OPENBARING Die storie agter die storie van die boek ... - Nuwe Wyn

Openbaring 16 Sewe bakke vol verskrikking
Het jy al ooit in een van hierdie deurskynende hysbakke gery wat so teen die wand van ‘n gebou al
hoër boontoe beweeg? En gesien, hoe hoër jy ry, hoe meer kan jy werklik sien wat onder gebeur?
Dit is dalk ‘n prentjie wat ons kan help om die boek, Openbaring, in sy sewe dele, beter te verstaan.
In al sewe dele sien ons dieselfde tydperk en dieselfde gebeure in daardie tydperk, maar elke keer,
van ‘n bietjie hoër, sien ons net ‘n bietjie meer en dalk, hier en daar, vanuit ‘n ander hoek, met ‘n
bietjie ander fokus.
Om Openbaring 16 reg te verstaan, moet ons onthou dat ons ook hier, soos in die ander dele, nog
steeds kyk na die tydperk van Christus Jesus se eerste koms tot Sy wederkoms. Dit wat ons
voorheen sien gebeur het toe die trompette geblaas het, is ook hier aan die gebeur as die
wraakbakke uitgegooi word. Maar dit is asof ons dit sien uit die oë van die Een vir wie een dag soos
‘n duisend jaar en ‘n duisend jaar soos een dag is. En onthou, Hy is dié Een, die lewende God, wat
presies weet hoe dinge uiteindelik gaan gebeur en hoe die laaste van dae, voor Jesus se finale koms,
daarna gaan uitsien.
Ons lees hoe hierdie “harde stem” uit die hemel vir die sewe engele ‘n finale opdrag gee. God se
geduld met die mensdom is op. Sy genadetyd is bykans verby. Die mens moet nou die bitter proe
vir hulle keuses en lewenswyses. Sien, die mens het nog nooit geglo dat God ernstig was toe Hy bv.
in Rom 6:23 gesê het dat die straf vir sonde die dood is nie, en dat ons reeds hier op aarde iets
daarvan gaan proe en beleef nie.
Die realiteit is dat die selfgesentreerde mens besig is om gevolglik dood te bedien aan die mense om
hom, maar ook aan hierdie wonderlike, gebalanseerde ekosisteem van die skepping rondom hom.
Daarom is die hele ekosisteem besig om totaal ineen te stort en vernietig die mensdom homself en
miljoene rondom hom. Openbaring 16 teken dit vir ons.
“Toe het ek uit die tempel ‘n harde stem vir die sewe engele hoor sê: "Gaan gooi die sewe bakke,
gevul met die toorn van God, op die aarde uit!"
Die eerste engel het toe gegaan en sy bak op die land uitgegooi... kwaadaardige en pynlike swere
(het) uitgekom aan die mense wat die merk van die dier aan hulle het en wat sy beeld aanbid. Die
tweede engel het sy bak in die see uitgegooi. Dit het bloed geword soos die bloed van ‘n dooie, en
alles wat in die see lewe, het doodgegaan. Die derde engel het sy bak in die riviere en die
waterbronne uitgegooi. Dit het ook bloed geword.
Toe het ek die engel wat oor die water toesig hou, hoor sê: ‘U is regverdig, U wat is en wat was, U,
die Heilige, omdat U hierdie oordeel voltrek het; want hulle het die bloed van die gelowiges en van
die profete vergiet, en U het hulle self bloed laat drink. Dit het hulle verdien.’ Toe het ek die engel
wat oor die altaar toesig hou, hoor sê: ‘Ja, Here God, Almagtige, betroubaar en reg is u oordele.’
Die vierde engel het toe sy bak op die son uitgegooi. Daardeur is aan die son die vermoë verleen om
die mense met vuur te brand. Die mense is deur ‘n groot hitte gebrand, en hulle het die Naam
gelaster van God wat die mag oor hierdie plae het. En hulle het hulle nie bekeer nie en aan Hom nie
die eer gegee nie.
Die vyfde engel het toe sy bak op die troon van die dier uitgegooi, en daar het duisternis oor die
koninkryk van die dier gekom. Die mense het hulle tonge stukkend gebyt van die pyn en het die God