Community policing - VU-DARE Home - Vrije Universiteit Amsterdam

Buurtregie met mate
gaat de behoefte aan bescherming door de politie altijd samen met de behoefte aan
bescherming tegen de politie. Politieagenten verlenen niet alleen diensten, maar treden
ook op tegen ontoelaatbaar gedrag, wat een vertrouwensband tussen politie en burgers
kan belemmeren. Daar komt bij dat een vertrouwensband met burgers de politie
zou kunnen weerhouden van optreden tegen laakbaar gedrag van diezelfde burgers.
Omgekeerd zou de politie ook in vertrouwen verkregen informatie van burgers vervolgens
tegen hen kunnen gebruiken (Waddington, 1992: 21; Van der Torre, 1999:
192-198).
De relatie tussen politie en burgers kenmerkt zich dus door een wederzijdse afhankelijkheid
en het balanceren tussen nabijheid en distantie. Die relatie heeft echter
ingrijpende veranderingen ondergaan in de afgelopen veertig jaar onder invloed van
veranderende maatschappelijke omstandigheden. Waar de traditionele politieorganisaties
van de jaren vijftig zich vooral kenmerkten door een afstandelijke verhouding tot
burgers, werden in reactie op de turbulente jaren zestig overal in de Westerse wereld
vormen van community policing geïntroduceerd, met als voornaamste doel een betere
maatschappelijke integratie van de politie. Implementatie van community policing verliep
echter veelal traag, moeizaam en vaak gebrekkig (Punch, Hoogenboom & Van
der Vijver, 2008).
1.2 Onderzoeksvraag
Dit onderzoek zal beschrijven op welke wijze de politie omgaat met de intrinsieke
spanning tussen nabijheid tot en distantie van burgers, welke positie zij inneemt en
hoe burgers daarover oordelen. Hoewel vanaf de jaren zeventig onder invloed van de
implementatie van community policing sterke nadruk gelegen heeft op nabijheid tot
burgers, zijn recentelijk tendensen waar te nemen die wijzen op een verschuiving naar
een positie van meer distantie tot burgers, waardoor community policing onder druk
staat (Das, Huberts & Van Steden, 2007). Dit onderzoek spitst zich toe op empirisch
onderzoek van een specifieke vorm van community policing binnen de Amsterdamse
politie, buurtregie.
Buurtregie voldoet aan de algemene kenmerken van community policing en voegt daar
iets aan toe. Naast nabijheid, focus op een breed scala van problemen, het combineren
van repressief met preventief en proactief optreden, het samenwerken met andere partijen
en activeren van burgers (Terpstra, 2008), wordt de buurtregisseur in Amsterdam
ook verantwoordelijk gehouden voor de veiligheid in zijn buurt en geacht de samenwerking
met andere partijen en burgers te regisseren.
De buurtregisseur is dan ook de verbindende schakel tussen buurt en de rest van
de politieorganisatie. Hij lijkt een spil in het vinden van balans tussen nabijheid en
distantie binnen zijn eigen functie en ten opzichte van het optreden van de rest van
het korps. Het doel van dit onderzoek is door onderzoek van buurtregie erachter te
komen hoe de politie gestalte probeert te geven aan een grotere nabijheid tot burgers
12