Community policing - VU-DARE Home - Vrije Universiteit Amsterdam

Nabijheid: grote betrokkenheid burgers
5 Regisseren van veiligheid en leefbaarheid
– Veel inbreng burgers
Bij het bepalen van de aanpak hebben buurtbewoners en -ondernemers veel invloed
op wat en hoe de politie zaken in een buurt aanpakt; dit kan variëren van
lichte vormen van consultatie en inspraak tot daadwerkelijk participeren in het
bedenken van oplossingen en de aanpak zelf.
– Frontlijnsturing
Bij het bepalen van de aanpak hebben buurtregisseurs en andere ‘veldwerkers’ in de
buurt vanuit hun lokale binding met en kennis over de buurt veel invloed op wat
en hoe zaken in een buurt worden aangepakt; in overleg bepalen zij informeel en
flexibel hoe zij problemen willen aanpakken en kunnen dit doorvoeren, ook als dit
in specifieke gevallen in strijd is met algemeen of lopend beleid.
2. Interne/externe gerichtheid
De tweede dimensie van de governance van veiligheid heeft betrekking op de intenties
van handhaving. Vroeger was duidelijk dat publieke regels er waren om het algemeen
belang te dienen en private regels er waren om meer gelimiteerde belangen van private
groepen te dienen. Tegenwoordig zijn die verschillen echter vervaagd en kunnen
aangegeven bedoelingen en de feitelijke uitkomsten aanzienlijk van elkaar verschillen
(Johnston & Shearing, 2003). Vergelijkbaar werd de relatie met de bevolking onder
het lawful policing model uitsluitend gestalte gegeven door de burger alleen te benaderen
als potentiële informant of verdachte, terwijl de lokale bevolking onder het community
policing model juist gezien wordt als gelijkwaardig en als belangrijke partner in
het creëren van een veilige en leefbare buurt (Ponsaers, 2009).
Bij interne/externe gerichtheid van buurtregie zal nadruk op informatiegestuurde politie
en een beperkte reikwijdte van burgercontacten leiden tot een interne gerichtheid,
terwijl nadruk op kennen en gekend worden en een ruime reikwijdte van burgercontacten
in een buurt leiden tot externe gerichtheid. Kennen en gekend worden betekent
dat de buurtregisseur de bewoners kent en zij hem kennen, wat bijdraagt aan het vertrouwen
van burgers in de politie. Voorwaarde om dit vertrouwen te winnen is echter
langdurige nabijheid en bekendheid en bovendien kan eenmaal moeizaam gewonnen
vertrouwen heel snel verloren gaan, waarna herstel van vertrouwen moeilijk is.
Kennen en gekend worden en vertrouwen kunnen vervolgens zorgen voor een
betere informatiepositie, wat leidt tot een betere afstemming van het buurtregiewerk
op de buurt en dus externe gerichtheid, wat leidt tot nabijheid. Echter, naarmate
de informatiepositie van de buurtregisseur vooral steunt op informatie van
politie-informatiesystemen en professionele partners en zich beperkt tot een minderheid
van ‘slechte’ buurtbewoners, dan leidt dat weer tot interne gerichtheid en daardoor
meer afstand van burgers.
113