OPENBARING Die storie agter die storie van die boek ... - Nuwe Wyn

Openbaring 1(A) As ons weer Jesus leer raaksien ...
Vir die eerste lesers van die boek, Openbaring, het die inhoud van hierdie boek soveel troos gebring.
Elke dag moes hulle voor 'n Romeinse owerheid buig. Oral om hulle is daar geëis, ongeag watter god
jy ook aanbid, dat alle burgers die keiser as god moes eer en aanbid. Een keer per jaar moes elke
burger voor 'n magistraat verskyn, 'n bietjie wierook brand, en sê: Die keiser is here! Eers dan het jy
'n dokument ontvang wat sê dat jy 'n lojale burger is.
Behalwe hierdie uiters ongemaklike keuse wat jy elke jaar moes maak waar jy ookal gewoon het in
die Romeinse ryk, was daar nog die uitdagings op die markplein ook. So moes elke werker êrens
inskakel by 'n werkersgilde (of vakbond, as ons modern daaroor sou dink) van sy betrokke beroep of
vakgebied. Om dit te doen, was jy gedwing om te buig voor die beskermgod van daardie betrokke
beroep of vakgebied en moes jy meedoen aan die gereelde feesmaaltye ter ere van daardie god.
Wat meestal gepaard gegaan het met orgies en die eet van kos wat aan daardie god gewy was.
Gehoorsame volgelinge van Jesus kon eenvoudig nie hieraan meedoen of hierby aansluit nie. En dit
het beteken dat die gildes jou oral uitgewerk het of vervolg het. Christengelowiges kon gevolglik nie
sommer werk kry nie en het gevolglig baie keer verarm.
Jy sal dus verstaan as ek sê: vir die eerste lesers van hierdie boek was gehoorsaam-Christen-wees
elke dag 'n stryd tussen lewe en dood. Goedkoop trooswoorde sou nie vir hulle help nie. Nie as jy
dag vir dag voor die werklikheid van diskriminasie, vervolging, of die steenkoolmyne op Patmos, soos
vir Johannes, of selfs 'n brandstapel of 'n kruis staan nie. Net omdat jy gehoorsaam Christus wou
volg en getrou wou bly aan die Evangelie.
Daarom kan ek en jy nooit die boek Openbaring anders lees as in die lig van 'n brandstapel se
vlamme waarop 'n gelowige van die pyn lê en krul en reg maak om te sterf nie. Want dit sou ons
help om die rede te verstaan waarom daar hierdie onverstaanbare blydskap en vreugde op die gesig
van die martelaar ook tog was ...
Hoe kan dit anders? Hulle het immers Jesus, die Christus, die Koning van alle konings gesien! Die
Iemand .... tussen die sewe lampe! (Op. 1)
Luister hoe teken Johannes Hom: "Ek het omgedraai om te sien wie dit is wat met my praat. En toe
ek omgedraai het, het ek sewe goue staanlampe gesien en tussen die lampe Iemand soos die Seun
van die mens. Hy het ‘n lang kleed aangehad en ‘n goue band om sy bors gedra. Die hare op sy kop
was wit soos wit wol, soos sneeu, en sy oë het soos vuur gevlam. Sy voete was soos geelkoper wat
in ‘n smeltoond gloei, en sy stem soos die gedruis van ‘n groot watermassa. In sy regterhand het Hy
sewe sterre gehad, en ‘n skerp swaard met twee snykante het uit sy mond uit gekom. Sy hele
voorkoms was soos die son wat op sy helderste skyn. Toe ek Hom sien, het ek by sy voete neergeval
en bly lê soos een wat dood is. Hy het toe met sy regterhand aan my gevat en vir my gesê: "Moenie
bang wees nie, dit is Ek, die Eerste en die Laaste, die Lewende. Ek was dood en, kyk, Ek lewe tot in
alle ewigheid; en Ek het die sleutels van die dood en die doderyk ..." (Op. 1:12-18).
Vriende, 'n ontmoeting met 'n lewende, opgestane Jesus Christus verander jou lewe. Gee jou moed
om aan te gaan. Troos jou as jou gehoorsaamheid aan die evangelie en aan Hom as enigste Here in
jou lewe, vir jou en jou kinders te min kos op die tafel, of verguising in julle woonbuurt, of selfs
tronkstraf, of die dood, sou beteken.
Mag God se Gees hierdie woord gebruik om jou weer te help om Jesus in Sy hemelse heerlikheid
raak te sien!