Community policing - VU-DARE Home - Vrije Universiteit Amsterdam

13 De balans tussen nabijheid en distantie
Dit onderzoek bevestigt dat politiewerk in het teken staat van de spanning tussen
nabijheid en distantie in de relatie tussen politie en burgers. Het leert dat buurtregie
weliswaar een positieve bijdrage levert aan een betere balans tussen deze beide
aspecten van politiewerk, maar dat de verwachtingen ten aanzien van buurtregie iets
getemperd zouden moeten worden. Community policing in zijn meest ideale vorm is
als zodanig niet te realiseren, maar wel in een bescheidener en meer realistischer vorm.
De praktijk van buurtregie toont een community policing variant, waarin werken in
minicoalities en een rechtvaardige bejegening van burgers in potentie kunnen zorgen
voor een adequaat tegenwicht voor de toenemende instrumentalisering van de politie
en bijbehorende tendens naar meer distantie tot burgers.
Community policing staat bekend als containerbegrip en er is altijd veel discussie over
het realiteitsgehalte van dit concept geweest. Critici zien realisatie soms als utopie
en bestempelen community policing tot retoriek of zelfs als achterhaald (Punch et al.,
2008: 74-75; Braga & Weisburd, 2008: 10). Over één aspect van community policing
bestaat echter zeker overeenstemming: het is in eerste instantie gericht op meer verbondenheid
van de politie met burgers (Bayley, 1994; Punch, Hoogenboom & Van
der Vijver, 2007; Ponsaers, 2001; Punch, 2002; Van der Vijver & Zoomer, 2002; Terpstra,
2008). Doordat community policing ontstaan is als reactie op de veronderstelde
vervreemding van de bevolking van de politie kunnen we het creëren van verbinding
met bevolking en maatschappij opvatten als kerndoel (Ponsaers, 2001: 479-482).
Community policing veronderstelt dat die verbinding bereikt kan worden door het organiseren
van betrokkenheid van burgers bij politiewerk, probleemgericht werken door
de politie aan door burgers geprioriteerde problemen en door decentralisatie (Skogan,
2006: 27-28). In hoofdstuk 12 is al uiteengezet dat twee van deze elementen, namelijk
burgerbetrokkenheid en probleemgericht werken, vooralsnog onvoldoende tot hun
recht komen in de praktijk van buurtregie. Dit hoofdstuk geeft antwoord op de vraag
of Amsterdam door middel van buurtregie desalniettemin een antwoord gevonden
heeft op de spanning tussen nabijheid en distantie in de relatie tot burgers. Daartoe
worden de implicaties van de uitkomsten van dit onderzoek voor zowel theorie als
praktijk besproken. Het hoofdstuk sluit af met enkele aanbevelingen voor de praktijk.
13.1 Buurtregie ‘light’
Community policing veronderstelt dat nabijheid tot burgers bereikt kan worden door
een ruime mate van burgerbetrokkenheid. Dat betekent dat de politie op grotere schaal
323