deurlopende formatiewe assessering in skriftelike stelwerk in graad 5

Daar was baie aspekte ten opsigte van UGO wat kommerwekkend was en ‘n ministeriële
komitee onder voorsitterskap van Linda Chisholm is in Februarie 2000 aangestel om die
problematiek in te ondersoek. Die verslag van die Hersieningskomitee oor Kurrikulum 2005
is aan die Minister van Onderwys op 31 Maart 2000 voorgelê.
Die Hersieningskomitee was krities oor baie aspekte en hulle het die leemtes bevestig wat ons
as leerkragte in die kurrikulum aangedui het. Hulle het melding gemaak van die onvoldoende
opleiding wat leerkragte ontvang het, die afwesigheid van leerondersteunende hulpbronne en
die oppervlakkige begrip wat die leerkragte gehad het ten opsigte van die implimentering van
die kurrikulum. Hulle grootste kritiek was egter gemik teen die ontwerp van die kurrikulum
(DoE 2000:44-47).
Alhoewel die kurrikulum goed geïntegreer was in die verskillende Leerareas, het die
kerninhoud ontbreek. Die gewysigde kurrikulum voortaan as die Hersiene Nasionale
Kurrikulumverklaring (HNKV) bekend sou staan. Die moontlikheid het dus ontstaan dat
leerkragte belangrike aspekte in ‘n betrokke leerarea kon weglaat (DoE 2000:44-47).
Kurrikula het ook van skool tot skool verskil as gevolg van ‘n gebrek aan die vermelde
kerninhoud. As ‘n leerders dus noodgedwonge gedurende ‘n jaar verhuis en na ‘n ander skool
oorgeplaas word, was daar dan geen waarborg dat daardie betrokke skool dieselfde aspekte in
die verskillende Leerareas gedek het as die skool wat die leerders verlaat het nie. Die
aangeleentheid was vir my onaanvaarbaar omdat my dogter op daardie stadium in graad vier
was en die moontlikheid dat sy van skool sou verander, was groot.
Spanonderrig was iets nuuts vir ons. Leerkragte het altyd in isolasie gewerk met die meeste
lesse wat agter geslote deure plaasgevind het. Skole is so georganiseer dat een leerkrag vir ‘n
aantal leerders op ‘n gegewe tydstip verantwoordelik was. Onderwysers moes nou egter in
spanne in een klas onderwys gee as gevolg van die manier hoe sekere vakke in ‘n betrokke
leerarea gegroepeer was. Musiek, kuns, drama en dans het nou deel gevorm van die leerarea
Kuns en Kultuur. In die verlede was studente wat hul opleiding by onderwyskolleges ontvang
het, slegs toegelaat om in een praktiese vak te spesialiseer. ‘n Student kon dus òf in kuns, òf
musiek, ensovoorts spesialiseer, nooit meer as een praktiese vak nie. Dit wil sê geen leerkrag
was dus gekwalifiseerd om die volledige leerarea Kuns en Kultuur met al die komponente op
sy/haar eie te onderrig nie. Onderwys binne spankonteks was dus die enigste oplossing. Die
7