Community policing - VU-DARE Home - Vrije Universiteit Amsterdam

9 Intermezzo: burgers over politie-interventies
bedreigd en moet in de woonkamer op de bank gaan zitten. Twee mannen doorzoeken
vervolgens de kast, en zonder al te veel buit omdat respondente die goed verstopt had,
vertrekken ze na enkele minuten.
Respondente belt vervolgens het alarmnummer van de politie en die komt vrij snel,
al kunnen zij eerst de flat niet vinden. Wat volgt is aangifte op het bureau, sporenonderzoek
in de middag en al vrij snel een nazorgbezoek van de buurtregisseur. De
dag daarop een tweede nazorgbezoek samen met een bij de zaak betrokken politieinspecteur.
Ze wilden weten of respondente niet bang was haar woning te verlaten.
Als respondente zich midden in de nacht realiseert dat de daders haar waarschijnlijk
vanaf haar werk gevolgd zijn omdat zij werkt op een juweliersafdeling bij een grote
winkel, belt zij de buurtregisseur. Deze belt direct terug. Respondente geeft aan dat de
overvallers ten tijde van het interview nog niet gepakt zijn. De wijze waarop zij is opgevangen
door de politie heeft er echter voor gezorgd, dat zij buitengewoon tevreden is.
‘’s Middags kwam de buurtregisseur. Hij was eerst een politieagent voor me, maar sinds
toen ben je heel intiem met dingen. Je kunt elkaar bellen en durft dingen te zeggen. Je
benadert het heel anders. De politie is niet afstandelijk. Ik heb er alleen maar hele goede
ervaringen mee. Ik heb ook gehoord van mensen dat ze niet goed zijn opgevangen. Maar ik
kan alleen maar zeggen dat ik goed ben opgevangen. Dit hele gebeuren heeft mijn houding
ten opzichte van de politie blijvend veranderd. De politie is niet zaligmakend, maar dat
hoeft ook niet.’
Straatterreur
Respondente woont in West in een tweekamerbenedenwoning in het buurtbrandpunt
van overlastgevende Marokkaanse jeugd, wat haar enigszins kwetsbaar maakt.
Ze heeft zeer goede contacten met de buurtregisseur en de aan haar in het kader van
het buurtveiligheidsteam toegevoegde agent. Zij zijn degenen die ze zal bellen als er
toch iets is.
‘Als er wat is dan klop ik het liefste aan bij de buurtregisseur.’
Respondente heeft last van de hangjeugd in haar straat, waardoor ze heel graag weg
wil uit de buurt. Impliciet vertelt haar verhaal dat de politie het gedrag van de hangjeugd
in haar beleving niet onder controle heeft. Zij is dan ook groot voorstander van
preventief fouilleren.
‘Maar ik zou heel graag weg willen uit deze buurt. Niemand durft bij mij op visite te
komen, je voelt je redelijk bedreigd door die jongens. Ze willen gewoon de baas wezen
over alles en als ze merken dat ze geld bij je kunnen halen dan zullen ze dat niet nalaten.
Deze jongens dealen in drugs, daarom ben ik een groot voorstander van het invoeren
227