Community policing - VU-DARE Home - Vrije Universiteit Amsterdam

Buurtregie met mate
belang nastreven. De meeste respondenten hebben vertrouwen in de buurtregisseur
maar minder in de politie en de mogelijkheden van de buurtregisseur, vanwege
geconstateerde capaciteitstekorten bij de politie. Toch wordt de buurtregisseur door
ondernemers gezien als onmisbare schakel naar een anders slecht toegankelijke politieorganisatie
en geven zij aan veel baat te hebben bij de veelal door buurtregisseurs
geïnitieerde samenwerking met meerdere partners.
Voor wat betreft de informatie-uitwisseling constateren respondenten dat er veel meer
informatie naar de buurtregisseur gaat dan vice versa. Ze zijn niet tevreden over de
terugkoppeling die ze krijgen. Bovendien haalt de buurtregisseur zijn informatie zowel
uit de buurt als uit de systemen, maar staat die informatiepositie onder druk door
te geringe daadwerkelijke aanwezigheid in de buurt. Volgens respondenten kunnen
buurtregisseurs feitelijk met iedereen contacten leggen, maar is soms sprake van taalproblemen
en van moeilijk bereikbare groepen.
Respondenten vinden dat buurten niet zonder de buurtregisseur kunnen. Hij is voor
hen en andere burgers het aanspreekpunt van de politie aan wie de buurt haar zorgen
toevertrouwt, wat optreden in een vroeg stadium mogelijk maakt en problemen
voorkomt. Daarnaast is de buurtregisseur voor respondenten een belangrijke partner,
waarmee ze daadwerkelijk resultaten kunnen boeken. Volgens respondenten gaat het
bij interne/externe gerichtheid om kennen en gekend worden en een grote reikwijdte
van burgercontacten. Dat staat echter onder druk doordat de buurtregisseur te weinig
daadwerkelijk in de buurt kan zijn en door de eenzijdige informatiestroom.
11.3 Bepalen van de aanpak
De dimensie ‘bepalen van de aanpak’ betreft enerzijds de mate van inbreng van burgers,
dat wil zeggen van buurtbewoners en lokale ondernemers, op wat de politie gaat
doen in een buurt. Anderzijds gaat het over in hoeverre sprake is van frontlijnsturing,
waarbij de buurtregisseur, in nauwe aansluiting op wat leeft in de buurt, in hoge mate
bepaalt wat gedaan wordt, of centrale sturing, waarbij wijkteamchef en bestuur in
hoge mate bepalen wat gedaan wordt.
De antwoorden van sleutelpersonen op de vraag naar betrokkenheid bij enig ‘burgerverband’
tonen een grote variatie in strategieën die de sleutelpersonen zelf gebruiken
om burgerbetrokkenheid te verwezenlijken, al dan niet in enige vorm van samenwerking
met de buurtregisseur. Het gaat onder andere om portiek- en galerijgesprekken,
huisbezoeken, diverse overlegvormen met bewonersgroepen, sms-alert, politieke
connecties, informele coalities met andere actieve burgers, instructie en begeleiden
buurtvaders en de sleutelpersoon die als professional juist toenadering realiseert tot de
politie door als politievolontair aan de slag te gaan.
Bij portiek- en galerijgesprekken door de huismeesters in een van de buurten in West
worden buren van een portiek of de bewoners van een hele galerij bij elkaar gebracht
met als doel problemen te bespreken, onderlinge consensus te bereiken over leefregels
274