Community policing - VU-DARE Home - Vrije Universiteit Amsterdam

8 Perceptie buurtregisseurs
In West worden veel pogingen ondernomen om meer in contact te komen met allochtone
vrouwen, in het bijzonder degenen van Marokkaanse of Turkse afkomst. Een
vrouwelijke buurtregisseur houdt zich uitsluitend bezig met het geven van voorlichting
aan deze doelgroep en het leggen van contacten daarmee. Zij vertelt dat collegae nog
veel fouten maken bij het optreden naar aanleiding van meldingen huiselijk geweld,
zoals het niet doorpakken in een situatie waarin zij na een melding van huiselijk
geweld een vrouw op het balkon aantreffen die zegt dat ze de deur niet open kan
maken omdat haar echtgenoot afwezig is en alleen hij de sleutel heeft. De buurtregisseur
wijst erop dat die vrouw kennelijk opgesloten was en dat collega’s daar iets aan
hadden moeten doen. Omgekeerd moeten collega’s alert zijn op valse aangiften van
huiselijk geweld; sommige allochtone vrouwen trachten op die manier van hun echtgenoot
af te komen.
Contact met deze vrouwen is belangrijk omdat zij het enerzijds vaak slecht hebben
en potentiële slachtoffers zijn en omdat zij anderzijds veel kennis hebben over wat er
in die gemeenschappen speelt. Veel Marokkaanse vrouwen van de eerste generatie
zijn eigenlijk altijd thuis geweest en beheersen daardoor de Nederlandse taal slecht
of helemaal niet. Daarom laten buurtregisseurs zich graag vergezellen door iemand
die kan tolken, zoals een Marokkaanse straatcoach of een Marokkaanse huismeester.
Een mannelijke buurtregisseur weet precies op welke wijze en op welke tijden hij deze
vrouwen het beste kan benaderen. Tijdens schooltijd en zo veel mogelijk niet alleen,
maar in gezelschap van een ander.
‘Die vrouwen weten veel over wat er binnen hun gemeenschappen speelt. Het is een van
de zwakke groepen potentiële politieklanten in de vorm van slachtoffers van bijvoorbeeld
huiselijk geweld. Ze zijn natuurlijk ook volwaardig bewoner en mogen als zodanig gehoord
worden. Bovendien hebben vrouwen en meiden het in deze buurten gewoon vaak slecht en
is er reden om hen te helpen. Vooral moeders kunnen helpen, juist omdat ze veel weten.
Jongens maken nou eenmaal eerder ruzie met hun vader dan met hun moeder. Een zoon
zal zijn moeder niet slaan en eerder in vertrouwen nemen dan zijn vader. Bovendien kan
je via de moeders mogelijk hun dochters bereiken en verder helpen. Zij zijn immers de
moeders van morgen.’
Jongeren worden verder genoemd als moeilijk bereikbare groep. Over het algemeen is
de ervaring dat criminele jeugdgroepen vooral in groepsverband moeilijk benaderbaar
zijn, maar individueel lukt het wel. Soms blijft de enige mogelijkheid van contact
steeds bekeuren. Meerdere buurtregisseurs geven aan dat het afleggen van huisbezoeken
bij de ouders meestal zinvol is bij wangedrag van jongeren. Zo zet een vrouwelijke
buurtregisseur door gezamenlijk huisbezoek met de straatcoaches kracht bij aan de
betekenis van zo een bezoek bij wangedrag van de jongere. In sommige buurten is
contact met de jeugd voor de politie verder botweg moeilijk omdat hier een soort
stigma op heerst.
189