Community policing - VU-DARE Home - Vrije Universiteit Amsterdam

Buurtregie met mate
282
‘Je zou een vaste club politieagenten voor de wijk/buurt moeten hebben, dan ontstaat binding
en krijgt de organisatie vaste gezichten voor de bewoners.’
De wijkbeheerder uit Noord is van mening dat optreden van de buurtregisseur ten
opzichte van de jeugd meer laatste redmiddel is en inzet van strafrecht eigenlijk betekent
dat je achter de feiten aanloopt. Hij zou dan ook graag zien dat jongeren die
bijvoorbeeld tot laat in de nacht op straat spelen gewoon thuisgebracht werden door
de politie, maar dit soort preventieve maatregelen heeft bij de politie geen prioriteit.
‘In eerste instantie met de jeugdproblematiek. Als je wacht totdat een jongere helemaal
over de schreef gegaan is, is dat meestal niet het meest gunstige moment om het tij nog
te keren. Justitie heeft vaak andere ideeën, wettelijk ligt het moeilijk en dan kijken ze
vooral naar onmogelijkheden in plaats van naar mogelijkheden. Je moet jongeren die de
fout ingaan hinderlijk volgen. Jongeren die tot heel laat buiten op straat spelen die zouden
thuisgebracht moeten worden door de politie.’
De opbouwwerker uit West betreurt het dat het niet mogelijk is de tien harde kern
overlastjongeren uit de buurt uit elkaar te trekken en ergens gedwongen te werk te
stellen, nu ze elk aangeboden traject categorisch weigeren. Verder ervaart zij overdag
prima toezicht en handhavend optreden door de buurtregisseurs, echter niet in de
nachtelijke uren, wanneer de overlast juist speelt. Ze betreurt dat ook de buurtbetrokken
bewoners, die wel in de avond en nacht surveilleren dan aangewezen zijn op het
algemene politienummer en geen directe lijn hebben met het buurtveiligheidsteam of
de buurtregisseurs, die hen kennen. Aan de telefonisten achter het algemene nummer
moeten zij steeds uitleggen wie ze zijn en wat ze doen en daardoor zijn ze volgens respondente
opgehouden met bellen.
‘Maar ’s avonds laat is er geen buurtregisseur. Als de buurtbetrokken bewoners dan overlast
van jongeren constateren, kunnen ze alleen maar de politie bellen via het 0900-nummer…
Ze vertellen mij dat ze bij het 0900-nummer iedere keer weer het gevoel hebben dat ze
verantwoording moeten gaan afleggen over wie ze zijn en dat ze eerlijk zijn en niet zo maar
bellen. Het gevolg daarvan is dat ze niet meer naar de politie bellen, terwijl ze wel overlast
constateren en ervaren.’
Gevraagd of de politie prioriteit geeft aan de juiste zaken zijn de reacties van respondenten
wisselend. Een aantal respondenten geeft aan dat ze tevreden zijn over de inzet
van de politie, een ondernemer uit Zuidoost is bijzonder tevreden met de invoering
van preventief fouilleren, mede omdat daarmee zichtbaar wordt dat de politie echt iets
doet om de veiligheid te verbeteren. Respondenten zijn echter ook kritisch. Opnieuw
wordt te weinig blauw op straat genoemd, aanwezigheid op de verkeerde tijden en
een waargenomen willekeur bij het uitschrijven van bekeuringen. Verder leveren