Community policing - VU-DARE Home - Vrije Universiteit Amsterdam

Buurtregie met mate
190
‘Als een jongere iets gedaan heeft dat niet mag dan ga ik altijd naar de ouders. De vader
heeft meestal helemaal geen binding met die jongens, de moeder wel, dus contact met haar
heeft zin, maar dan stoot je op het taalprobleem. Tegenwoordig neem ik altijd een Marokkaanse
straatcoach/gezinsbezoeker mee bij een eerste bezoek als tolk en daarna onderhoudt
de straatcoach het verdere contact met de moeder, ik kom pas weer als het uit de hand
loopt. Dat ik het eerste contact maak als politie verhoogt de impact ook van zo een bezoek.’
Buurtregisseurs doen veel moeite om ook allochtone bewoners te betrekken. Zo tracht
een van de buurtregisseurs in West al langer om ook Marokkaanse bewoners te laten
deelnemen aan het stadsdeelbewonersoverleg en de plaatselijke moskee te betrekken
bij het intercultureel leefbaarheidsoverleg. Een en ander gaat moeizaam. Gedurende
de observatie van zo een bewonersoverleg waarbij het merendeel van de aanwezige
bewoners autochtoon en van middelbare leeftijd was en een viertal Marokkaanse
bewoners dan wel professionals aanwezig waren op uitnodiging van de betrokken
buurtregisseur, liep de spanning tussen beide bevolkingsgroepen hoog op. Het feit dat
een Marokkaanse professional vertaalde voor een oudere Marokkaanse man werd als
zeer storend ervaren en leidde tot een heftige discussie die zich toespitste op verwijten
naar de Marokkaanse gemeenschap.
Resumé interne/externe gerichtheid
Connectie met de buurt en kennis van wat er leeft wordt door buurtregisseurs ervaren
als centraal bestanddeel van hun vak. Zij realiseren dit door het dagelijks scannen
van e-mails en dagrapporten op relevante informatie, lopen en fietsen door de buurt
en praten met de mensen. Daarnaast nemen zij deel aan buurtgerichte activiteiten en
leggen huisbezoeken af. Bovendien realiseren zij kennen en gekend worden via andere
laagdrempelige veldwerkers en door al op de basisschool contact te leggen met de
jeugd.
Een groot voordeel van kennen en gekend worden is dat buurtregisseurs bij crisis in
de buurt de-escalerend kunnen optreden. Voornaamste nadeel is een toename van de
vraag vanuit burgers richting buurtregisseur. Kennen en gekend worden staat verder
onder druk door een combinatie van toename van het aantal verplichte taken, onnodig
afschuiven van zaken naar buurtregie door collega’s en het veel moeten registreren
ten behoeve van de informatiegestuurde politie. Dat wordt door buurtregisseurs ervaren
als relatief tijdrovend. Er is sprake van informatie overload en bureaucratisering.
Het inzetten van wijkteampersoneel op problemen in hun buurt gaat vaak sneller en
efficiënter via de informele weg dan via het sturings- en informatieproces.
In alle buurten is sprake van moeilijk benaderbare groepen, die tevens potentiële klanten
van de politie zijn, zowel in de hoedanigheid van dader als in de hoedanigheid van
slachtoffer. De politie tracht deze allochtone deelgemeenschappen te bereiken met speciale
politiecontactpersonen en via sleutelpersonen uit die gemeenschappen, waarbij