Community policing - VU-DARE Home - Vrije Universiteit Amsterdam

3 Community policing in Nederland
en ondersteunen van bewonersinitiatieven. In de wijk Driebergenbuurt in Deventer
had het betrokken koppel eerst een expertmeeting met beroepskrachten uit de buurt
belegd en op die manier de problemen uit de buurt in kaart gebracht. De resultaten
werden voorgelegd aan bewoners en deze ontwierpen aan de hand daarvan zelf een
programma van eisen.
In de wijk Malburgen in Arnhem werd gewerkt vanuit een in het kader van dit project
door professionals gemaakt wijkveiligheidsplan, waarin problemen en aanpak al waren
vastgelegd, dat werd voorgelegd aan bewoners. Het stimuleren en ondersteunen van
bewonersinitiatieven bleek beter te werken in de Deventer buurt dan in de Arnhemmer
buurt, omdat bewoners uit Deventer zelf mede konden bepalen hoe de problemen
aangepakt moesten worden, terwijl dit in Arnhem al van tevoren bepaald was door
professionals.
Raspe concludeerde dat in beide buurten gewerkt was met probleemanalyses vooraf,
maar dat deze in korte tijd hun waarde verliezen omdat problemen verschuiven of er
anders tegenaan gekeken wordt. Om veranderingsprocessen in buurten goed op gang
te brengen moeten de door bewoners beleefde problemen ook aangrijpingspunt zijn.
Bewoners zijn immers ervaringsdeskundigen (Raspe, 1996: 7-39).
Dit onderzoek toonde verder aan dat gebiedsgebonden functionarissen daadwerkelijk
ander werk verrichtten dan hun collegae in de noodhulp. Zij besteedden veel tijd in
de buurt en onderhielden daar contacten met bewoners en trachtten hen te stimuleren
tot sociale zelfredzaamheid, in dit geval in nauwe samenwerking met opbouwwerkers.
Deze samenwerking werd als meerwaarde ervaren, doordat de normaliter solo werkende
functionarissen nu een sparring partner hadden, samen een completer beeld van
de werkelijkheid konden bereiken en elkaar sterk aanvulden. De wijkagent had grote
kennis over individuele personen uit de buurt, terwijl de opbouwwerker een gedegen
inzicht in de groepsprocessen in de buurt meebracht, verder kon de wijkagent veel
directer zijn in zijn optreden jegens buurtbewoners en konden zij samen op huisbezoek
gaan 10 (Raspe, 1996: 34). Daarnaast zochten deze koppels in overleg met externe
partners naar oplossingen voor aanhoudende problemen, waarbij zij externe partners
aanzetten tot het treffen van veiligheidsmaatregelen (Van der Vijver & Zoomer, 2004:
264).
De veranderde inzichten met betrekking tot betrokkenheid van burgers en het streven
naar probleemgericht werken ging gepaard met de ontwikkeling van bijbehorend
beleid en veranderde de manier van werken van de politie van een relatief solo functionerende
organisatie in een met vele partijen samenwerkende organisatie.
10 De wijkagent kan bijvoorbeeld gewoon vragen: Hoe zit het, wordt er bij jou thuis ook gedeald? Verder ervaart
de opbouwwerker dat een huisbezoek samen met de wijkagent meer status heeft bij bewoners (Raspe,
1996:35).
61