'n Ondersoekende studie na die verband tussen leesvaardighede ...

hulle geskape is. ‘n Volle ondersteuning tot die filosofie sal wees in die skep
van ‘n kultuur van omgee, aanvaarding en respek vir elke individu in die skool.
Dit vereis ook ‘n kreatiewe en buigsame onderwyskorps, ‘n span kundiges om
individuele skole en opvoeders te ondersteun. Die ouers sal ook aktief betrek
moet word by die proses, as deel van die kurrikulum wat in die leerders se
behoeftes voorsien.
Aan die begin van 1980 het ‘n klein groepie opvoeders, ouers en
belangstellende rolspelers in Brittanje en die Verenigde State van Amerika
(VSA) ‘n voorspraak gemaak dat alle leerders onderrig moet ontvang in
hoofstroomskole (UNESCO, 1995).
Volgens Moore en Wade (1992), was in die VSA onder die “Public law”
voorsiening gemaak vir kinders met gestremdhede om vrye en gelyke onderwys
te ontvang. Volgens hierdie wetgewing moes kinders met gestremdhede soveel
moontlik onderrig ontvang in hoofstroomskole met hulle portuurgroep. Indien
die kind se behoeftes vervul kan word in die hoofstroom klaskamer/klasopset
met behulp van addisionele LOOM, moet die kind onderrig ontvang met
leerders sonder gestremdhede. Slegs as die stremdheid té ernstig is vir
hoofstroom onderwys moet van ander bronne of LOOM gebruik gemaak word.
Hierdie beginsel het verseker dat hierdie kinders in die mees positiewe
omgewing onderwys ontvang.
Moore en Wade (1992), verwys verder na Brittanje waar die “Report of the
Warnock Committee, Special Educational Needs 1998” voorspraak maak dat
die etikettering van leerders met gestremdhede mee weggedoen word. Die
Komitee voer ook aan dat 20% van alle leerders een of ander stadium in hul
skoolloopbaan leerondersteuning benodig en hierdie standpunt lei daartoe dat
daar nie segrasie tussen leerders moet wees op grond van gestremdhede nie.
Die aanvaarding is dat leerders met leerprobleme slegs spesifieke
leerondersteuning nodig het om die leerstoornis aan te spreek.
Die internasionale beweegrede tot ‘n inklusiewe skool model het in die 1990’s
begin. UNESCO (1994) kan beskou word as die meesterbrein agter die
23