik van woordeboeke het ons ook vir ‘n latere les gehou.
Grammatika volgens White en Arndt (1991:3) sal natuurlik ontstaan omdat dit op realistiese
ervarings gebaseer is. Net soos die grammatika gekonsepsualiseer word, so kan patrone van
organisasie ook begryp word. Grammatika is belangrik, maar slegs as ‘n instrument, ‘n
middel en nie as ‘n doel nie. White en Arndt (1991:3) sê verder dat hul navorsing bewys het
dat om te fokus op die korrigering van foute nie vlotheid en grammatika verbeter nie. Ons het
dus meer aandag bestee aan betekenis en nie net vorm nie met die hoop dat dit sou lei tot die
verbetering van vlotheid en die skryfproses.
Wiener (1978:61) is van mening dat enige kind kan skryf. Hy sê dat ‘rough writing’ sover as
moontlik aangemoedig behoort te word. Tyd moet toegelaat word sodat leerders kan dink,
‘doodling time’ moet toegelaat word en tyd om woorde te ontdek is belangrik. Leerders moet
nie bang wees om veranderings aan te bring, om weg te laat en om spelfoute te maak nie.
Herskryf moet aangemoedig word, want skryf is herskryf. Ons moet die kind help om te
verstaan dat herskryf nie ‘n vorm van straf is nie, of ‘n aanduiding dat hulle swak is nie, maar
‘n manier om die finale weergawe so duidelik as moontlik te maak. Herskryf en foute moet
egter gekontroleer word. Die kind moet gehelp word om foute reg te maak en nie om dit te
probeer te vermy nie. McCuen en Winkler (1987:11-12) stem saam dat skryf herskryf
beteken omdat daar altyd gepoog word om beter te skryf en skrywers oomblikke van
inspirasie beleef; skrywers sou met ander woorde nie volgens eerste skryfpogings beoordeel
kon word nie.
Professional writers seldom compose an unblemish text in one sitting… The
process is circular and divisable and there is a great deal of back and forth
movement between writing and rewriting as the writer struggles to express
an idea (McCuen en Winkler, 1987: 11-12).
Soos leerders hulle werk met hul maats bespreek, kry hulle nuwe idees wat hulle byvoeg.
Informasie word dus herrangskik en herskryf is dus noodsaaklik. Die rekursiewe aard van
die skryfproses is baie duidelik soos hulle terugvoering van hul maats kry. Die herskryf van
weergawes vorm dus ‘n belangrike deel van die prosesbenadering.
72