KADJAREN-KLEDIJ UIT IRAN - Museum Volkenkunde

4. Vrouwenkleding
KADJAREN-KLEDIJ UIT IRAN IN HET RIJKSMUSEUM VOOR VOLKENKUNDE © GILLIAN VOGELSANG-EASTWOOD
Digitale publicatie van het Rijksmuseum voor Volkenkunde
De Hotz-collectie bevat ook een aantal kledingstukken voor vrouwen. De meeste hiervan zijn voor
vrouwen die in de steden leefden. Maar er zijn ook wat kleren van vrouwen uit de regio Boesjir in
Zuidwest-Iran.
Kleding voor binnenshuis
Aan het eind van de achttiende eeuw bestond de kleding van de meeste vrouwen in de steden uit een
broek, een blouse en een lange klokkende jurk en in sommige gevallen de zogenaamde soklaarzen.
Daarna werd de lange jurk langzaam vervangen door een jasje en een rok. Deze stijl van kleden was in
zwang tot het begin van de twintigste eeuw.
Broeken (zir-i djoemeh)
In de eerste helft van de negentiende eeuw werden de broeken steeds wijder. De broeken van rijke
vrouwen werden gemaakt van zware brokaat en fluweel. Het volume van de broeken werd bereikt door er
een aantal over elkaar te dragen, soms zelfs wel tien tot twaalf stuks. Maar aan het eind van de
negentiende eeuw waren de broeken van vrouwen in de stad slanke, strakke kledingstukken geworden.
Nomadenvrouwen en vrouwen buiten de stad bleven echter wijdere broeken dragen (b.v. 503-275; 503-
278).
Blouse
De blouse, ofwel pirahan, is een van de weinige kledingstukken uit de garderobe van de vrouw die een
lang leven was beschoren. Ze werden gemaakt van witte katoen voor vrouwen uit lagere standen en een
transparante gaasachtige stof, effen of met witte stippen, soms blauw of roze voor de meer gefortuneerde
vrouwen. Aan het eind van de negentiende eeuw waren pirahans kort en kwamen ze tot de taille of iets
lager.
In de Hotz-collectie zitten twee exemplaren, een van witte katoen (503-185) en de andere van paarse
zijde (503-254).
RMV 503-254
14