Community policing - VU-DARE Home - Vrije Universiteit Amsterdam

Buurtregie met mate
beslisruimte aan de buurtregisseur wat in potentie kan leiden tot een sterke verbinding
met de buurt.
Sturen op outcome versus sturen op output
Wijkteamchefs sturen volgens de buurtregisseurs zowel op outcome als op output. Alle
wijkteamchefs voeren daartoe in ieder geval maandelijks overleg met de buurtregisseurs,
waarin gezamenlijk alle belangrijke zaken per buurt worden doorgesproken.
Enkele wijkteamchefs voeren daarnaast resultaatgesprekken, waarin aantallen bonnen
en de criminaliteitscijfers van de buurt aan de orde komen. Hoewel de meeste buurtregisseurs
van mening zijn dat ze aangestuurd worden op het effect van hun inspanningen,
betekent dit in de praktijk vaak de stand van zaken van criminaliteitscijfers.
Naar meer procesmatige zaken van community policing wordt nauwelijks gevraagd,
maar die zijn in de regel ook moeilijk meetbaar en tastbaar te maken. Buurtregisseurs
zijn bijvoorbeeld van mening dat wijkteamchefs wel kijken of een buurtregisseur zijn
buurtcontacten op orde heeft, maar dat gewoon heel moeilijk te bepalen is wanneer
die goed of niet goed zijn.
198
‘Kijk op het moment dat ik van die jongen hoor, wat ik net vertelde, die bedreigd wordt,
kom ik erachter dat hij bedreigd wordt door een heler die ik weer uit mijn vorige wijk ken.
Daar ben ik dus langs gegaan en heb ik een heel gesprek mee gehouden dat hij gewoon
even normaal moet doen. Hij vond zelf van niet, maar zijn vrouw wist hem wel ervan te
overtuigen dat wat ik vertelde misschien handig was om te doen. Vervolgens heeft die
jongen dus nu gewoon rust en dat heeft ook weer te maken met de contacten die je met zo
iemand hebt en ook de reputatie die je daarin hebt. Maar dat is weer niet meetbaar voor
een wijkteamchef, terwijl je misschien een heleboel narigheid voorkomt.’
Cijfers en bonnen spelen volgens buurtregisseurs in ieder geval een rol in de aansturing
door de wijkteamchefs. Alle wijkteamchefs hanteren bonnenquota. Sommige
buurt regisseurs hanteren dat als noodzakelijk kwaad en leggen zich erbij neer, anderen
ervaren het als onplezierige druk en ongeschikt sturingsmiddel. Sommigen geven
bovendien aan dat zij er echt op afgerekend worden door hun wijkteamchef als ze het
quotum niet halen, anderen worden er wel naar gevraagd maar nooit op afgerekend.
Buurtregisseurs geven aan dat als je bepaalde problemen effectief oppakt, de overtredingen
teruglopen en zo ook het aantal bonnen dat je zou kunnen uitschrijven
afneemt. Meerdere buurtregisseurs werken in pure woonbuurten en willen juist in
hun buurt alleen een bekeuring schrijven wanneer de overtreding daar echt aanleiding
toe geeft en niet voor allerlei futiele zaken gaan bekeuren omdat ze een quotum
moeten halen. Daarvoor gaan ze dan maar buiten de buurt schrijven, bijvoorbeeld op
snelheidsovertredingen. Ook burgers zijn niet gecharmeerd van bonnenquota, iets wat
ook buurtregisseurs regelmatig te horen krijgen.