Community policing - VU-DARE Home - Vrije Universiteit Amsterdam

Buurtregie met mate
Deze vier modellen hebben elkaar chronologisch opgevolgd, maar komen ook naast
elkaar voor binnen politieorganisaties, waarbij één van de modellen dominant kan
zijn. Daarnaast is het vaak zo dat binnen verschillende politieafdelingen verschillende
modellen of bepaalde aspecten van die modellen dominant zijn. Centrale rechercheafdelingen
hebben bijvoorbeeld vanuit de aard van hun werkzaamheden meer overeenkomsten
met lawful policing en gebiedsgebonden politiezorg meer met community
policing.
In het kader van de relatie van de politie tot burgers zijn in het bijzonder twee van de
vier modellen relevant, namelijk het lawful policing model en het community policing
model. De reden is dat het eerste model zich kenmerkt door een afstandelijke relatie
tot burgers en het tweede zich juist door het omgekeerde. Het community policing
model is dan ook ontstaan in reactie op en uit onvrede met het lawful policing model
(Ponsaers, 2010: 1-9). Ponsaers heeft de verschillen tussen beide modellen als volgt
schematisch weergegeven:
Tabel 1: Lawful policing versus community policing
Lawful policing Community policing
De wet moet worden nageleefd,
zonder uitzonderingen
Discretionaire bevoegdheid Nood aan ‘smart policing’
Wat zou een politiemacht Wet als middel ‘Law enforcement’ is een mid-
moeten beginnen zonder
wet?
del zoals een ander
Grote autonomie (risico: Verantwoordelijkheid Sterke nadruk op externe
corruptie)
verantwoordelijkheid
Een afstand, publiek als Verhouding met het volk Partnerships, als manier om
informant
een hogere levensstandaard te
bereiken
Hoge graad van specialisatie Professionalisme Inzicht in sociale mechanismen,
tendens naar despecialisatie
Te vinden bij de wet Legitimiteit Sterk verbonden met het concept
democratie
Repressie, ‘afschrikking Preventie Versterking van informele
door sancties’
sociale controle, (situationele)
misdaadpreventie
Gericht op reactieve Pro/reactief Sterke nadruk op de nood aan
interventies, oplossen van
misdaad
Bron: Ponsaers, 2010: 9
proactief beleid
In het navolgende worden beide modellen nader tegen elkaar afgezet om de onderlinge
verschillen te expliciteren. Daarvoor zijn de door Ponsaers bij de analyse van
zijn politiemodellen gebruikte criteria vertrekpunt geweest, maar deels gewijzigd in:
26