Community policing - VU-DARE Home - Vrije Universiteit Amsterdam

6 Onderzoeksmethode
op te geven. Een deel van de buurtregisseurs heeft daarbij direct uitgelegd, dat onderzoeker
ook bij de politie werkte, maar onafhankelijk onderzoek deed voor de universiteit,
anderen vonden het beter dat niet te vertellen. Bij burgerrespondenten die hiervan
niet op de hoogte waren heeft onderzoeker besloten dit ook niet expliciet te vermelden
tenzij het ter sprake kwam of naar haar achtergrond gevraagd werd. Dan werd tekst en
uitleg gegeven, waarbij het onafhankelijk karakter van het onderzoek benadrukt werd.
Achterliggende redenen waren dat burgers mogelijk minder openlijk vertellen wat zij
van de politie vinden en hoe ze de relatie met de politie ervaren als zij denken politie
voor zich te hebben. De ervaring daarmee in dit onderzoek was echter dat het mensen
juist een zeker vertrouwen geeft als ze weten dat onderzoeker ‘ook’ van de politie is en
dat het ze niet echt hindert bij het doen van kritische uitspraken over de politie. Wel
was het dan soms nodig te benadrukken dat het interview plaatsvond in het kader
van onafhankelijk wetenschappelijk onderzoek en geen sprake was van enig optreden
als politievrouw. Toch benadrukten veel burgerrespondenten dat ze het goed vonden
dat de politie ook eens onderzoek deed naar wat burgers vonden en zeiden dat dat
vaker zou moeten gebeuren. Gedurende de schrijf- en analysefase was onderzoeker
overigens weer volledig gedetacheerd aan de universiteit, wat analyse en verslaglegging
buiten de invloedsfeer van de politieorganisatie om en daardoor meer onafhankelijkheid
gewaarborgd heeft.
In interviews en observaties speelt de persoonlijkheid van de onderzoeker altijd enige
rol en de eigen perceptie heeft altijd invloed op de interpretatie van de resultaten.
Daarom moet deze politieachtergrond wel vermeld worden. De voordelen spiegelen
de nadelen; de politieachtergrond gaf de onderzoeker de mogelijkheid de relatie tussen
politie en burgers goed te bekijken en wetenschappelijke theorie te toetsen aan eigen
praktijkervaringen en vice versa.
Een tweede ethische overweging betrof het afwegen van de meerwaarde van een gedegen
contextbeschrijving door nauwkeurig omschrijven en benoemen van de bij het
onderzoek betrokken buurten tegenover het belang van anonimiteit. Een zekere anonimiteit
geeft respondenten bij het spreken over onderlinge relaties minder reden om
vooral sociaal wenselijke antwoorden te geven. Dit speelt tussen buurtregisseurs en
hun chefs, maar ook tussen buurtregisseurs en door hen genoemde burgers, met wie
ze soms al jarenlang samenwerken en een vertrouwensband hebben opgebouwd. Dit
dilemma is opgelost door de geselecteerde buurten te omschrijven en te benoemen,
maar de resultaten van de interviews en observaties per respondentengroep thematisch
te beschrijven, zo veel mogelijk zonder de betrokken buurten te noemen.
De derde ethische overweging betreft de ervaringen van burgers die betrokken zijn bij
een politie-interventie. Zowel de ervaringen als slachtoffer, als een ervaren onterechte
arrestatie door de politie, als de observatie van een klachtgesprek betrof vaak diep
persoonlijke omstandigheden. Burgers daarnaar vragen en daarover laten vertellen
betekent ook aandacht hebben voor bijkomende emoties en extra zorgvuldig navragen
of ze er wel over willen praten en of hun ervaringen in het onderzoek betrokken
141