Community policing - VU-DARE Home - Vrije Universiteit Amsterdam

Buurtregie met mate
openbaar bestuur dusdanig ingewikkeld is dat gewone burgers dat nooit zullen begrijpen
en anderzijds dat lokale omstandigheden van sociale conflicten, ongelijkheid en
materiële armoede een eerlijke publieke beraadslaging belemmeren (Fung, 2004: 220).
Accountable autonomy combineert decentrale probleemaanpak met een centrale organisatie,
die ondersteuning biedt bij het verbinden en verantwoordelijk houden van
lokale groepen. Deze methode verbindt gewone burgers aan politiefunctionarissen, zij
hebben in de samenwerkingsverbanden onderling overleg. Door introductie van specifieke
methodieken worden daarbij problemen van ongelijkheid omzeild (Fung, 2004:
220, 221). Het onderzoek van Fung toont aan, dat wanneer burgers de mogelijkheid
hebben om problemen te benoemen en probleemaanpakken te bedenken, sommige
bewoners wel degelijk geneigd zijn om een bijdrage te leveren aan die probleemoplossende
processen, ondanks de hindernissen van armoede en sociale conflicten
(Fung, 2004: 221).
Fung trekt uiteindelijk vier hoofdconclusies. Ten eerste dat de uitgangsomstandigheden
het democratische gehalte sterk beïnvloeden in die zin dat gunstiger omstandigheden
empowered participation vergemakkelijken en ongunstige omstandigheden
dit proces bijzonder fragiel maken. Ten tweede dat inclusieve participatie en eerlijke
beraadslaging afhankelijk zijn van onder andere het mobiliseren van burgers en het
trainen van zowel politiefunctionarissen als burgers (Fung, 2004: 224).
Ten derde tonen de door Fung onderzochte casussen een hogere effectiviteit dan onder
de hiërarchisch bureaucratische systemen die aan CAPS voorafgingen mogelijk zou
zijn geweest. Dat is te danken aan het versterken en transparanter maken van de communicatie
en samenwerking van buurtbewoners en lokale politiefunctionarissen. In
minder gunstige omstandigheden, als sprake is van vijandigheid tussen buurtbewoners
en lokale autoriteiten, kan accountable autonomy nieuwe kansen bieden voor inspraak,
samenwerking, invloed en verantwoordelijkheid en controle. Ten vierde bestrijdt Fung
de vooronderstelling dat burgerparticipatie vooral voordelen zou opleveren voor de
welgestelde bevolking en meer homogene buurten. Uit zijn onderzoek blijkt dat juist
de minder bedeelden profiteerden van de toegenomen mogelijkheden om invloed uit
te oefenen (Fung, 2004: 224-225).
Fung benadrukt, hoewel het aandeel deelnemende burgers slechts een fractie uitmaakt
van de totale bevolking van Chicago, dat de toename van het aantal burgers dat bij
CAPS betrokken is toch aanzienlijk is en genoeg voor een effectiever probleemaanpak
door de politie. Het heeft geleid tot betrokkenheid van minderbedeelde bewoners en
is daarom inclusief. Bovendien toont zijn onderzoek aan dat hervormingen zich op de
vraagzijde zouden moeten richten in plaats van zoals gebruikelijk op de aanbodzijde.
Belangrijk is dus focus op de doelen die bewoners willen realiseren door participatie.
Het onderzoek belicht twee opvallende kenmerken van professionele interventies binnen
empowered participation. Ten eerste dat deze interventies niet gericht zijn op het
opleggen van centrale oplossingen of strategieën, maar juist op het verbeteren van de
lokale beraadslaging door deze meer inclusief en reflectief te maken. Ten tweede dat
42