Community policing - VU-DARE Home - Vrije Universiteit Amsterdam

Buurtregie met mate
eventuele volgende generaties verre van moet houden. Concluderend kan gesteld worden
dat kennen en gekend worden onder druk staat en sprake is van een enigszins
beperkte reikwijdte van burgercontacten dan wel enige niet of nauwelijks bereikbare
groepen, met als gevolg dat eerder sprake is van burgerafstand dan nabijheid.
7.3.3 Probleemfocus
De dimensie ‘probleemfocus’ betreft ten eerste de mate waarin, meestal samen met
andere partijen, getracht wordt te bevorderen dat problemen bij de wortel aangepakt
worden of zich beperken tot een doelgroep- of hotspot benadering. Ten tweede gaat het
om de mate waarin sprake is van structurele probleemaanpak samen met partners of
dat men blijft steken in het ad hoc reageren op problemen.
Volgens de wijkteamchefs werken de buurtregisseurs naar verhouding meer ad hoc
dan structureel, al zijn incidenten voor buurtregisseurs vaak het begin van een structurele
aanpak. Bovendien helpen buurtregisseurs volgens wijkteamchefs problemen te
voorkomen, in tijden van spanning weten ze de rust te bewaren en door het voorspellen
van escalaties kunnen zij zorgen voor het tijdig inzetten op bepaalde problemen.
Een goed voorbeeld van structurele probleemaanpak door buurtregisseurs en partners
is het bevorderen van een Keurmerk Veilig Ondernemen.
158
‘Een Keurmerk Veilig Ondernemen is een uitstekend voorbeeld van alles doen wat mogelijk
is om de veiligheid te beïnvloeden. Bij het Keurmerk Veilig Ondernemen gaat het
dan om het beïnvloeden van de fysieke veiligheid, de brandveiligheid, maar ook om het
beïnvloeden van het gedrag van ondernemers.’
Voor een structurele probleemaanpak zijn buurtregisseurs volgens wijkteamchefs
afhankelijk van hun partners, in het bijzonder van het bestuur. In buurten met minder
meldingen is meer tijd voor een structurele probleemaanpak, maar de snelheid waarmee
partners kunnen en willen anticiperen op problemen is volgens wijkteamchefs van
groter belang. Zorgen voor structurele probleemaanpak zien wijkteamchefs als kerntaak
van de buurtregisseur, dat wil zeggen dat zij verwachten dat hij zal aanwijzen wie
aan de slag moet en erop toeziet dat dat ook gebeurt. Het volgende voorbeeld toont dat
het vaak niet gemakkelijk is om partners tot actie te bewegen en dat als partners actie
ondernemen, dit niet altijd de gewenste actie is.
‘Wij moeten bijvoorbeeld een jaar lang druk uitoefenen voor we de verantwoordelijken
voor jeugd van het stadsdeel zover krijgen om onderzoek te doen in een bepaalde buurt
naar hoe ze daar het beste met de jeugd kunnen omgaan. Dan laten ze daar vervolgens
een ambtenaar iets leuks oprichten in een buurthuis en die blijkt dan plotseling spontaan
alcohol te schenken aan kinderen van 12 à 13 jaar.’