Community policing - VU-DARE Home - Vrije Universiteit Amsterdam

Buurtregie met mate
De meeste respondenten geven aan dat ze vooral zelf de eigen verantwoordelijkheid
oppakken, meer dan dat ze daarop gewezen worden. Zo helpen bewoners elkaar
onderling bij het sms-alert en hamert de vereniging van eigenaren in haar nieuwsbrieven
op de eigen verantwoordelijkheid van bewoners. Houden bewoners zich niet
aan de afspraken, dan stapt de voorzitter zelf op ze af om ze aan te spreken. Een andere
respondent heeft echter de ervaring dat hij voor jeugdoverlast wordt doorverwezen
naar de straatcoaches, die volgens hem volstrekt waardeloos zijn. De oudere respondente
uit Zuidoost geeft aan dat zij is opgehouden bewoners aan te spreken omdat zij
daar slechte ervaringen mee heeft.
250
‘Binnen het sms-alert helpen we elkaar als bewoners ook onderling. Zo werd bijvoorbeeld
de hulp ingeroepen van een buurman, die met de dood werd bedreigd. Daar heeft een
van ons een dag bij gezeten en de bedreigingen ook gefilmd, dan heb je bewijs en staat zo
iemand er niet meer alleen voor. Soms roept een deelnemer een ander op, omdat hij of zij
zich onveilig voelt in een bepaalde situatie. Dan kan je erbij komen en samen sta je sterk.
Door dit soort acties vooraf kun je veel voorkomen.’
Een aantal buurtregisseurs koppelt wel terug, anderen niet of minder. Eén van de respondenten
noemt in dat opzicht vooral zeer slechte ervaringen met het stadsdeel Zuidoost.
Voor een mede door hemzelf ingebracht burgerinitiatief om werkeloze jongeren
te helpen bij het vinden van een baan werd geen akkoord gegeven en bovendien is het
totale aantal vrijwilligers in de buurt in de afgelopen vijftien jaar sterk teruggelopen,
omdat eenvoudig niet naar bewoners geluisterd werd en wordt. De problemen in de
Bijlmer lagen volgens bewoners in eerste instantie aan slecht beheer en niet aan de
architectuur. Toch werd grootscheepse stadsvernieuwing doorgevoerd als de oplossing
van alle problemen.
‘We wilden een bus regelen en de jongens in die bus meenemen naar diverse bedrijven
zodat ze zich daar kunnen oriënteren op wat voor banen er zijn, wat ze interesseert en
wat ze nodig hebben aan vooropleidingen om daarvoor in aanmerking te komen. Maar
voor zoiets komt dan geen geld voor de uitvoerders beschikbaar….Het aantal vrijwilligers
in deze buurt is in vijftien jaar teruggelopen van zo’n veertig naar twaalf. Bewoners hebben
aangegeven dat de fysieke vernieuwing van de Bijlmer geen oplossing is omdat het
probleem hier niet zit in de architectuur, maar in het beheer. Toch ging men door met de
sloop met als gevolg dat veel bewoners wegtrokken, vooral veel actieve bewoners. Zo van
“er wordt toch niet naar ons geluisterd”. Er is vanuit het stadsdeel een houding waarin de
expertise van bewoners ontkend wordt, zelfs als die gebaseerd is op een specifieke achtergrond
en beroep, worden vrijwilligers als ondeskundig gezien door stadsdeel en overheid.’
De meeste actieve burgers geven aan dat ze zelden te horen krijgen dat de buurtregisseur
een probleem niet kan oppakken dat zij bij hem aanbrengen. Volgens responden-