Community policing - VU-DARE Home - Vrije Universiteit Amsterdam

Buurtregie met mate
gedachte gang dat buurtregisseurs ervaren professionals zijn, die dit aankunnen. De
kaders die zij daarbij stellen richten zich op beperking tot politiewerk, deel blijven
uitmaken van het wijkteam en een bijdrage leveren aan de wijkteamdoelstellingen.
Ze zien erop toe dat buurtregisseurs de verplichte nazorgbezoeken afleggen en leggen
allemaal een bonnenquotum op, waarmee ze willen garanderen dat buurtregisseurs
net als hun collega’s ook zelf bekeuringen uitschrijven. Verder willen ze op de
hoogte gehouden worden van activiteiten van buurtregisseurs en verlangen ruggespraak
alvorens ze toezeggingen doen aan externe partijen die het hele wijkteam raken.
Wijkteamchefs verwachten verder van buurtregisseurs dat zij probleemgericht werken
met professionele partners. Daarbij leggen ze de nadruk op signaleren en adviseren.
Buurtregisseurs moeten zich daarin beperken tot ‘echt’ politiewerk en de aanpak van
criminogene factoren wegzetten bij andere partijen.
Wel hechten alle wijkteamchefs veel waarde aan het vermogen van de-escalerend
optreden door buurtregisseurs. Maar slechts twee van de zeven jaarplannen benoemen
als specifieke taak van de buurtregisseur het onderhouden van een netwerk dat hem in
staat stelt bijtijds spanningen in de buurt te onderkennen om de-escalerend te kunnen
optreden. Het is overigens aannemelijk dat bij dit netwerk ook laagdrempelige contacten
met burgers bedoeld worden.
Hoewel de meeste buurtregisseurs van mening zijn dat ze aangestuurd worden op
het effect van hun inspanningen, betekent dit in de praktijk vaak de stand van zaken
van criminaliteitscijfers. Naar meer procesmatige zaken van community policing wordt
nauwelijks gevraagd, maar die zijn in de regel ook moeilijk meetbaar en tastbaar te
maken. Alle wijkteamchefs hanteren verder bonnenquota, al is dit volgens buurtregisseurs
geen adequaat meetmiddel voor buurtregiewerk. Integendeel, een adequate
probleemaanpak vermindert het aantal overtredingen en dus de mogelijkheden om in
dat verband bekeuringen uit te schrijven.
Volgens buurtregisseurs is cijfermatige aansturing echter onvermijdelijk, omdat wijkteamchefs
op hun beurt ook verantwoording moeten afleggen over het verloop van
cijfers in hun gebied en ook partners steeds vaker werken met cijfermatige overzichten.
Volgens buurtregisseurs letten wijkteamchefs overigens wel op of een buurtregisseur
zijn buurtcontacten in orde heeft, maar het inschatten van de kwaliteit van die contacten
blijft lastig.
Kortom, buurtregisseurs krijgen een grote mate van vrijheid bij de werkwijze die ze
hanteren. Voor zover zij aangestuurd worden betreft dit in de praktijk voornamelijk
aansturing op basis van cijfermatige indicatoren en nadruk op beperking tot politiewerk.
Het betrekken van burgers bij het prioriteren van problemen, het bedenken van
oplossingen en het uitvoeren van de aanpak en het informeren van burgers over aanpak
en resultaten van de politie maakt daarentegen geen onderdeel uit van de sturing
van wijkteamchefs. Gerichtheid op burgerbetrokkenheid en wederkerige informatieuitwisseling
met burgers wordt daardoor niet ondersteund of gestimuleerd.
308